ପଣ୍ଡିତ ବିଷ୍ଣୁ ଶର୍ମା ଏହି ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ର ପୁସ୍ତକରେ ପଶୁପକ୍ଷୀମାନଙ୍କର ଚରିତ୍ରକୁ ଏଭଳି ଭାବରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଅଛନ୍ତି ଯେ ଯେଉଁଥିରେ କି ମନୁଷ୍ୟଗଣ ସେଥି ମଧ୍ୟରୁ ଜୀବନ ଗଠନ କରିବାର ପ୍ରଣାଳୀର ସଠିକ୍ ପଥଟିକୁ ଆହରଣ କରିପାରନ୍ତି । ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ର କେବଳ ମାତ୍ର ପଶୁପକ୍ଷୀମାନଙ୍କର ଚରିତ୍ର ଉପରେ ଲେଖାଯାଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେଥିରେ ବେଦ ଉପନିଷଦ ପରି ମହାପୂଣ୍ୟ ପୁସ୍ତକମାନଙ୍କରେ ମିଳୁଥିବା ଅମୃତସମ ଜ୍ଞାନମଧ୍ୟ ଏହି ପୁସ୍ତକରେ ସ୍ଥାନପାଇଛି । ତାହା ଜଗଦଜନଙ୍କ ଜୀବନ ବଞ୍ଚିବା କର୍ଯ୍ୟରେ ଲାଗିପାରୁଛି ।
ପୁସ୍ତକ କଥାରେ – ଦ୍ୱାସୁପର୍ଣ୍ଣା ସକ୍ଷୁଜା ସଖାୟ ।
ସମାନ ବୃକ୍ଷଂ ପରିଷଷ୍ୱ ଜାତେ
ତୟୋରେକଂ ପିପଳଂ ସ୍ୱାଦ୍ୱତ୍ତି
ଅନଶଦ୍ୟୋଽହି ଭିଚକାଶତି ।
ଏହାର ସୁନ୍ଦର କଥାଟି ହେଲା – ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ ବୃକ୍ଷ । ସେହି ବୃକ୍ଷରେ ବସି ରହିଛନ୍ତି ଦୁଇଗୋଟି ପକ୍ଷୀ । ସେହି ଦୁଇପକ୍ଷୀ ମଧ୍ୟରେୁ ଗୋଟିଏ ପକ୍ଷୀ ବୃକ୍ଷରୁ ସ୍ୱାଦଫଳ ଗୁଡ଼ିଏ ଖାଉଥିବା କାଳେ ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷୀଟି କାହିଁକି କେଜାଣି ଫଳ ଆହାର ନକରି ଚୁପଚାପ ବସିରହିଛି ।
