ସାଧୁ ସେ ଚିଲ କଥା ଶୁଣି ପିମ୍ପୁଡିମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଗଲେ । ପିମ୍ପୁଡିମାନେ ସବୁଶୁଣି କହିଲେ – ହେ ସାଧୁପୁରୁଷ । ଆମ ହାତରେ ତ କିଛି ବି ନାହିଁ । ଆମ ମୁଖିଆ ରାଣୀ ପିମ୍ପୁଡି । ଆଉ ରାଣୀ ପିମ୍ପୁଡି ଝିଅଟିଏ ହୋଇ କ’ଣ ଝିଅକୁ ବିବାହ କରିବ ।

ଏକଥା ଶୁଣି ସାଧୁ ସେ ରାଣୀ ପିମ୍ପୁଡି ପାଖକୁ ଗଲେ । ତହୁଁ ସବୁ ଶୁଣି ସେ ରାଣୀ ପିମ୍ପୁଡି କହିଲା – ଆପଣ ଆଉ ଉଦାସ ହୁଅନ୍ତୁ ନାହିଁ । ମୋର ବେଙ୍ଗ ମହାରାଜଙ୍କୁ ବହୁତ ଡର । ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଟକ୍ କିନା ଗିଳି ଶେଷ କରିଦିଅନ୍ତି । ତେଣୁ ବେଙ୍ଗ ମହାରାଜ ହିଁ ଆପଣଙ୍କ କନ୍ୟା ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ ବରପାତ୍ର ।

ତାପରେ ସେ ସାଧୁ ରାଣୀ ପିମ୍ପୁଡି କଥା ମାନି ବେଙ୍ଗ ମହାରାଜଙ୍କ ପାଖକୁ ଗଲେ । ବେଙ୍ଗ ମହାରାଜ କହିଲେ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ତ ଆଦୌ ମିଛ କହିପାରିବି ନାହିଁ । ମୁଁ ଏ ସଂସାରରେ ବହୁତ ଭୟାଳୁ ଜୀବ । ଟିକେ ଭୟ ବା ଡର ହେଲେ ମୁଁ ଲୁଚିଯାଏ । ଜୋରଜୋର୍ ଶବ୍ଦ କରି ରାବେ । ମୋ ରାବ ଶୁଣି ଦେବତାଙ୍କ ଦୟାଭାବ ବଢିଯାଏ । ତାପରେ ସେ ବହୁତ ବହୁତ ବର୍ଷା କରନ୍ତି । ସ୍ୱୟଂ ଦେବତାଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ ମୋ ସହିତ ରହିବ । ତେଣୁ ଆପଣ ନିର୍ଭୟରେ ଆପଣଙ୍କ କନ୍ୟାକୁ ମୋ ସହିତ ବିବାହ କରିଦିଅନ୍ତୁ ।

ଏକଥା ଶୁଣି ସେ ସାଧୁ କିଛି ସମୟ ଚିନ୍ତା କଲେ । ତାପରେ ସେ ନିଜ କମଣ୍ଡଳରୁ ମନ୍ତୁରା ପାଣି ସିଂଚି ସେ ଝିଅଟିକୁ ପୁଣି ଲାଲ୍ ବେଙ୍ଗୁଲି କରିଦେଲେ । ବେଙ୍ଗ ମହାରାଜଙ୍କ ସହିତ ସେ ଲାଲ୍ବେଙ୍ଗୁଲିର ବିବାହ କରାଇଦେଲେ । ସାଧୁଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ ପାଇ ଦୁହେଁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ସୁଖରେ ବସ ବାସ କଲେ ।