ଗୋପାଳ ଏକ ଦିନେ ଗୋଟିଏ ଗଉଡୁଣୀ ସଙ୍ଗରେ ଥଟ୍ଟା ପରିହାସର କଥା ହେଉ ଥିଲା । ଏଣେ ଜଳା କବାଟି ବାଟେ ତା ଭାର୍ଯ୍ୟା ଦେଖି କ୍ରୋଧରେ ଗୋପାଳକୁ ବହୁତ ଗାଳି ଦେଲା । ଗୋପାଳ କିଛି ନ କହି ମନେ ମନେ ଭାର୍ଯ୍ୟାକୁ ଜବତ କରିବା ସକାଶେ ରାଗଟି ରଖିଲା । ଅକସ୍ମାତ୍ ଦିନେ ତାହାର ମଝିଆଁ ଜୋଇଁ ଆପଣା ମନକୁ ବୁଲିବାକୁ ଆସି ଥିଲା । ତାହାକୁ ଗୋପାଳ ଗୌରବ କରି ବସାଇଲା । ବୋଇଲା ବାବୁ ।
ଏହି ବୈଠକ ଖାନା ଘରେ ବସ ମୁଁ ଘରୁ ଜାମା ପିନ୍ଧି ଆସେ । କିନ୍ତୁ ଟିକେ ବାବୁ ସତର୍କତା ଭାବରେ ଥିବ । ଏଠାରେ ଚୋର ଗୋଳ । ଜୋଇଁ କହିଲା ଆପଣଙ୍କର ଭୟ କାହିଁକି, ଯାଆନ୍ତୁ ମୁଁ ଜଗୁ ଅଛି । ଗୋପାଳ ଦ୍ୱାରଟି ଲଗାଇ ଦେଇ ଘରକୁ ଗଲା, ଭାର୍ଯ୍ୟାକୁ କହିଲା –
ମୁଁ ବୈଠକ ଖାନାରେ ଚାବି ଦେଇ ଆସି ନାହିଁ । ତୁ ଯାଇ ଚାବିଟା ଦେଇ ଆସିବୁଟି, ନ ହେଲେ ଶାଳୀ ଗଉଡୁଣୀ ପ୍ରତି ଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟା ସମୟରେ ଅଜା ଅଜା କହି ମୋ ପାଖକୁ ଆସେ, ମୁଁ ଜାଣେ ସେ ଶାଳୀ ବଡ ବଜାତ୍ ଓ ଚୋରଣୀ, କାହାରିକି ନ ଦେଖିଲେ କିଛି ନା କିଛି ଚୋରୀ କରି ନେଇ ଯିବ ।
