ଏହି ସଭାରେ ପଶୁମାନଙ୍କର ରାଜା ସିଂହ ଓ ପକ୍ଷୀମାନଙ୍କର ରାଜା ଇଗଲ୍ ସେଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ । ଚଢେଇ ସପକ୍ଷରେ ଇଗଲ୍ ଓ ମୂଷା ସପକ୍ଷରେ ସିଂହ ସେମାନଙ୍କର ଯୁକ୍ତି ବାଢିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ସିଂହ ଓ ଇଗଲ୍ଙ୍କର ଯୁକ୍ତିତର୍କ ଏତେ ବଢିଗଲା ଯେ ସିଂହ ରାଗରେ ଇଗଲକୁ ତାର ପଞ୍ଝାରେ ଏକ ଚାପୁଡା ପକାଇଲା ଏ ଚାପୁଡା ମାଡରେ ଇଗଲର ସବୁତକ ପକ୍ଷୀ ଝଡିଗଲା ।
ଏହା ଦେଖି ସବୁ ପକ୍ଷୀମାନେ ଭୟରେ ଡରିଗଲେ ଓ ପଶୁମାନେ ମଧ୍ୟ ବଣକୁ ଚାଲିଗଲେ । ଇଗଲଟି ବିଚରା ପକ୍ଷୀତକ ହରେଇ ସେଠାରେ ପଙ୍ଗୁହୋଇ ପଡି ରହିଲା ।
ଏଣେ ସେ ବଣ ପାଖ ଗାଁର ଜଣେ ଶିକାରୀ ସେଦିନ ବଣକୁ ଶିକାର କରିବାକୁ ଆସି ଦେଖିଲା ଇଗଲଟି ପକ୍ଷୀହରେଇ ସେଠାରେ ପଙ୍ଗୁହୋଇ ପଡି ରହିଛି । ଶିକାରୀ ବନ୍ଧୁକରୁ ଗୁଳି ଫୁଟେଇ ଇଗଲକୁ ମାରିବାକୁ ଉଦ୍ୟତ ହେଲାବେଳେ ଇଗଲଟି ସେ ଶିକାରୀକୁ ଅନୁରୋଧ କରି କହିଲା ‘ମୋତେ ମାର ନାହିଁ, ମୁଁ ବଂଚିରହିଲେ ତୁମର ବହୁତ ଉପକାର କରିବି । ତୁମେ ମୋତେ ତୁମ ଘରକୁ ନେଇ ମୋର ପକ୍ଷୀ ଉଠିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରଖ ।’
ଏକଥା ଶୁଣି ଶିକାରୀଟି ଇଗଲ୍ କଥାରେ ରାଜି ହୋଇ ଇଗଲକୁ ନେଇ ଘରକୁ ଫେରିଲା ।
ଘରେ ଶିକାରୀର ସ୍ତ୍ରୀ ତାର ସ୍ୱାମୀ ଉପରେ ରାଗକରି କହିଲା ‘ତୁମେ ଏ ପଙ୍ଗୁ ପକ୍ଷୀଟିକୁ ଘରକୁ କାହିଁକି ଆଣିଲ? ସେତ ଆମର ସବୁତକ ଖାଦ୍ୟ ଶସ୍ୟ ଖାଇଦେବ, ତେବେ ଆମେ ଖାଇବା କ’ଣ?’
ହେଲେ ସେ ଶିକାରୀଟି ତାର ସ୍ତ୍ରୀ କଥା ମୋଟେ ନଶୁଣି ଇଗଲଟିକୁ ତା ଘରେ ରଖିଲା । ଦିନକୁ ଦିନ ଇଗଲଟି ସୁସ୍ଥ ହୋଇ ଉଠିଲା ଓ ତା ଡେଣାରେ ପର ସବୁ ଉଠିବାକୁ ଲାଗିଲା ।
ଗୋଟିଏ ବର୍ଷ ବିତି ଯିବାପରେ ଇଗଲଟି କହିଲା ‘ଏଥର ମୋତେ ବିଦାୟ ଦିଅନ୍ତୁ ମୁଁ ତ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସୁସ୍ଥ ହୋଇଗଲିଣି ।’ ଶିକାରୀଟି ଇଗଲକୁ ଛାଡି ଦେବା ମାତ୍ରେ ସେ ଆନନ୍ଦରେ ଆକାଶରେ କିଛି ବାଟ ଉଡିଗଲା ଓ ସଂଧ୍ୟାବେଳକୁ ପୁଣି ଶିକାରୀର ଘରକୁ ଫେରି ଆସିଲା ।
ଏଥର ଇଗଲଟି ଶିକାରୀକୁ କହିଲା ‘ଭାଇ, ତୁମେ ମୋର ବହୁତ ଉପକାର କରିଛ । କାଲି ସକାଳେ ମୁଁ ବଣକୁ ଉଡିଯିବି, ତୁମେ କିଛି ପିଠା ତିଆରି କରି ମୋତେ ଯେଉଁଠାରୁ ଆଣିଥିଲ ସେଠାରେ ପହଁଚିବ ।’ ଇଗଲଟି ଏହା କହିସାରି ବଣକୁ ଉଡିଗଲା ।
ତା ପରଦିନ ସକାଳୁ ଶିକାରୀଟି କିଛି ପିଠା ତିଆରି କରି ସାଙ୍ଗରେ ପିଠାତକ ନେଇ ସେ ବଣକୁ ଗଲା । ଶିକାରୀ ସେଠାରେ ପହଁଚି ଦେଖିଲା ଆଗରୁ ଇଗଲଟି ଆସି ସେଠାରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଅଛି । ଇଗଲଟି ଶିକାରୀକୁ ଦେଖି ତାକୁ ତା ପିଠି ଉପରେ ବସିବାକୁ କହିଲା । ଶିକାରୀଟି ଇଗଲର ପିଠି ଉପରେ ବସିବା ପରେ ଇଗଲଟି ଉଡିବାକୁ ଲାଗିଲା ଓ କିଛି ସମୟ ପରେ ଇଗଲଟି ଗୋଟିଏ ସହରର ଶେଷ ମୁଣ୍ଡରେ ଯାଇ ଓହ୍ଲାଇଲା ।
