ଦିନକର କଥା ରାଜା ଚିତ୍ର ସେନ ନିଜର ଉଆସକୁ ରାଜ କୁମାରୀ ଛଇଳାଙ୍କୁ ଡକାଇ ଆଣିଲେ । ନିଜ ଉଆସରେ ରାଜ କୁମାରୀଙ୍କୁ ବହୁତ ସମ୍ମାନ ଦେଲେ । ତାପରେ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରସ୍ତାବ ଦେଲେ ଯେ ତୁମେ ଅଧମରା ଅବସ୍ଥାରେ ସମୁଦ୍ର ମଝିରେ ଭାସୁ ଥିଲ । ମୁଁ ତୁମକୁ ସେହି ବିପଦରୁ ରକ୍ଷା କରି ମୋର ରାଜ୍ୟକୁ ଘେନି ଆସିଲି । ହେଲେ ମୋର ଇଚ୍ଛାଯେ ତୁମକୁ ମୁଁ ମୋର ରାଜ ଉଆସରେ ରାଣୀ କରି ରଖିବାକୁ । ତୁମେ ଯେବେ ମୋ କଥାରେ ରାଜି ହୋଇ ଯିବ ତାହା ହେଲେ ରାଜ ନଅରରେ ତୁମ ସହିତ ମୋର ବିବାହର ଆୟୋଜନ କରିବି ।
ରାଜ କୁମାରୀ ଛଇଳା ଜାଣି ଥିଲା ସମୁଦ୍ର ଗର୍ଭରେ ଆମର ଜାହାଜଟା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଲୀନ ହୋଇ ଗଲା । ଭାଗ୍ୟ ବଳକୁ ସିନା ମୋତେ ରାଜା ଚିତ୍ର ସେନ ଉଦ୍ଧାର କରି ଆଣିଲେ ହେଲେ ରାଜ କୁମାର କ’ଣ ସତରେ ଆଉ ଜୀବନରେ ଥିବେ । ଯିଏ ଗଲା ସିଏ ଗଲା । ତାଙ୍କ ପାଇଁ ମୁଁ କାହିଁକି ଯେ ମୋର ଜୀବନଟାକୁ ବିଧବା ବେଶରେ କଷ୍ଟ ଦେଇ ମରିବା ଯାଏଁ ବଂଚି ରହିବି । ତେଣୁ କରି ଚିତ୍ର ସେନ ରାଜାଙ୍କୁ ମୁଁ ବିବାହ କରି ବରଂ ସୁଖ ଶାନ୍ତିରେ ବଂଚି ରହିବି ।
ଏହି ପରି ଭାବି ଭାବି ରାଜ କୁମାରୀ ଛଇଳା ରାଜାଙ୍କୁ ବିବାହ ହେବାକୁ ରାଜି ହୋଇ ଯିବାରୁ ରାଜା ଖୁବ୍ ଯାକ ଯମକରେ ନିଜର ବିବାହ ଉତ୍ସବ ପାଳନ କଲେ ଓ ରାଜ କୁମାରୀଙ୍କୁ ବିବାହ କରି ମହା ସୁଖରେ ସମୟ ଅତିବାହିତ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
ଏଣେ ରାଜ କୁମାର ଦୈବ ବଳରୁ ସମୁଦ୍ର ଢେଉରେ ଭାସି ଭାସି କୂଳରେ ଲାଗିଲା । ଶରୀରରେ ଶକ୍ତି ନାହିଁ । ଚାରି ପାଂଚ ଦିନ ହେଲା ଖାଇବା ପିଇବା ନାହିଁ । ଆଖି ଆଗରେ ତାର ନାଚୁ ଥାଏ ରାଜ କୁମାରୀ ଛଇଳାର କଥା । ସେ କେବଳ ସମୁଦ୍ର ମଧ୍ୟକୁ ବିକଳରେ ଚାହିଁ କାନ୍ଦୁ ଥାଏ ।
