ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ବୁଦ୍ଧ ସଭ୍ୟତା

ଚାରୀ ସୁନ୍ଦରୀ ଓ ମେଣ୍ଢା କଥା

ଭାରତ ଦେଶରେ ଅବନ୍ତୀ ନଗ୍ର ନାମରେ ଗୋଟିଏ ଦେଶ ଥାଏ । ସେ ଦେଶରେ କନକ ବର୍ଦ୍ଧନ ନାମରେ ଜଣେ ରାଜା ରାଜତ୍ୱ କରୁ ଥାଆନ୍ତି । ରାଜାଙ୍କର ପୁଣି ଚାରି ପୁଅ । ସେ ଚାରି ପୁଅ ଯାକ ଯେମିତି ସୁନ୍ଦର ସେମିତି ବିଦ୍ୟାବନ୍ତ । ସେହି ପରି ଧନୁର୍ବିଦ୍ୟାରେ ଧନୁର୍ଦ୍ଧର । ଆଉ ଅଶ୍ୱ ଚାଳନାରେ ସେମାନେ ଏତେ ପାରଙ୍ଗମ ଯେ ତାଙ୍କ ତୁଲ୍ୟ ରାଜ କୁମାର ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଠାରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିବ ନାହିଁ ।

        ଦିନକର କଥା ପାରିଧି କରିବାକୁ ରାଜା ପୁଅ ମାନଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ହେଲା, ତହୁଁ ସେ ରାଜା ଓ ରାଣୀଙ୍କ ଠାରୁ ବିଦାୟ ନେଇ ପାରିଧିକୁ ବାହାରି ଗଲେ ।

         ରାଜ୍ୟ ଜନ ବସତି ଏହା ମଧ୍ୟରେ ସରି ଯାଉଛି । ରାଜା ପୁଅ ମାନଙ୍କର ଅଶ୍ୱ ଗୁଡିକ ଏବେ ଅରଣ୍ୟ ରାସ୍ତାରେ ଚାଲିଲେ । ଅରଣ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ କେଜାଣି ଦଶ କୋଷ ଚାଲି ଯିବା ପରେ ପଡିଲା ଖୁବ୍ ଘଂଚ ଅରଣ୍ୟ । ସେ ଏପରି ଅରଣ୍ୟ ଯେ ସତେ ଯେପରି ବାଛି ବାଛି ଭଗବାନ ସେହି ଅରଣ୍ୟକୁ ସମସ୍ତ ପଶୁ ମାନଙ୍କ ଲାଗି ବାଛି ଦେଇ ଥିଲେ ।

         ହାତୀ ଠାରୁ ଯେତେ କ୍ଷୁଦ୍ର ପଶୁ, ସେହି ଅରଣ୍ୟରେ ଭରପୁର । କାରଣ ଏଭଳି ଭୟାତ୍ମକ ଅରଣ୍ୟରେ ପଶି ପଶୁ ଶିକାର କରିବାକୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ମନରେ ଭୟ ଥାଏ ।

          ଯୋଗକୁ ଏ ଚାରି ଜଣ ରାଜା ପୁଅ । ଚାରି ଭାଇ, ସବୁ ବିଦ୍ୟାରେ ପାରଙ୍ଗମ, ତେଣୁ ସେମାନଙ୍କର ଆଉ କାହାକୁ ଭୟ ନଥାଏ ।

         ଯାଉ ଯାଉ ସେମାନେ ଅରଣ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ ବହୁତ ଦୂରକୁ ଚାଲି ଗଲେ, କେତେ ବାଟ ଗଲା, ପରେ ସେମାନଙ୍କ ଆଗ ଦେଇ ଏକ ସୁନ୍ଦର ମୃଗ କୁଦା ମାରି ଚାଲି ଗଲା ।


ଗପ ସାରଣୀ

ତାଲିକାଭୁକ୍ତ ଗପ