ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ବୁଦ୍ଧ ସଭ୍ୟତା

କଳା ଫରୁଆ

         ବିରବଲ ସେତେବେଳେ କୌଣସି ଏକ କୋଣରେ ବସିଥିଲେ । ସମ୍ରାଟଙ୍କ ମୁଖରୁ ତାଙ୍କ ନାମ ଶୁଣିବା ମାତ୍ରକେ ସେ ସଂଗେ ସଂଗେ ସମ୍ରାଟଙ୍କ ସାମ୍ନାକୁ ଆସିଯିବାରୁ ସମ୍ରାଟ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମେ ବର୍ତ୍ତମାନ ସଭାରେ ଯାହା ଯାହା ଆଲୋଚନା ହେଲା ତାହା ସମସ୍ତ ତମ୍ଭେ ଶୁଣିଅଛ କି ନାହିଁ ।

         ବିରବଲ କହିଲେ, ହଜୁର୍! ମୁଁ ସମସ୍ତ ଆଲୋଚନା ଶୁଣିଅଛି । ସମ୍ରାଟ୍ କହିଲେ, ଯେ ଏହି କଳା ଫରୁଆକୁ ତୁମେ ଦଶ ହଜାର ଟଙ୍କା ମୂଲ୍ୟରେ ବିକ୍ରୟ କରିପାରିବ କି?

         ବିରବଲ କହିଲେ – ଜାହାଁପନାଙ୍କର ଆଦେଶ ହେଲେ ତାହା ନିଶ୍ଚୟ କରିପାରିବି ।

         ତାହା ହେଲେ ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ତୁମକୁ ସେହି କଳାଫରୁଆ ଗୋଟିକ ଦେଉଅଛି । ତାହାକୁ ତୁମେ ତିଦି ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ବିକ୍ରୟ କରି ଆଣି ମୋର ନିକଟରେ ଦଶହଜାର ଟଙ୍କା ଦାଖଲ କରିବ ।

         ଏଥୁଅନ୍ତେ ବିରବଲ ଦରବାରରୁ କଳାଫରୁଆଟିକୁ ଧରି ଘରକୁ ଆସିଲେ, ଘରେ ବସି ଦର୍ଜିକୁ ଡକାଇ ପକାଇ ଏକ ମଖମଲ ବଳାରେ ଗୋଟିଏ ଢିଲା ପୋଷାକ ବନାଇବାକୁ ଆଦେଶ ଦେଲେ । ଦର୍ଜି ପୋଷାକ ଓ ଟୋପିର ମାପ ନେଇ ଚାଲିଗଲା ।

         ତା’ପରେ ବିରବଲ ସେହି କଳାଫରୁଆକୁ ବଳା ସହିତ ଶୁଖାଇ ତାକୁ ଭଲଭାବେ ଗୁଳା କରି ସୂର୍ମା ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ । ସେହି ସୂର୍ମାକୁ ପୁଣି ଏକ ଦାମୀ ଅଳଙ୍କାର ମଧ୍ୟରେ ରଖିଲେ ।

         ପୁଣି ଏକ ସୁବର୍ଣ୍ଣର ଡବାରେ ରଖିଲେ । ତା’ପରେ ସେ ଡବାକୁ ଏକ ରୌପ୍ୟ ଡବା ଭିତରେ ରଖିଲେ । ଏହିପରି ଭାବରେ ଭିତରେ ଭିତରେ ସାତଗୋଟି ଡବା ମଧ୍ୟରେ ରଖି ତାହାକୁ ତା’ପରେ ଏକ ଚମଡା ଡବା ମଧ୍ୟରେ ଯତ୍ନର ସହିତ ରଖିଲେ । ଏହାପରେ ବିରବଲ ଏକ ହୀରା ଖଚିତ ବାଡି ବାହାର କରି ଗଳାରେ ଏକ ମୂଲ୍ୟବାନ୍ ମାଳି ଧାରଣ କରି ମଖମଲ ପେଷୋକ ପିନ୍ଧି ସେ ବମ୍ବେ ସହର ଅଭିମୁଖେ ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ କଲେ ।

         ସେଠାରେ ପହଁଚିବା ପରେ ସେ ଏକ ଆଲିସାନ୍ ହୋଟେଲ୍ରେ ରହି ପ୍ରଚାର କଲେ ଯେ, ଆମ୍ଭ ନିକଟରେ ଏପରି ସୂର୍ମା ଅଛି ଯେ ତାହାକୁ ଆଖିରେ ଲଗାଇଲେ ସେ ତାଙ୍କ ପୂର୍ବପୁରୁଷଙ୍କୁ ଦେଖିପାରିବେ । ତାହାର ସାଧାରଣ ମୂଲ୍ୟ ମାତ୍ର ଦଶହଜାର ଟଙ୍କା ।

         ସହର ସାରା ଏହି କଥା ପ୍ରଚାର ହୋଇଗଲା । ଅନେକ ତ ନିଜର ପୂର୍ବ ପୁରୁଷମାନଙ୍କୁ ଦେଖିବା ନିମନ୍ତେ ସଦାସର୍ବଦା ଆକାଂକ୍ଷିତ, ତାହା ପୁଣି ଅସମ୍ଭବ । ଏପରି ଅସମ୍ଭବ କଥାକୁ ପ୍ରଚାରରେ ଶୁଣିବା ପରେ ସହର ସାରାର ଲୋକେ ବ୍ୟତିବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇଗଲେ ସିନା ହେଲେ ଏତେ ମୋଟା ଅଙ୍କର ପଇସା କାହା ପାଖରେ ଯେ ସମ୍ଭବ ତାହା ନେବା ପାଇଁ, କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଖରେ ଏହା ଅସମ୍ଭବ ହୋଇଗଲା ।


ଗପ ସାରଣୀ

ତାଲିକାଭୁକ୍ତ ଗପ