ଚରଣ ସିଂ ଯେଉଁ ସୈନିକ ଯୁବକକୁ ଏ କଥା ପଚାରିଲେ, ସେ ଯୁବକଟି ହେଉଛନ୍ତି ସୈନିକମାନଙ୍କର ଟ୍ରେନଂ ମାଷ୍ଟର । ଚରଣ ସିଂଙ୍କର ଏ କଥା ଶୁଣି ସେ ଟ୍ରେନିଂ ମାଷ୍ଟର କହିଲେ ମଉସା କ’ଣ ଆଉ କହିବାକୁ ଅଛି । ମୁଁ ମଧ୍ୟ ମନେ ମନେ ମନେ ଏହିଭଳି ଏକ ସୁଯୋଗକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲି । ମନେ ମନେ ଭାବୁଥିଲି କେହି ଗରିବ ଝିଅଟିଏ ଯଦି ଆମକୁ ଏଇ ମାସେ ଦୁଇ ମାସ ରୋଷେଇ କରି ଖାଇବାକୁ ଦିଅନ୍ତା ତେବେ ଖୁବ୍ ଭଲ ହୁଅନ୍ତା । ତାହେଲେ ଠିକ୍ ଅଛି ମଉସା, କାଲି ଆପଣ ଆପଣଙ୍କର ଝିଅକୁ ସାଙ୍ଗରେ ଧରି ଆସନ୍ତୁ । ଏଣେ ସେ ଚରଣ ସିଂଙ୍କ ମନ ବହୁତ ଖୁସି । ଚରଣ ସିଂ ପ୍ରମିଳାକୁ ଏ ସବୁ କଥା କହିଲେ । ପ୍ରମିଳା ବି ଚରଣ ସିଂଙ୍କର ଆଦେଶକୁ ଶିରୋଧାର୍ଯ୍ୟ କରି ଚରଣ ସିଂଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ସେ ଟ୍ରେନିଂ କ୍ୟାମ୍ପକୁ ଆସିଲା । ସୈନିକମାନେ ପ୍ରମିଳାକୁ ଦେଖିଲେ । ହେଲେ ସେ ତ ଝିଅ ନୁହେଁ ବୁଢୀଟିଏ । ସୈନିକମାନଙ୍କର ଟ୍ରେନିଂ ମାଷ୍ଟର ଯୁବକ ଏସବୁ ଦେଖି କହିଲା, ଏ ତୁମ ଝିଅ ନାଁ ମାଆ । ଏକଥା ଶୁଣି ଚରଣ ସିଂ କହିଲେ ଯାହା ଆପଣ ଭାବୁଛନ୍ତି । ଝିଅ ବୋଲି ତ କହିଲି ହେଲେ ଆପଣ କ’ଣ ତାକୁ ମାଆ ବୋଲି କହିଲେଣି । ଝିଅ ଆଉ ମାଆ କ’ଣ ଏକା କଥା । ଝିଅମାନଙ୍କୁ ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ କେବଳ ତାଙ୍କ ବାପମାନେ ହିଁ ମାଆ ବୋଲି ଡାକନ୍ତି । ଏଥିରେ ସେ ଚରଣ ସିଂ କିଛି ବି ଭାବିଲେ ନାହିଁ । ସେହି ସୈନିକମାନଙ୍କର ତ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ ରୋଷେଇ କରିଦେବାକୁ ନିହାତି ଆବଶ୍ୟକ ଅଛି । ତେଣୁ ସେ ଝିଅ ହେଉ କି ବୁଢୀ ହେଉ ସୈନିକମାନଙ୍କୁ ଗଣ୍ଡେ ରୋଷେଇ କରିଦେଲେ କଥା ସରିଲା । ସେହି ଦିନଠାରୁ ପ୍ରମିଳା ସେ ସୈନିକ ଭାଇମାନଙ୍କୁ ରୋଷେଇ କରି ଖାଇବାକୁ ଦେଲା । ସେ ସୈନିକମାନଙ୍କର ତ ଆଉ ସାଧାରଣ ଖାଦ୍ୟ ନୁହେଁ । ନିହାତି ରାଜକୀୟ ଖାଦ୍ୟ । ପ୍ରତିଦିନ ଛ’ତରକାରୀ ନ’ ଭଜା, ମାଛ ମାଂସ, ଫଳ ମୂଳ ଏମିତି କେତେ କ’ଣ ଖାଦ୍ୟ । ଖାଦ୍ୟ ସବୁକୁ ସୈନିକମାନଙ୍କୁ ବାଂଟି ଖାଇବାକୁ ଦିଏ ପ୍ରମିଳା । ପ୍ରମିଳା ନିଜେ ଖାଏ ଓ ସୈନିକ ଭାଇମାନଙ୍କୁ ବି ଖାଇବାକୁ ଦିଏ । କେବଳ ରୋଷେଇରେ କେହି ସୈନିକ ଭାଇ ଜଣେ କିମ୍ବା ଦୁଇ ଜଣ ସେ ପ୍ରମିଳାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି । ପ୍ରମିଳା ତା’ ଅଂଟାରେ ଲୁଗା ଭିଡି ସବୁକାମ ନିର୍ବିକାର ଭାବରେ କରିଯାଏ ।
ଏମିତିକା କିଛିଦିନ ଚାଲିଗଲା । ପ୍ରମିଳା ସେ ସୈନିକ ମାନଙ୍କ ଶିବିରରେ ରହି ସୈନିକମାନଙ୍କର ରାଜକୀୟ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇ ତା’ର ବି ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟରେ ଅଦ୍ଭୁତ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଘଟିଲା । ସରଗର ପରୀ ଭଳି ସେ ପ୍ରମିଳା ମଧ୍ୟ ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ଦେଖାଗଲା । ସତେ କି ରାଜା ଝିଅ । ଖାଦ୍ୟ ବିନା ସେ ପ୍ରମିଳା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଋଗ୍ଣ ଆଉ ବୁଢୀ ଭଳି ଦେଖାଯାଉଥିଲା । ସୈନିକ ମାନଙ୍କ ଟ୍ରେନି ମାଷ୍ଟର ସେ ପ୍ରମିଳା’ର ଏଭଳି ପରିବର୍ତ୍ତନ ଦେଖି ପ୍ରମିଳାକୁ ତା’ର ବୟସ ପଚାରିବାରୁ ସେ କହିଲା ତାକୁ ମାତ୍ର ବାଇଶ ବର୍ଷ ବୟସ । ଚରଣ ସିଂ ବି ପ୍ରମିଳାର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଦେଖିଲେ ଓ ସୈନିକମାନଙ୍କୁ କହିଲେ ବାବୁମାନେ ଖାଦ୍ୟ ବିନା ଏ ଝିଅ ବୁଢୀ ଭଳି ଦେଖାଯାଉଥିଲା । କେବଳ ଖାଦ୍ୟ ହିଁ ତା’ର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସମ୍ପଦକୁ ତା’ଠାରୁ ଛଡାଇ ନେଇଥିଲା । ଏକଥା ଶୁଣି ସୈନିକମାନେ ଚରଣ ସିଂଙ୍କୁ କହିଲେ କ’ଣ ଆପଣ ବାପା ହୋଇ ନିଜ ଝିଅର ଯତ୍ନ ନେଇ ପାରୁନଥିଲେ । ଏମିତିକି ଝିଅଟିକୁ ଗଣ୍ଡେ ଖାଇବାକୁ ମଧ୍ୟ ଦେଇ ପାରୁନଥିଲେ । ଆପଣଙ୍କ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ତ ବେଶ୍ ଠିକ୍ ଅଛି । ବାପା ହୋଇ ନିଜ ଝିଅ ପ୍ରତି ଏତେ ଅବହେଳା ।
