ଏତକ କଥା ଦ୍ୱିତୀୟ ମୁହଁକୁ ବୁଝାଇ ଦେଇ ସାରିବା ପରେ ନିଜେ ଖାଉଥିବା ଫଳରୁ ଅଧା ରଖି ନେଇ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଦେଇଦେଲା ।
ଅବଶ୍ୟ କଥାଟି ଦ୍ୱିତୀୟ ମୁଖକୁ ଖୁବ୍ ବାଧିଗଲା । ତା’ ଛଡ଼ା ଅପମାନ ବି ହେଲା । ସେଥିପାଇଁ ତା’ ମନ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଥମ ମୁହଁ ଉପରେ ରାଗ ଆଉ କ୍ରୋଧ ବି ବଢ଼ିଲା । ତେଣୁ ଏପରି ଅପମାନ ପାଇବା ପରେ ଦ୍ୱିତୀୟ ମୁଖଟି ଭାବିଲା ଯେ ଆଚ୍ଛା ଠିକ୍ ଅଛି । ଦିନେନା ଦିନେ ମୋତେ ଏହାର ପ୍ରତିଶୋଧ ନେବାକୁ ହେବ । ସେହିଦିନଠାରୁ ତା’ର ପ୍ରତିଶୋଧର ଅଗ୍ନିକୁ ଶାନ୍ତ କରିବା ଲାଗି ମାର୍ଗ ଅନ୍ୱେଷଣରେ ରହିଲା ।
ଏମିତି ମାର୍ଗ ସ୍ଥିର କରିବା ପାଇଁ ଅନେକ ଦିନ ଦ୍ୱିତୀୟ ମୁହଁକୁ ବିତାଇବାକୁ ପଡ଼ିଲା । ଯାହାହେଉ ଦିନେ ତା’ ପାଇଁ ସୁଯୋଗ ଗୋଟିଏ ଆସିଲା । ଅନ୍ୱେଷଣ କରୁ କରୁ ସେ ଗୋଟିଏ ବିଷଫଳ ପାଇଲା । ଏଥର ଚିନ୍ତା କଲା ଏହି ଫଳଟିକୁ ଖାଇଦେଲେ ପ୍ରଥମ ମୁହଁ ନିଶ୍ଚୟ ପାନେ ପାଇବ ।
ଦ୍ୱିତୀୟ ମୁହଁରେ ବିଷ ଫଳ ଦେଖି ପ୍ରଥମ ମୁହଁର ମନ ମଧ୍ୟରେ ଆସି ଭୟ ବି ସଞ୍ଚାର ହେଲା । ସେ ସେଙ୍ଗ ସେଙ୍ଗ ବିନୀତ କଣ୍ଠରେ ନମସ୍କାର ପୂର୍ବକ କହିଲା – ତୋତେ ନେହୁରା ହେଉଛି ତୁ ଏପରି ଗୋଟିଏ ଭୁଲ କାର୍ଯ୍ୟ କର ନାହିଁ ଯେ ଯେଉଁଥିରେ କି ଆମର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଯିବ । ଏଥିରେ ତୋର କି ଲାଭ ହେବ ବରଂ ଆମେ ଦୁହେଁ ହିଁ ଛଟପଟ ହୋଇ ପ୍ରାଣ ହରାଇବା ।
