ଭୂତ ପୋଖରୀ

ପାଖନ ପୁର ଗାଁରେ ଗୋଟିଏ ଭଲ ପିଲାଟାଏ ଥାଏ । ତାର ନାଁ ଅତନୁ । ସେ ଭଲ ପାଠ ପଢୁ ଥିବାରୁ ବାହାରେ ରହି ପାଠ ପଢୁ ଥାଏ । ସେ ଭୂଗୋଳ ବିଷୟରେ ରିସର୍ଚ୍ଚ କରୁ ଥାଏ । ବର୍ତ୍ତମାନ ପରିସ୍ଥିତିରେ ଭୂକମ୍ପନ, ନଦୀର ଶଯ୍ୟା ପରିବର୍ତ୍ତନ, ମାଟିର କ୍ଷୟ, ଏମିତି ଅନେକ ବିଷୟରେ ସେ ପରୀକ୍ଷା ନିରିକ୍ଷା ମଧ୍ୟ କରୁ ଥାଏ । ସରକାର ସେ ବାବଦ ତାକୁ କିଛି ଭତ୍ତା ମଧ୍ୟ ଦେଉ ଥାଆନ୍ତି । ଅତନୁ ଥରେ ସେହି ଗାଁକୁ ଆସିଥିଲା ଛୁଟିରେ ସବୁ କଥା ଶୁଣି ସେ ପୋଖରୀ ପାଖକୁ ବାହାରିଲା । ତାକୁ ସମସ୍ତେ ଭୂତ ଭୟ ଦେଖାଇଲେ । ସେ କିନ୍ତୁ କାହା କଥା କିଛି ଶୁଣିଲାନି । ଭୂତଫୁତ କିଛି ନାହିଁ । ଅପେକ୍ଷା କର ଅସଲ କଥା ମୁଁ ତୁମକୁ କହିବି । ସେ ପ୍ରଥମେ ନିରିକ୍ଷଣ କରି ପୋଖରୀଟିକୁ ଦେଖିଲା । ସେତେବେଳକୁ ବନ୍ୟା ଛାଡି ଯାଇ ଥାଏ । ସେହି ପୋଖରୀରେ କାଚ କେନ୍ଦୁ ପରି ପାଣି ଥାଏ । ଏମିତି ଅନେକ ସମୟ ଦେଖୁ ଦେଖୁ ହଠାତ୍ ଗୋଟିଏ ଯାଗାରେ ସଡ ସଡ ଶବ୍ଦ ସହିତ ପୁଳାଏ ଗୋଳିଆ ପାଣି ଉପରକୁ ଉଠିଲା । ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ନହୋଇ ସେ ପାଣିର ନମୁନା ସଂଗ୍ରହ କଲା ଅତନୁ । ତାକୁ ପରଦିନ ନେଇ ସେ ଲାବରଟାରୀରେ ପରୀକ୍ଷା କଲା । ସେଥିରୁ ସେ ଜାଣି ପାରିଲାଯେ ଏ ଅଳିଆ ପାଣି ହେଉଛି ନଦୀ ପାଣି । ଅନ୍ୟ ଗୋଟାଏ ବୋତଲରେ ଯେଉଁ ଯାଗାରେ ସେ କିଛି ସଫା ପାଣି ନେଇ ଥିଲା ତାହା ଥିଲା ସେହି ପୋଖରୀ ପାଣି ।

ଏଥର ତାକୁ ସନ୍ଦେହ ଲାଗିଲା । ଏହି ପୋଖରୀକୁ ନଦୀ ପାଣି ଆସିଲା କୁଆଡୁ । ନଦୀତ ପୋଖରୀ ଠାରୁ ପ୍ରାୟ ଅଧ କିଲୋ ମିଟର ହେବ । ପୁଣି ସେହି ପୋଖରୀକୁ ଯାଇ ସେ ତନ୍ନ ତନ୍ନ କରି ପରୀକ୍ଷା କଲା । ତାପରେ ତା ମନରେ ସନ୍ଦେହ ହେଲା ସେ ଗୋଟିଏ ଛେଳି ନେଇ ବାନ୍ଧିଲା ସେହି ପୋଖରୀର ଶେଷ ପାହାଚରେ ସେ ପିଲା ମାନଙ୍କ ଠାରୁ ଖବର ସଂଗ୍ରହ କଲା ସେମାନେ ଯେଉଁଠି ଖେଳୁ ଥିଲେ । ଛେଳୀଟା ବିକଳରେ ରଡି କଲା ସେହି ପୋଖରୀ ପାଣି ଦେଖି । ତା ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ଦେଖା ଗଲା ଗୋଟେ ଛୁଆ ମଗର ମାଛ ସେହି ଛେଳୀକୁ ପୋଖରୀ ପାଣି ଭିତରକୁ ଘୋସାଡି ନେଲା । ଅତନୁ ଏଥର ଠିକ୍ ଜାଣି ପାରିଲା । ତାପର ଦିନ ଛେଳୀଟିର ଶବ ମଧ୍ୟ ଭାସୁ ଥିଲା ଖଣ୍ଡିଆ ଖାବରା ବିଭତ୍ସ ହୋଇ । ସେ ଛୁଆ ମଗର ମାଛଟି ସେହି ଛେଳୀକୁ ପୁରା ନଖାଇ ଖାଲି କାମୁଡି କାମୁଡି ପୁଳା ପୁଳା ମାଂସ ଖାଇ ଛାଡି ଯାଉଛି । ଯେପରି ଅବସ୍ଥା ସେ ପିଲା ଦୁଇଟାର କରି ଥିଲା । ହୁଣ୍ଡା ସାହୁର ସ୍ତ୍ରୀ ମଇନାର ଶରୀରକୁ ମଧ୍ୟ ସେ ଛୁଆ ମଗର ମାଛ ସେମିତି କରି ଥିଲା । ହୁଣ୍ଡା ସାହୁର ସ୍ତ୍ରୀ ଘରତ ଆର ଗାଁରେ ନଦୀ ବନ୍ଧ ପାଖରେ ତା ଶବ ଏଠାକୁ ଆସିଲା କିପରି? ନଦୀ ପାଣି ମଧ୍ୟ ପରୀକ୍ଷା କରି ଅତନୁ ଦେଖିଲାଯେ ସେ ନଦୀ ପାଣି ପୋଖରୀକୁ ଆସୁଛି କିପରି?


ଗପ ସାରଣୀ

ତାଲିକାଭୁକ୍ତ ଗପ