ଏତେ ଦିନ ପରେ ବଣିଜ ସାରି ଘରକୁ ଫେରି ଥିଲେ ସୌଦାଗର ଅନଙ୍ଗ ଉଦୟ ନିଜ ଘରକୁ ଆସି ଥିବାରୁ ମନରେ ଥିଲା କେତେ ଖୁସି, କିନ୍ତୁ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଠାରୁ ଏପରି କଥା ଶୁଣି ସୌଦାଗର ତଟସ୍ଥ ହୋଇ ଗଲେ । କେଶରୀଙ୍କୁ ବୁଝାଇବାକୁ ଯାଇ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମର ଏବେ କଣ ହୋଇଛି, ତାହାତ କହୁ ନହଁ । କଥାଟା ନକହି ଏପରି ପାଗଳିନୀଙ୍କ ପରି ହେଉଛ କାହିଁକି । ତମକୁ ମୋ ରାଣ, କ’ଣ ହୋଇଛି ସେହି ସତ କଥାକୁ ମୋତେ ଖୋଲି କରି କୁହ, ମୁଁ ତାହାର ପ୍ରତିକାର ତ କରିବି ।
ସୌଦାଗରଙ୍କ ଠାରୁ ଏ କଥା ଶୁଣିବା ପରେ କେଶରୀ ଭାବିଲା ସବୁ ପୁରୁଷ ସହଜରେ ନାରୀ ମାନଙ୍କ ପାଖରେ ମୋହିତ ହୋଇ ଯାଆନ୍ତି । ମୋର ଏହି ମିଛ ଅଭିନୟରେ ସୌଦାଗରଙ୍କ ମନର ଅବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ ସେୟା ହୋଇଛି । ଏପରି ସୁଯୋଗ ଆଉ ଛାଡିବାର ଅଛି । ତହୁଁ କେଶରୀ ଛଳନା କରି କହିଲା – ହେ ମୋର ପ୍ରିୟତମ, ସେ କଥା ତୁମକୁ କିପରି କହିବି । କହିବା ଆଗରୁ ମୋର ମରିଯିବାର ଥିଲା । ସତ କହୁଛି ତୁମେ ମୋର ସ୍ୱାମୀ, ଏତେ କଥା ପରେ ତୁମକୁ ଆଉ ମୁହଁ ଦେଖାଇବାର ନଥାଆନ୍ତା । ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ସିନା ଦୟା ଥିବାରୁ ଏତେ ବଡ ବିପଦରୁ ମୁଁ ଖସି ଆସିଲି, ତାହା ହୋଇ ନଥିଲେ ପୂଜାରୀ ମଦନ ସୁନ୍ଦର ମୋର ସବୁ ସାରି ଦେଇ ଥିଲା ।
ସୌଦାଗର ଏ କଥା ଶୁଣି ବିସ୍ମିତ ହୋଇ ଗଲେ – ସେ ପୁଣି କହିଲେ – କ’ଣ ହୋଇଛି ସତ କଥା ଖୋଲି ନକହିଲେ ମୁଁ ପୁଣି ବୁଝିବି କିପରି? ମଦନ ସୁନ୍ଦର କ’ଣ କରିଛି ସେ କଥା ମୋତେ କହୁ ନାହଁ କାହିଁକି?
