ଶିକାରୀ ଜଣକର ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଲା ବେଳକୁ ଦେଖିଲା ଜଣେ ସୁନ୍ଦର ଯୁବକ ତା ପାଖରେ ଠିଆହୋଇ କହୁଛି ‘ଆପଣ ତ ଅନେକ ସମୟ ଶୋଇ ପଡିଲେଣି । କହି ପାରିବ ଆପଣ ଏଠାରେ କେତେ ସମୟ ଶୋଇ ପଡିଲେ?
ଶିକାରୀଟି ଉତ୍ତର ଦେଲା, ମୋତେ ଯାହା ଜଣା ପଡୁଛି ମୁଁ ଏଠାରେ ତିନି ଦିନ ଧରି ଶୋଇ ପଡିଛି, ଏହାଶୁଣି ସେ ‘ଯୁବକଟି ହସି ଉଠି କହିଲା ନା, ତିନିଦିନ ନୁହେଁ ବରଂ ଆପଣ ଏଠାରେ ତିନିବର୍ଷ ଧରି ଶୋଇ ପଡିଛନ୍ତି ।’ ଶିକାରୀ ଯୁବକର ଏଇକଥାରେ ଖୁବ୍ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ପଚାରିଲା ‘ତୁମେ କିଏ?’
ଯୁବକଟି ହସିହସି କହିଲା ‘ମୋତେ ଚିହ୍ନି ପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି? ମୁଁ ହେଉଛି ଆପଣଙ୍କର ସେଇ ପ୍ରିୟ ଇଗଲ ।’ ସେ ଯୁବକଟି ପୁଣି ପଚାରିଲା ‘ଆପଣ କ’ଣ ଘରକୁ ଫେରି ଯିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଛନ୍ତି ।’
ତହୁଁ ସେ ଶିକାରୀଟି ଉତ୍ତର ଦେଲା ‘ହଁ, ମୁଁ ତ ଅନେକ ଦିନ ହେଲା ଆସିଲିଣି । ତେଣୁ ମୋର ଘରକଥା ମନେ ପଡୁଛି ଓ ମୁଁ ବି ଘରକୁ ଯିବାକୁ ଚାହୁଁଛି ।’
ଯୁବକଟି ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଘରକୁ ଯାଇ ତା ଭଉଣୀର ରୂପାବାକ୍ସଟି ଆଣି ସେ ଶିକାରୀକୁ ଦେଲା । ଶିକାରୀଟି ସେ ରୂପାବାକ୍ସଟି ପାଇ କହିଲା, ‘ମୁଁ ଏ ବାକ୍ସଟିକୁ ନେଇ କ’ଣ କରିବି?
ଯୁବକଟି କହିଲା ‘ଏହା ଗୋଟିଏ ସାଧାରଣ ବାକ୍ସ ନୁହେଁ । ଏବାକ୍ସର ଗୋଟିଏ ଅଲୌକିକ ଶକ୍ତି ଅଛି ।’ ଏହା କହି ଯୁବକଟି ବାକ୍ସର ଗୋଟିଏ କବାଟ ଖୋଲିଦେବାକ୍ଷଣି ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଏକ ସୁନ୍ଦର ଘର ତିଆରି ହୋଇଗଲା ଓ ବାକ୍ସର ଆଉ ଗୋଟିଏ କବାଟ ଖୋଲିଦେଲାକ୍ଷଣି ଦୁଇଜଣ ସୁନ୍ଦରୀ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ ବାହାରି କହିଲେ, ‘ଆପଣ ଆଦେଶ କରନ୍ତୁ ଆମେ ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ କ’ଣ କରିବୁ ।’
ଯୁବକଟି ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ କହିଲା ‘ଆମ ପାଇଁ କିଛି ଖାଇବା ପାଇଁ ବ୍ୟବସ୍ଥା କର ।’ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ସେ ପରିଚାରିକା ଦୁଇଜଣ ଗୋଟିଏ ଟେବୁଲ୍ରେ ଅନେକ ସୁମିଷ୍ଟ ଖାଦ୍ୟ ଆଣି ପହଁଚାଇ ଦେଲେ । ଯୁବକ ଓ ଶିକାରୀ ଦୁଇଜଣ ଖାଇ ସାରିବା ପରେ ସେମାନେଙ୍କ ପାଇଁ ଶୋଇବାର ବ୍ୟବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ ସେ ପରିଚାରିକା ଦୁଇଜଣ କରି ଦେଲେ । ବାକ୍ସଟି ବନ୍ଦ କରି ଦେବାପରେ ତା ଭିତରେ ଏ ଘର ଓ ସେ ପରିଚାରିକାମାନେ ସବୁ ଲୁଚିଗଲେ ।
ବାକ୍ସଟିର ଏ ପ୍ରକାର ଅଲୌକିକ ଶକ୍ତି ଦେଖି ଶିକାରୀ ଖୁବ୍ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲା ଓ ବାକ୍ସଟିକୁ ନେବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲା ।
ଯୁବକଟି ବାକ୍ସଟି ଖୋଲିବା ଓ ବନ୍ଦ କରିବା ଉପାୟ ବତାଇ ଦେଇ ବାକ୍ସଟିକୁ ଶିକାରୀକୁ ଦେଇଦେଲା । ଶିକାରୀଟି ବାକ୍ସକୁ ନେଇ ତାର ଘରକୁ ବାହାରିଲା । ଯାଉଯାଉ ବାଟରେ ସଂଧ୍ୟା ହୋଇଗଲା ଓ ତାକୁ ଖୁବ୍ ଭୋକ ଲାଗିଲା । ଶିକାରୀ ସେ ରୂପାବାକ୍ସର ପ୍ରଥମ କବାଟକୁ ଯେମିତି ଖୋଲି ଦେଇଛି ସେଠାରେ ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦର ଘର ତିଆରି ହୋଇଗଲା ଓ ଦ୍ୱିତୀୟ କବାଟକୁ ଯେମିତି ଖୋଲି ଦେଇଛି ଦୁଇଜଣ ପରିଚାରିକା ବାହାରି ତା ପାଇଁ ଅନେକ ସୁଖାଦ୍ୟ ଆଣିଦେଲେ । ଶିକାରୀଟି ଖାଇ ସାରିବା ପରେ ଦେଖିଲା ତା ଶୋଇବା ପାଇଁ ସୁନ୍ଦର, ଶେଯର ବ୍ୟବସ୍ଥା ହୋଇଛି । ସେ ଆନନ୍ଦରେ ରାତିଟି ସେ ଘରେ ବିଶ୍ରାମ ନେଲା ।
ସକାଳ ହେବାମାତ୍ରେ ଶିକାରୀ ଜଣକ ଉଠି ବାକ୍ସଟିକୁ ବନ୍ଦ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକଲା ମାତ୍ର ବାକ୍ସଟିକୁ ବନ୍ଦକରିବାର ଉପାୟଟି ଭୁଲିଯାଇଥିବାରୁ ସେ ବାକ୍ସଟିକୁ ଆଦୌ ବନ୍ଦ କରିପାରିଲା ନାହିଁ । ବାକ୍ସଟିକୁ ବନ୍ଦକରି ନପାରିବାରୁ ମନ ଦୁଃଖରେ ସେ ବସିରହିଲା ।
