ପ୍ରଧାନଙ୍କଠାରୁ ଏକଥା ଶୁଣି ରାଜୁ ମନରେ ଟିକେ ଦୟା ଆସିଲା, ବିଜୁ ପିଠିରେ ମାଡ ଦାଗ ଦେଖି ରାଜୁକୁ ଭାରି ଦୁଃଖ ବି ଲାଗିଲା । ଯେହେତୁ ବିଜୁ ଦିନେ ତା’ର ଅନ୍ତରାଙ୍ଗ ସାଙ୍ଗ ଥିଲା । ଏତେ ଆନ୍ତରିକତା ଥିବାରେ ସେ ତାକୁ ପର କରିଦେବ ।
ରାଜୁ ସେ ଗାଆଁ ମୁଖିଆ ପ୍ରଧାନ ମଙ୍ଗରାଜକୁ କହିଲା, ଦେଖ ମଉସା ମୁଁ ଛୋଟ ପିଲା, ମୋର ଛୋଟ କଥାଟିଏ ରଖିବ? ଏହା ଶୁଣି ପ୍ରଧାନ କହିଲେ ରାଜୁ ତାହେଲେ ତୁ କ’ଣ କହୁଛୁ? କହ ତୋ କଥା ମୁଁ ନିଶ୍ଚୟ ରଖିବି । ରାଜୁ କହିଲା, ବିଜୁ ତରଫରୁ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ନିକଟରେ କ୍ଷମା ମାଗୁଛି । କଥାରେ ପରା କହନ୍ତି – ଚୋରି କରି ମହତ ଲୋକ ହାବୁଡରେ ପଡିଲେ ଚୋରର ସମ୍ମାନ ରହେ । ମହତ ଲୋକର ଉପଦେଶରେ ଚୋର ପୁଣି ତା’ ଚୋରି ଛାଡିଦିଏ । ଆପଣ ଗ୍ରାମ ସଭା ଡାକିବେ । ଫଳରେ ସମସ୍ତେ ଜାଣିବେ ବିଜୁଟା ଚୋର । ବିଜୁକୁ କେତେ ଅପମାନ ନ ହେବ କହିଲ? ତେଣୁ ମୁଁ ଭାବୁଛି ବିଜୁ ଆଉ କେବେବି ଚୋରି କରିବ ନାହିଁ । ଆପଣ ବିଜୁକୁ ଏଥର ଛାଡି ଦିଅନ୍ତୁ । ଗାଆଁ ମୁଖିଆ ମଙ୍ଗରାଜ ପ୍ରଧାନଙ୍କୁ ରାଜୁର କଥା ବେଶ୍ ଭଲ ଲାଗିଲା । ପ୍ରଧାନେ ବିଜୁକୁ ତାଗିଦ୍କଲେ ଆଉ କେବେ ଏ ଖରାପ୍ କାମ କରିବୁ ନାହିଁ । ବିଜୁ ହଁ କହିଲା, ସେ ଭଲ ପିଲା ହେବ । ଜୀବନରେ ଆଉ କେବେବି ଚୋରି କରିବ ନାହିଁ । ତା’ପରେ ରାଜୁ ଓ ବିଜୁ ସାଙ୍ଗ ହୋଇ ଘରକୁ ଫେରିଲେ । ବିଜୁ ତା’ର ଭୁଲ୍ ବୁଝିପାରି ରାଜୁ ନିକଟରେ କ୍ଷମା ମାଗିଲା । ସେହିଦିନଠାରୁ ବିଜୁ ସେ ଖରାପ କାମ ଛାଡି ଭଲ ପିଲା ହେଲା, ଭଲ ପାଠ ବି ପଢିଲା । ରାଜୁ ଓ ବିଜୁ ପୁଣି ପୂର୍ବଭଳି ସାଙ୍ଗ ହୋଇ ରହିଲେ ।
