ଦ୍ୱାଦଶ ରାଜକୁମାରୀ କାହାଣୀ

                ମାଣିକ ମା’ କହିଲେ – କାହାଣୀ?

                ପିଲାଏ ଏହା ଶୁଣି କହିଲେ – ହଁ ।

                ମାଣିକ ମା’ କହିଲା – କିସ କାହାଣୀ?

                ପିଲାଏ – କୁମାରୀ କାହାଣୀ ।

                ମାଣିକ ମା – କିସ କୁମାରୀ ।

                ପିଲାଏ – ରାଜ କୁମାରୀ ।

                ମାଣିକ ମା – କେତେ ଦଶ?

                ପିଲାଏ – ଦୁଆଦଶ ।

                ମାଣିକ ମା – ସଚିତ୍ର ନା ବିଚିତ୍ର?

                ପିଲାଏ – ଯାହା ତୋତେ ଉଚିତ୍ ଲାଗୁଛି ।

                ମାଣିକ ମା – ଶୁଣ ପିଲାଏ ଦେଇ ମନ କାହାଣୀ ହେବ ବିଚିତ୍ର ।

ଶୁଣ ପିଲାଏ ଦେଇଣ ମନ ବିଚିତ୍ର ଏ କାହାଣୀ ।

ନିଠେଇ ଚାଲେ ବାଡିଟି ଧରି ବନ୍ଧୁଆ ପାଟ ସାହାଣୀ ।

ଗଇଁଠା ଖାଇ ଅଇଁଠା ପୁଅ ମୁଚ ମୁଚିଆ ହସେ

ବଇଠା ଜାଳି ଚଇତା ବୋଉ ଘୁଂଚିଘୁଂଚିକା ବସେ ।

ସଇତା ବାପ ପଇତା ନାଇ ମନ୍ତର ଦେଲା ପଢି

ଗଇନ୍ତା ଧରି ଜଇଁନ୍ତା ବୁଢା ଯନ୍ତରୁ ଗଲା ଗଡି ।

ହୋଓ ହୋଓକା ପିଲାଗୁଡାକ ହସିଲେ କର କର

ଘୋଓ ଘୋଓକା ଲାଗିଲା ପାଟି କହିଲେ ଧର ଧର ।

ଭୂତ କହିଲା ମିତକୁ ତା’ର ଚାଆଲେ ଯିବା ଉଡି

ସୀତା ପର୍ବତ ଉପରେ ବସି ଉଡାଇ ଦେବା ଗୁଡି ।

ସଇତାନଟା ମାଇଲା କୁଦା ବସିଲା ଯାଇ ଗଛ ଡାଳେ

ବାଘ ବକରି ଏକାଠି ହୋଇ ନାଚିଲେ ତାଳେ ତାଳେ ।

ସାପ ଛୁଆ ତା ବାପକୁ କହେ ମାପି ଦେ ମୋର ଲାଞ୍ଜ

ଖୋପରେ ବସି ଗୋପ ଚମାର ଖଞ୍ଜିଲା ଅଂଟା ସାଜ ।

ଝମ ଝମ ଝମ ଝମର ଝାଇଁ

ଝୁରି ମରେ ଝରା ବଉଳ ପାଇଁ ।

ଝପ ଝପ ଚାଲୁଥିବୁ ତୁ ବାଟ

ଝାଳ ପୋଛି ଦିହ କରିବୁ କାଠ ।

ଝୁଲି ଝୁଲି ଚାଲେ ରଜାଙ୍କ ହାତୀ

ଝୁରି ମରେ ଦେଖି କଜଳପାତି ।

ଝୋଲମରା ଖରାବେଳରେ ଧନ

ଝଗଡା କଥାରେ ନ ଦେବୁ ମନ ।

ଝୁଅଯାକ ବସ ଚକା ପକାଇ

ଝାଟୁଆ ମାଆକୁ ଲାଗିବ ବାଇ…ଲୋ…

କହିଦେବି ଜାଣି ଜାଣି

ଆରମ୍ଭ କଲି ମୁଁ ପହିଲି ପ୍ରଥମ

ଚାରି-କୁମାରୀ-କାହାଣୀ ।


ଗପ ସାରଣୀ

ତାଲିକାଭୁକ୍ତ ଗପ