ଧର୍ମ ସହିବ ନାହଁ

ଏତେ ଦିନ ପରେ ବଣିଜ ସାରି ଘରକୁ ଫେରି ଥିଲେ ସୌଦାଗର ଅନଙ୍ଗ ଉଦୟ ନିଜ ଘରକୁ ଆସି ଥିବାରୁ ମନରେ ଥିଲା କେତେ ଖୁସି, କିନ୍ତୁ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଠାରୁ ଏପରି କଥା ଶୁଣି ସୌଦାଗର ତଟସ୍ଥ ହୋଇ ଗଲେ । କେଶରୀଙ୍କୁ ବୁଝାଇବାକୁ ଯାଇ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମର ଏବେ କଣ ହୋଇଛି, ତାହାତ କହୁ ନହଁ । କଥାଟା ନକହି ଏପରି ପାଗଳିନୀଙ୍କ ପରି ହେଉଛ କାହିଁକି । ତମକୁ ମୋ ରାଣ, କ’ଣ ହୋଇଛି ସେହି ସତ କଥାକୁ ମୋତେ ଖୋଲି କରି କୁହ, ମୁଁ ତାହାର ପ୍ରତିକାର ତ କରିବି ।

ସୌଦାଗରଙ୍କ ଠାରୁ ଏ କଥା ଶୁଣିବା ପରେ କେଶରୀ ଭାବିଲା ସବୁ ପୁରୁଷ ସହଜରେ ନାରୀ ମାନଙ୍କ ପାଖରେ ମୋହିତ ହୋଇ ଯାଆନ୍ତି । ମୋର ଏହି ମିଛ ଅଭିନୟରେ ସୌଦାଗରଙ୍କ ମନର ଅବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ ସେୟା ହୋଇଛି । ଏପରି ସୁଯୋଗ ଆଉ ଛାଡିବାର ଅଛି । ତହୁଁ କେଶରୀ ଛଳନା କରି କହିଲା – ହେ ମୋର ପ୍ରିୟତମ, ସେ କଥା ତୁମକୁ କିପରି କହିବି । କହିବା ଆଗରୁ ମୋର ମରିଯିବାର ଥିଲା । ସତ କହୁଛି ତୁମେ ମୋର ସ୍ୱାମୀ, ଏତେ କଥା ପରେ ତୁମକୁ ଆଉ ମୁହଁ ଦେଖାଇବାର ନଥାଆନ୍ତା । ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ସିନା ଦୟା ଥିବାରୁ ଏତେ ବଡ ବିପଦରୁ ମୁଁ ଖସି ଆସିଲି, ତାହା ହୋଇ ନଥିଲେ ପୂଜାରୀ ମଦନ ସୁନ୍ଦର ମୋର ସବୁ ସାରି ଦେଇ ଥିଲା ।

ସୌଦାଗର ଏ କଥା ଶୁଣି ବିସ୍ମିତ ହୋଇ ଗଲେ – ସେ ପୁଣି କହିଲେ – କ’ଣ ହୋଇଛି ସତ କଥା ଖୋଲି ନକହିଲେ ମୁଁ ପୁଣି ବୁଝିବି କିପରି? ମଦନ ସୁନ୍ଦର କ’ଣ କରିଛି ସେ କଥା ମୋତେ କହୁ ନାହଁ କାହିଁକି?

କେଶରୀ କହିଲା, ତାକୁ ତୁମେ ଘରେ ରୋଷେଇ କରିବାକୁ ରଖି ଦେଇ ଯାଇ ଥିଲ – ହେଲେ ଦିନେ ରାତିରେ ମୋର ଶୋଇବା ସମୟରେ ମୋ ଛାତି ଉପରେ ଶୋଇ ଯାଇ ମୋତେ ମାଡି ବସିଲା । ସେଦିନ ସେ ମୋର ନାରୀତ୍ୱର ସର୍ବନାଶ କରି ଦେବାକୁ ବସି ଥିଲା । ମୁଁ ଖୁବ୍ ଭୟରେ ଚିତ୍କାର କରିବାରୁ ସେ ମୋତେ ଛାଡି ପଳାଇ ଗଲା । ମୋ ପାଟି ଶୁଣି ପଡିଶା ଘର ଲୋକ ମାନେ ସିନା ମୋ ପାଖ ଯାଏଁ ଆସିଲେ ନାହିଁ କେହି କିଛି ପଚାରିଲେ ନାହିଁ । ମୋର ଏହା ଇଜ୍ଜତ କଥା, ମିଥ୍ୟା ହୋଇଥିଲେ ତାହାକୁ ପଡିଶାର ଲୋକେ ସତ ଭାବି ଥାଆନ୍ତେ । ସେଥି ଲାଗି ମୁଁ ମୁହଁ ଖୋଲି ଏ କଥାକୁ ପ୍ରଘଟ ନକରି ଚୁପ୍ ରହିଲି । ସେହି ଦିନ ଠାରୁ ମୁଁ ଖୁବ୍ ସାବଧାନରେ ଚଳୁଛି । କଥାରେ ଅଛି ଆପଣା ମହତ ଆପେ ରଖି, ତାହା ହୋଇ ନଥିଲେ ମୋର ଇଜ୍ଜତ ଯାଇ ଥିଲା ।

ନିଜର ସ୍ତ୍ରୀ ତାର କହିବା କଥାକୁ ସେ କାହିଁକି ବା ଅବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତେ, କେଶରୀ ଠାରୁ ଏକଥା ଶୁଣିବା ମାତ୍ରେ ସୌଦାଗରଙ୍କ କଲିଜାରେ ତ ନିଆଁ ଲାଗି ଗଲା । ସେ ରାଗରେ ପାଚି ଉଠିଲେ, ଠିକ୍ ଅଛି ତମେ ଆସ । ସେଥି ପାଇଁ ମନ ମଧ୍ୟରେ କାହିଁକି ଦୁଃଖ କରୁଛ, ତମେ ଯାହା କରିଛ ଠିକ୍ କରିଛ । ତୁମେ ଚୁପ୍ ହୋଇ ରୁହ । ସମୟ ଦେଖି ମୁଁ ତା’ର ପ୍ରତିଶୋଧ କିପରି ନେବି ତାହା ତମେ ବଳେ ଦେଖିବ ।


ଗପ ସାରଣୀ

ତାଲିକାଭୁକ୍ତ ଗପ