ଅଜା ନାତି କଥା

                ଗଣପତି – ଆଚ୍ଛା ଅଜା, ଆଉ ଦିନେ ଆମେ ଦୁଇଜଣ ସାଙ୍ଗସୁଙ୍ଗା ହୋଇ ମିଶ୍ରଙ୍କ କତିକି ବୁଝାବୁଝି କରିବା ଲାଗି ଯିବା । ଆଉ ଗୋଟିଏ କଥା ମୋତେ ବୁଝାଇ ଦିଅନ୍ତୁ, ଦେଖେଁ । ପିଲାଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଗୋପପୁରେ ଥିଲେ । ତାଙ୍କୁ ମାରିପକାଇବା ପାଇଁ କଂସ ପୂତନା ରାକ୍ଷସୀକୁ ପଠାଇଦେଲା । ସେ ପୂତନା କ’ଣ କଲା କି, ନାରୀବେଶ ଧରି ଆପଣା ସ୍ତନରେ ବିଷ ଭର୍ତ୍ତିକରି ଗୋପପୁରକୁ ଆସିଲା । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ବିଷମିଶା କରି ତା ସ୍ତନ ଚଁ କରି ଟାଣିଦେଲେ, ପୂତନା ରଡିଟାଏ କରି ସେହିଠାରେ ହିଁ ମରି ପଡିଗଲା । ସେ କଥା ମହାଭାରତରେ ବି ଲେଖାଅଛି । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଜନ୍ମବେଳେ ଗୋଟାଏ ଶକୁନି ସେ ଗ୍ରାମରେ ଆସି ବସିଲା । ଶକୁନି ଅର୍ଥ ପୂତନା । ମହାଭାରତରେ ପୂତନା କଥା ଏହିପରି ଲେଖା । ହେଲେ ଆଉ ଗୋଟାଏ ପୁରାଣରେ ଲେଖାଅଛି – ପିଲାବେଳେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ କୁଆଡେ ପିହୁଡା ରୋଗ ହୋଇଥିଲା । ପିହୁଡା ରୋଗ ପୂତନା । ବୋଇଲ ଅଜା, ଏଥିରୁ କେଉଁ ପୁରାଣଟା ସତ? ଆଚ୍ଛା ଅଜା! ଆହୁରି ଗୋଟାଏ କଥା କହନ୍ତୁ ତ? ପୂତନା ତ ଊଣେଇଶ ଯୋଜନ ମାଡି ପଡିଲା, ତେବେ ଗୋପପୁରରେ ଯେତେ ମଣିଷ, ଗୋରୁ, ପଶୁ, ପକ୍ଷୀ ଥିଲେ, ସେ ସବୁ ତ ଚାପାପଡି ମରିଗଲେ- ଗୋପପୁରରେ ସବୁ ଗଉଡ ବଂଶ ବି ମରିଗଲେ? କାହିଁ ସେକଥା ତ କେଉଁ ପୁରାଣରେ ହେଲେ ବି ଲେଖା ନାହିଁ ।

                ଅଜା ଏଣେ ତାଙ୍କ ନାତିର ପ୍ରଶ୍ନ ବାଣରେ ବଡ ହଇରାଣରେ ପଡିଲେଣି । କିଛି ବି ଉତ୍ତର ନ ଦେଇପାରି କେବଳ ସେ ନାସ ଶୁଙ୍ଘୁଛନ୍ତି । ଶେଷରେ ସେ କହିଲେ, “ହଇରେ ଗଣି, ମୁଁ ତ ବୃନ୍ଦାବନ ଯାଇଥିଲି । ସତ, ସେ ଗୋପପୁରଟା ତ ଏତେ ବଡ ନୁହେଁ! ପୂତନା ମଡାଟା ଊଣେଇଶ ଯୋଜନ ମାଡି ଗୋପପୁରରେ କିମିତି ପଡିଲା? ପୁଣି ପୁରାଣରେ ଲେଖାଅଛି, ସେ ଗୋପପୁରରେ ହିଁ ପଡିଲା ।”

                ଗଣପତି- ଜାଣ ତ ଅଜା, ପୁରାଣ ବୋଲ, କି ଉପନ୍ୟାସ ବୋଲ, କି ଗଳ୍ପ ବୋଲ, ଲୋକଶିକ୍ଷା ଲାଗି କବିମାନେ ଏହିପରି ଲେଖିଯାଇଛନ୍ତି । ପୁରାଣ ଅର୍ଥ କ’ଣ ନା, ପୁରୁଣା କଥା । ଆଜିକାଲି ଯେଉଁ  ଉପନ୍ୟାସ ସବୁ ବାହାରୁଛି, ତାକୁ ହଜାର ବରଷ ଉତାରେ ଲୋକମାନେ ପଢିଲେ, କେହି କେହି ସତ ବୋଲି ମଣିବା ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ନୁହେଁ ।

ଅଜା- ନାହିଁରେ ଗଣି! ତୋ କଥାରେ ମୋ ମନ ମୋଟେ ମାନୁ ନାହିଁ । ଆଚ୍ଛା, ମୁଁ ପଣ୍ଡିତ ରାମ ମିଶ୍ରଙ୍କୁ ଏ କଥା ପଚାରି ତତେ କହିବି ।

     ଗାଳ୍ପିକ – ଫକୀରମୋହନ ସେନାପତି


ଗପ ସାରଣୀ

ତାଲିକାଭୁକ୍ତ ଗପ