ଅନେକ ଦିନ ତଳର କଥା । ‘ବାରଣାସୀ’ ପ୍ରତାପ ମୁକୁଟ ନାମକ ଜଣେ ରାଜାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଶାସିତ ହେଉଥାଏ । ପ୍ରତାପମୁକୁଟଙ୍କର ଜଣେ ପତ୍ନୀ ଓ ଗୋଟିଏ ପୁତ୍ର ଥାଆନ୍ତି । ପୁତ୍ରର ନାମ ହେଉଛି ବଜ୍ର ମୁକୁଟ ।

        ବଜ୍ରମୁକୁଟଙ୍କର ନିଜ ରାଜ୍ୟର ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପୁତ୍ର ରତ୍ନରାଜଙ୍କ ସହିତ ସୁସମ୍ପର୍କ ଥାଏ । ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ କହିବାକୁ ଗଲେ ସେମାନେ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସାଙ୍ଗ ଥିଲେ । ସେମାନେ ଦୁଇଜଣ କେବଳ ସାଙ୍ଗ ନଥିଲେ । ଯେଉଁଠି ରହୁଥିଲେ ଏକା ସାଙ୍ଗରେ । କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ ଖାଇବା- ପିଇବା ମଧ୍ୟ ଏକ ସାଙ୍ଗରେ କରୁଥିଲେ ।

        ଦିନେ ଦୁଇ ସାଙ୍ଗ ଶିକାର କରିବାକୁ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲେ । ଜଙ୍ଗଲ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଥମେ ରାଜକୁମାରଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ହରିଣ ଦେଖା ଦେଲା । ହରିଣଟିକୁ ଦେଖି ରାଜକୁମାର ତାଙ୍କର ଘୋଡାକୁ ତାରି ପଛେ ପଛେ ଦୌଡାଇଲେ ।

        ମନ୍ତ୍ରୀ ପୁତ୍ର ପଛରେ ରହିଗଲେ ।

        ହରିଣର ପଛରେ ଦୌଡି ଦୌଡି ରାଜକୁମାର କେତେ ଦୂର ଚାଲି ଆସିଥିଲେ ଯେ ସେ ନିଜେ ମଧ୍ୟ ତାହା ଜାଣି ପାରିନଥିଲେ ।

        ଘୋଡାଟି ଦୌଡି ଦୌଡି ଏକ ଉଦ୍ୟାନ ନିକଟରେ ଥକି ପଡି ଜୋର୍ରେ ନିଃଶ୍ୱାସ ମାରିବାରୁ ରାଜକୁମାର ଚମ୍କି ପଡିଲେ । ହଠାତ୍ କେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଆସି ପହଁଚିଗଲେ ସେ ନିଜେ ମଧ୍ୟ ଜାଣିପାରୁନଥାନ୍ତି । ହରିଣଟି ମଧ୍ୟ କେଉଁଠାରେ ତାଙ୍କୁ ଦେଖା ଯାଉନଥିଲା ।

        ଏହାପରେ ରାଜକୁମାର ଘୋଡାଟିକୁ ଏକ ବୃକ୍ଷରେ ବାନ୍ଧିଦେଇ ବୃକ୍ଷ ଛାୟାରେ କିଛି ସମୟ ବିଶ୍ରାମ ନେଲେ ।

        କିଛି ସମୟ ପରେ ହଠାତ୍ ଜଣେ ପୁରୁଷ ବ୍ୟକ୍ତିର କଣ୍ଠସ୍ୱର ରାଜକୁମାର ଶୁଣିବାକୁ ପାଇଲେ- “ଏ! ତୁମେ କିଏ? ବିନା ଆଜ୍ଞାରେ ତୁମେ ଏହି ଉଦ୍ୟାନରେ ପଶିବାକୁ ସାହସ କଲ କିପରି? ତୁମେ ଯେ କେହି ହୁଅ ପଛେ ତୁରନ୍ତ ଏହି ସ୍ଥାନ ଛାଡି ଚାଲିଯାଅ । ରାଜକୁମାରୀ ସଂନ୍ଧ୍ୟା ପୂଜା କରିବାପାଇଁ ଏଠାକୁ ଆସିବେ । ସେ ତୁମକୁ ଦେଖିବା ମାତ୍ରେ ଯଦି ବିରକ୍ତ ହୋଇଯିବେ, ତା’ହେଲେ ତୁମ ସହିତ ମୋର ଅବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ ଖରାପ ହୋଇଯିବ ।”

        ରାଜକୁମାର କହିଲେ- “ଭାଇ! ତୁମେ ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅ ନାହିଁ । ରାଜକୁମାରୀ ଆସିବା ପୂର୍ବରୁ ମୁଁ ଏଠାରୁ ଚାଲିଯାଉଛି ।” ରାଜକୁମାରଙ୍କୁ ଯିଏ ଏହି କଥା କହୁଥିଲା ବାସ୍ତବରେ ସେ ସେହି ଉଦ୍ୟାନର ମାଳୀ ଥିଲା । ଏତିକି କହି ଉଦ୍ୟାନ ରକ୍ଷକ ନିଶ୍ଚିନ୍ତରେ ସେଠାରୁ ଚାଲିଗଲା ।

        ରାଜକୁମାର ମଧ୍ୟ ଉଠିପଡି ଘୋଡା ଫିଟାଇଲେ । ବେତାଳ କହିଲା- “ମହାରାଜ ! ଦେଖନ୍ତୁ, ଏପରି ଯୋଗ ଯେ ରାଜକୁମାରୀ ଠିକ୍ ଏହି ସମୟରେ ପୂଜା କରିବାପାଇଁ ଆସି ସେଠାରେ ପହଁଚିଗଲେ ।

        ରାଜକୁମାରୀଙ୍କୁ ଦେଖିବା ମାତ୍ରକେ ରାଜକୁମାର ସେମିତି ଠିଆ ହୋଇଗଲେ । ରାଜକୁମାରୀ ମଧ୍ୟ ସେମିତି ରାଜକୁମାରଙ୍କୁ ଚାହିଁ ରହିଥାଆନ୍ତି । ଏହାପରେ ରାଜକୁମାରୀ କିଛି ନକହି ସଖୀମାନଙ୍କ ସହିତ ମନ୍ଦିରକୁ ଚାଲିଗଲେ । ମନ୍ଦିରରେ ପୂଜା ସାରି ଫେରିବାପରେ ମଧ୍ୟ ରାଜକୁମାର ସେହି ସ୍ଥାନରେ ସେମିତି ଠିଆ ହୋଇ ରହିଥାଆନ୍ତି ।