ଏପରି କଥା ଶୁଣି ସେ ନାଗୁଣୀ କହିଲା –

                ତୁ ଅଛୁ ଆଉ ମୁଁ ବି ଅଛି,

                                ତୋର କିସ ମୁଁ କ୍ଷତି କରିଛି?

                ଚରିବୁଲି ଗଲେ ଜଙ୍ଗଲେ ମୁହିଁ

ଦିନ ସାରା ଏଠି ଜଗି ବସିଛି ।

ତୋର ମୋର ଜଙ୍ଗଲବାସୀ

ମୋତେ ପାଇ ତୁହି ହେବୁନି କି ଖୁସି?

ଏହା ଶୁଣି ସେ ଅସୁରୁଣୀ ନାଗୁଣୀକୁ ଭର୍ତ୍ସନା କରି ବହୁତ କଥା କହିଲା । ଦାନ୍ତରଗଡିଲା ଓ ତାପରେ ସେ ଅସୁରୁଣୀଟି ତାର ବିରାଟକାୟ ରୂପ ଧାରଣ କଲା । ଏପରିକି ଆକାଶକୁ ସେ ଅସୁରୁଣୀର ମୁଣ୍ଡ ଛୁଇଁଲା । ହୁଁ କାର ଶବ୍ଦ କରନ୍ତେ ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦରୀଆ ପକ୍ଷଯୁକ୍ତ ପରୀ ତା ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ପଡିଗଲା । ତାପରେ ସେ ତାର ବିରାଟକାୟ ହାତରେ ଧରିଆଣିଲା ତାକୁ । ତହୁଁ ସେ ଅସୁରୁଣୀଟି କହିଲା –

ହେଉଲୋ ସୁନ୍ଦରୀ ପରୀ ରାଣୀ

ମୋ ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ହେଲୁ ମଣି

ତୋତେ ମୁଁ ମାରିବି ନାହିଁ ଜମା,

ତୁହିକି ମେନକା କିମ୍ବା ରମ୍ଭା!