ଜ୍ୱାଇଁଙ୍କ କଥାରେ ରାଜା ଖୁସି ହେଲେ । ଆଉ ମଧ୍ୟ ଯେତେ ଯାହା ଜାନି ଯୌତୁକ ତାହା ସମସ୍ତ ନେଇ ଏକ ଜାହାଜରେ ବୋଝେଇ କରି ଜାହାଜ ସହ ଝିଅ ଜୋଇଁଙ୍କୁ ବିଦା କରି ଦେଲେ ।
ଜାହାଜଟି ଆର ରାଜ୍ୟରେ ପହଁଚିବା ଲାଗି ଦଶ ପନ୍ଦର ଦିନ ଲାଗେ । ସେଥି ପାଇଁ ଜାହାଜ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ମାସ ନିମନ୍ତେ ରାଜା ଖାଦ୍ୟ ପେୟ ମଧ୍ୟ ଦେଇ ଥିଲେ ।
ଯାଉ ଯାଉ ଜାହାଜ ସମୁଦ୍ର ମଝିରେ ପହଁଚିଲା । ଦଇବ ଦୁର୍ଯୋଗକୁ କାହାରବା ହାତ, ଅଚାନକ ସମୁଦ୍ର ମଧ୍ୟରେ ଝଡ ସୃଷ୍ଟି ହେଲା । ବଡ ବଡ ଢେଉ ଆସି ଜାହାଜ ଉପରେ ପିଟି ହେଲା । ଏପରି ହେଲା ଯେ ପ୍ରବଳ ପବନର ଦାଉରୁ ନାବିକ ମାନେ ଜାହାଜକୁ ଆଉ ନିଜ ଆୟତରେ ରଖି ପାରିଲେ ନାହିଁ । ଯାହା ଦୁର୍ଯୋଗ ତାଙ୍କୁ ବିଧାତାଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ କିଏ ବା ରକ୍ଷା କରି ପାରିବ । ଭଗବାନଙ୍କର ନିଷ୍ଠୁର ଆଦେଶରେ ଜାହାଜଟି ଦିଗ ମୋଡ ହୋଇ ବହୁ ଦୂରକୁ ଚାଲି ଗଲା ଓ ସମୁଦ୍ର ମଧ୍ୟରେ ବୁଡି ଗଲା ।
ଜାହାଜ ମଧ୍ୟରେ ଯେତେ ଯାତ୍ରୀ ଥିଲେ କାହାରି ବି ପତା ମିଳିଲା ନାହିଁ । ଏହି ପରି ଭାବରେ ଚାରି ପାଂଚ ଦିନ ବିତି ଗଲା । ପାଂଚ ଦିନ ପରେ ରାଜ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ କୂଳରେ ଲାଗିବାର ଦେଖି ଲୋକମାନେ ନେଇ ତାହାଙ୍କୁ ସାଷ୍ଟାଙ୍ଗ କଲେ । ସେମାନେ ରାଜ କୁମାରଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ରଖିଲେ । ତାଙ୍କର ଖାଇବା ପିଇବାର ଯତ୍ନ ନେଲେ ।
ଏଣେ ରାଜ କୁମାରୀ ସାଗର ମଧ୍ୟରେ ଭାସୁ ଥିବା ଅବସ୍ଥାରେ ଅନ୍ୟ ଜଣେ ରାଜାଙ୍କର ବୋଇତ ଦ୍ୱାରା ଉଦ୍ଧାର କରା ଗଲା । ସେ ରାଜା ଥିଲେ ଚମ୍ପକ ନଗ୍ରର ରାଜା ଚିତ୍ର ସେନ । ଚିତ୍ର ସେନ ରାଜ କୁମାରୀ ଛଇଳାର ରୂପ ସୁନ୍ଦର ଦେଖି ତାଙ୍କୁ ରାଜ୍ୟର ଦ୍ୱିତୀୟ ରାଣୀ କରି ରଖିବାକୁ ମନସ୍ଥ କରି ରାଜ୍ୟକୁ ନେଇ ଗଲେ । ରାଜ କୁମାରୀ ଛଇଳା ରାଜ ଉଆସରେ କିଛି ଦିନ ରହିବା ପରେ ସେ ନିଜର ସ୍ୱାମୀଙ୍କ କଥାକୁ ମନରୁ ପାଶୋରି ସାରି ଥିଲେ । ତେଣୁ ରାଜ କୁମାରୀ ଛଇଳାଙ୍କ ମନରେ ନିଜର ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ଲାଗି ସାମାନ୍ୟତମ ଦୁଃଖ ବି ହେଉ ନଥାଏ ।
