ଖୁବ୍ ବିସ୍ତାରିତ ଅରଣ୍ୟ । ରାଜ୍ୟର ରାଜାଙ୍କର ଏହି ଅରଣ୍ୟଟି ହେଉଛି ନିଜର ପାରିଧି କରିବାର ସ୍ଥାନ । ମଝିରେ ମଝିରେ ରାଜା ସେହି ଜଙ୍ଗଲକୁ ପାରିଧି କରିବାକୁ ଯାଇଥାଆନ୍ତି । ମନ ଖୁସିରେ ବାର୍ହା, ହରିଣ, ଖୁରଙ୍ଗ ଯାହାହେଲେ ଜନ୍ତୁଟିଏ ଶିକାର କରିଦେଲେ ବେଶ୍ ମନ ଆନନ୍ଦରେ ରାଜ ନଅରକୁ ଫେରି ଆସନ୍ତି ।
ସେହି ଅରଣ୍ୟଟି ଖୁବ୍ ବିସ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ଦେଖି ହାତୀଗୁଡ଼ିଏ ପିଲାଛୁଆ ଧରି ନିର୍ଭୟରେ ରହନ୍ତି । ଦଇବ ଯୋଗକୁ ଲାଗ ଲାଗ ବର୍ଷା ହେଲା ନାହିଁ । ଅରଣ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ ପୋଖରୀ, ହ୍ରଦ, ଝରଣାରେ ଆଉ ପାଣି ରହିଲା ନାହିଁ । ହାତୀମାନେ ପାଣି ବିନା ଡହଳବିକଳ ହୋଇପଡ଼ିଲେ । କ’ଣ କରିବେ? ସବୁ ନ ମିଳିଲେ ଚଳିବ, ହେଲେ ପାଣି ବିନା ଜୀବ କେଉଁ ବଞ୍ଚି ପାରିବ ଯେ? ସେଥିପାଇଁ କୁହନ୍ତି ଜଳ ହିଁ ଜୀବନ ।
ଏପରି ଭାବନା ମଧ୍ୟରେ ହାତୀମାନେ ବିଚାର କଲେ – ତା’ପରେ ସେମାନେ ଭାବିଲେ ସିଧା ଯାଇ ଆମ ମୁରବୀ ହାତୀ ରାଜା ନିକଟରେ ଏକଥା କହିବା । ଦେଖିବା ସେ ଆମ ପାଇଁ କି ବିଚାର କରୁଛନ୍ତି ।