ବହୁ ପୁରାକାଳର କଥା । କାନ୍ୟକୁବ୍ଜ ନାମକ ଗୋଟିଏ ଦେଶ ଥିଲା । କାନ୍ୟକୁବ୍ଜର ରାଜା ‘ତୁଙ୍ଗବଳ’ ନାମକ ଏକ ଯୁବକଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ରାଜ୍ୟର ରାଜ୍ୟପାଳ ବା ଶାସକ ଭାବରେ ନିଯୁକ୍ତ କଲେ । ‘ତୁଙ୍ଗବଳ’ ଦେଖିବାକୁ ଯେପରି ସୁନ୍ଦର, ସେହିପରି ମଧ୍ୟ ଧନବାନ୍ । ରାଜ୍ୟର ଶାସକ ଭାବରେ ନିଜର କାର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ ସୂଚାରୁ ରୂପେ ସଂପାଦନ କରୁଥାଆନ୍ତି । ଦିନେ ତୁଙ୍ଗବଳ ରାସ୍ତାରେ ଚାଲି ଚାଲି ବୁଲୁଥାନ୍ତି । ରାସ୍ତାର ଚତୁଃପାଶ୍ୱର୍ର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ମୁଗ୍ଧ କରୁଥାଏ । ଏହି ସମୟରେ ସେ ହଠାତ୍ ଏକ ଅପରୂପ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟବତୀ ତରୁଣୀକୁ ରାସ୍ତା ପାର ହେଉଥିବାର ଦେଖିଲେ । ସେହି ତରୁଣୀଟିର ନାମ ହେଉଛି ‘ଲାବଣ୍ୟବତୀ’ । ସେ ସେହି ରାଜ୍ୟର ଧନୀ ବଣିକଙ୍କର ପତ୍ନୀ ଥିଲେ ।

         ତୁଙ୍ଗବଳ ଲାବଣ୍ୟବତୀଙ୍କୁ ଦେଖିବା ମାତ୍ରକେ ତାଙ୍କର ଅପରୂପ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ମୁଗ୍ଧ କଲା । ଚତୁଃର୍ଦ୍ଦିଗରେ ତାଙ୍କୁ ଖାଲି ଲାବଣ୍ୟବତୀର ରୂପ ହିଁ ଦେଖାଗଲା । ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ କହିଲେ ପ୍ରଥମ ଦେଖାରେ ସେ ଲାବଣ୍ୟବତୀଙ୍କୁ ନିଜର ପତ୍ନୀ ରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ପ୍ରକାଶ କଲେ । ସେ ସଂଗେ ସଂଗେ ତାଙ୍କର ମନ କଥା ଦୂତ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶ କଲେ ଓ ଦୂତକୁ ଲାବଣ୍ୟବତୀଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଲେ । ଦୂତଟି ଲାବଣ୍ୟବତୀଙ୍କ ନିକଟରେ ପହଁଚି ତୁଙ୍ଗବଳ କହିଥିବା କଥା ସବୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଦୂତର କଥା ଶୁଣି ଲାବଣ୍ୟବତୀ କହିଲେ, “ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଜଣେ ବିବାହିତା ମହିଳା । ମୋର ସ୍ୱାମୀ ଏହି ସହରର ଧନୀ ବଣିକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ । ମୁଁ ମୋର ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ପ୍ରତି ଏକାନ୍ତ ଅନୁଗତ । ସେ ମୋର ସବୁ କିଛି । ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ବାଦ୍ ଦେଇ ଅନ୍ୟଜଣେ ପୁରୁଷକୁ ସାକ୍ଷାତ କଲେ ମୋର ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ନିକଟରେ ବିଶ୍ୱାସ ହରାଇବି । ମୁଁ ମୋର ସ୍ୱାମୀଦେବଙ୍କୁ ପ୍ରାଣ ଭରି ଭଲପାଏ । ମୁଁ ତାଙ୍କଠାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣମାତ୍ରାରେ ସମର୍ପିତା । ସେ ମୋତେ ଯାହା କହନ୍ତି ମୁଁ ତାକୁ ସାଦରେ ଗ୍ରହଣ କରେ ।” ତେଣୁ ତୁମେ ତୁମର ଶାସକ ତୁଙ୍ଗବଳଙ୍କୁ ଏହି ସମସ୍ତ ଘଟଣା କଥା ଯାଇ ତୁରନ୍ତ କୁହ ।