ବୈଦ୍ୟ କହିଲେ “ନା, ନା, ଯମା ନୁହେଁ । ଆପଣ ଯାହା କହିଲେ, ତାହା ପୁରାପୁରି ସତ କଥା । ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ସେକଥା କହିବା ପରେ ବହୁତ ଅନୁତାପ କରିଛି । ଆଉ କାହାକୁ ସେପରି କହିବାର ତ ପ୍ରଶ୍ନହିଁ ଉଠୁ ନାହିଁ ।”
ଗୁପ୍ତ ପୁଣି କହିଲେ “ବେଶ୍, ଭଲ କଥା । ଖୁସି ହେଲି । ମୋତେ ସେପରି କହି ଆପଣ ଅବଶ୍ୟ ସେମିତି କିଛି ଅନ୍ୟାୟ କରି ନାହାଁନ୍ତି । ମୁଁ ତ ଆପଣଙ୍କ ଚିକିତ୍ସାରେ ଭଲ ଅଛି । ମନେହୁଏ, ମୃତ୍ୟୁ କବଳରୁ ବଂଚିଯିବି ।”
ବୈଦ୍ୟ କହିଲେ, “ଭଗବାନ ଆପଣଙ୍କୁ ଦୀର୍ଘଜୀବନ ଦେବେ । ଏହା ମୋର ପ୍ରାର୍ଥନା ।”
କ୍ରମେ ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଏକ ବର୍ଷ ବିତିଗଲା । ଦିନେ ଗୁପ୍ତ ବୈଦ୍ୟଙ୍କୁ ଡାକି କହିଲେ, “ବୈଦ୍ୟଜୀ, ଆପଣଙ୍କୁ ମୋର ବାରହଜାର ଟଙ୍କା ଦେବାର କଥା । କିନ୍ତୁ…”
“ସେକଥା ଥାଉ । ଆଉ ଦିନେ ସେ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କରିବା ।” ଏହା କହି ବୈଦ୍ୟ ଗୁପ୍ତଙ୍କୁ ସେକଥା କହିବାକୁ ଆଉ ଦେଲେ ନାହିଁ । କେଇଦିନ ପରେ ଗୁପ୍ତ ପୁଣି ସେକଥା ଉଠାଇବାରୁ ବୈଦ୍ୟ ପୁଣି କୌଣସି ମତେ ସେକଥା ଏଡାଇଗଲେ । ଏହାପରେ ମଧ୍ୟ କେତେଥର ଏପରି ହେଲା । କିନ୍ତୁ ଦିନେ ଗୁପ୍ତ ତାଙ୍କୁ ପାଖରେ ବସାଇ କହିଲେ, “ଶୁଣନ୍ତୁ । କଥାଟା ଏଇଠି ଛିଡିଯାଉ । ନହେଲେ ମୋ ମନରେ ଗ୍ଳାନି ସେମିତି ରହିଥିବ । ମୁଁ କାହିଁକି ଋଣୀ ହୋଇ ରହିଥିବି । ଶୁଣନ୍ତୁ, ଆମର ସର୍ତ୍ତ ଅନୁସାରେ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ବାରହଜାର ଟଙ୍କା ଦେବା କଥା । ତାହା ଆପଣଙ୍କର ମନେ ଅଛିଟି? ଆଜି ବସନ୍ତୁ । ସେ ବିଷୟରେ ଗୋଟାଏ କିଛି ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିବା । ରୋଗଛଡା ବି ତ ମୁଁ ବୟସ ଯୋଗୁଁ ପୁଣି ଯେ କୌଣସି ସମୟରେ ମରିଯାଇ ପାରେ! ମୋ ଆତ୍ମା ଶାନ୍ତିରେ ରହିପାରିବ କି? ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରାପ୍ୟ ବିଷୟରେ ସେ ସର୍ବଦା ଚିନ୍ତା କରୁଥିବ । ନୁହେଁ କି?”
ବୈଦ୍ୟ ତାଙ୍କ ହାତ ଧରି ପକାଇ କହିଲେ, “ମହାଶୟ, ଆପଣଙ୍କ ପାଖରେ କିପରି ଭାବରେ କ୍ଷମା ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବି, ତାହା ମୁଁ ଜାଣିପାରୁ ନାହିଁ । ଆପଣ ତ ମୋର ସବୁ ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ କରି ଦେଇଛନ୍ତି । କେବଳ ଆପଣଙ୍କ ଯୋଗୁଁ ମୋ ଚିକିତ୍ସାର ପ୍ରସାର ବି ହୋଇଛି । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ମିଥ୍ୟାବାଦୀ । ଆପଣଙ୍କୁ ଶୋଷଣ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲି । ଆପଣ ସରଳ ଲୋକ ବୋଲି…” ବୈଦ୍ୟ ଆଉ କଥା କହି ନପାରି ଶେଷକୁ କାନ୍ଦି ପକାଇଲେ ।
ଗୁପ୍ତ କହିଲେ “ବୈଦ୍ୟଜୀ, ଆପଣ ମୋତେ ଯେତେ ସରଳ ଭାବୁଛନ୍ତି, ମୁଁ ସେତେ ସରଳ ନୁହେଁ । ମୁଁ ମୂଳରୁ ଜାଣିଥିଲି, ଆପଣ ଅଭାବରେ ପଡି ମୋଠୁଁ ବାରହଜାର ଟଙ୍କା ଆଦାୟ କରିବାକୁ ଚାହାଁନ୍ତି । ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣଭଷ୍ମ ଇତ୍ୟାଦି ଦ୍ୱାରା ଔଷଧ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବା ପାଇଁ ଯେଉଁ ହଜାର ହଜାର ଟଙ୍କା ଦରକାର, ତାହା ଆପଣ କେଉଁଠୁ ପାଆନ୍ତେ ଯେ ଆପଣଙ୍କ ଔଷଧରେ ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି?”
“ଆପଣ କ’ଣ ତେବେ…”
ଗୁପ୍ତ ହସିଲେ ଓ ଆଲ୍ମିରା ଖୋଲିଦେଲେ । ବୈଦ୍ୟ ଦେଇଥିବା ସବୁ ଔଷଧ ତହିଁରେ ସେମିତି ରହିଥିଲା ।
ଗୁପ୍ତ କହିଲେ “ବୈଦ୍ୟଜୀ! ଯାହା ହେବାର ତ ହେଲାଣି । ଆପଣ ଯେ ଆଜି ମୋଠି ସତ୍ୟ ପ୍ରକାଶ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଥିଲେ, ତାହାହିଁ ମୋର ସବୁଠାରୁ ବଡ ପୁରସ୍କାର ।”
ବୈଦ୍ୟ ଆଖି ପୋଛି କହିଲେ “ମୁଁ ଆଉ ଆପଣଙ୍କ ଚିକିତ୍ସା କ’ଣ ବା କରିବି ଆପଣହିଁ ମୋର ଚିକିତ୍ସା କରିଛନ୍ତି!”
