ବୃଦ୍ଧ ଲୋକଟି ବଡ ବଡ କଦମ୍ ପକାଇ ଚାଲି ଯାଉ ଥିଲେ । ଦୁଇ ଜଣ ତାଙ୍କୁ ପିଛା କଲେ । ସେଥି ମଧ୍ୟରେ ସେମାନେ ଗୋଟିଏ ଘର ଭିତରେ ପଶି ଗଲେ । ସେମାନେ ଦୁଇ ଜଣ ଗୋଟିଏ ଝରକା ପାଖରେ ପହଁଚି ତାଙ୍କର କଥା ବାର୍ତ୍ତା ଶୁଣିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
ବୁଢା ଲୋକଟି ନିଜ ସାଥୀ ମାନଙ୍କୁ କହୁ ଥିଲେ ଯେ, ଆମକୁ ଯେ କୌଣସି ଉପାୟରେ ସମୁଦ୍ର ଭିତରେ ଥିବା ସବୁ ଖଜାନା ବାହାର କରିବାକୁ ପଡିବ କିନ୍ତୁ ସର୍ବ ପ୍ରଥମେ ସେହି ଜଳ ପରୀକୁ ମନେଇବାକୁ ପଡିବ । ଆମେ ପାଣିରେ ଗଲା ମାତ୍ରେ ସେ ଆମକୁ ମାରି ପକାଇବ । ଏ କଥା ଶୁଣି ଶିଲା ଏବଂ ମୀରା ଜଳ ପରୀର ସନ୍ଧାନରେ ବାହାରି ପଡିଲେ । କିଛି ସମୟ ଖୋଜା ଖୋଜି କଲା ପରେ ଜଳ ପରୀର ସନ୍ଧାନ ପାଇଲେ । ଶିଲା ତାର ଭାଇ ମୋହନ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଡକାଇ ଆଣି ଥିଲା । ମୋହନ୍ ବୁଡାଳୀ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧି ଥିଲା । ସେ ଜଳ ପରୀ ପାଣିରେ କୁଦିବା ପରେ ପରେ ମୋହନ୍ ମଧ୍ୟ ପାଣିରେ କୁଦି ପଡିଲା ଏବଂ କ୍ୟାମେରାରେ ଫଟୋ ଉଠାଇବାକୁ ଲାଗିଲା । ମୋହନ୍ ପାଣିରୁ ବାହାରିବା ଆଗରୁ ସେହି ବୁଢା ଲୋକଟି ଓ ତାର ସାଥିମାନେ ମୀରା ଏବଂ ଶିଲାକୁ ଧରି ନେଲେ । ସେହି ବୁଢା ଲୋକଟି ଜାଣି ଯାଇ ଥିଲା ଯେ ମୀରା ଓ ଶିଲା ତାଙ୍କର ସବୁ କଥାକୁ ଶୁଣି ନେଇ ଛନ୍ତି । ଶିଲା ଓ ମୀରାକୁ ବାନ୍ଧି କରି ତାଙ୍କ ଘର ଭିତରକୁ ନେଇ ବନ୍ଦ କରି ରଖି ଦେଲେ ତାପରେ ସମୁଦ୍ରରେ ଥିବା ଖଜାନା ତଥା ଜଳ ପରୀକୁ ମାରିବାକୁ ବାହାରି ପଡିଲେ । ସେହି ସମୟରେ ମୋହନ ଯାଇ ସେହି ଶିଲା ଓ ମୀରାକୁ ବଂଚାଇ ଦେଲା । ମୀରା ସବୁ କଥା ମୋହନ୍କୁ କହି ଦେଲା । ସେମାନେ ତିନି ଜଣ ସମୁଦ୍ର ଛାଡି ଅନ୍ୟ ଆଡକୁ ଚାଲି ଗଲେ । ରାସ୍ତାରେ ସେମାନେ ସ୍କୁଲ୍ର ମିସ୍ ତଥା ଅନ୍ୟ ପିଲା ମାନଙ୍କୁ ଭେଟିଲେ । ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଏକଜୁଟ୍ ହୋଇ ଜଳ ପରୀକୁ ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ବାହାରି ପଡିଲେ ।
