ମୁଁ ପାଠ ପଢିବି, ବେଜ୍ଞାନିକ ହେବି ଓ ସବୁ ଜାଣିବି, ମହାକାଶଚାରୀ ଯେବେ ମୁଁ ହେବି, ରକେଟ୍ ଯାନରେ ବସି ମୁଁ ଉଡିବି କେଉଁଠାରେ ସେ ପରୀ ରାଇଜ ଅଛି, ତାହା ମୁଁ ନିଶ୍ଚୟ ଦେଖି ଆସିବି ।
ସେତେବେଳକୁ ମାଆ ବି ସୋମୁର ଅନୁସନ୍ଧିତ୍ସୁ ମନୋଭାବ ଜାଣିପାରିଥିଲେ । ତେଣୁ ସେ ତାଙ୍କର ପୁଅର ମନକୁ ଖୁସି କରିବା ପାଇଁ ତାକୁ ଟିକେ କୋଳକୁ ନେଇ ଗୀତଟିଏ ବୋଲିଥିଲେ –
ରାତି ପାହିଗଲେ ଜନମ ଦିନ
ପରୀ ରାଣୀ ଗୀତ କରିବେ ଗାନ
ନିମନ୍ତ୍ରଣ ତାଙ୍କୁ ଯେ କରିଛି ମୁହିଁ
ଆସିବେ ସେ ଉପହାରଟେ ନେଇ
ଭଲ ପିଲା ସଙ୍ଗେ ମିଶନ୍ତି ପରୀ
କେଉଁ ପିଲା ନୁହେଁ ତୋ ସଙ୍ଗେ ସରି
ଜ୍ଞାନ ବିଜ୍ଞାନରେ ହୋଇବୁ ତୁ ବଡ
ପରୀ ରାଇଜରେ ଥାପିବୁ ତୁ ଗୋଡ ।
ଏସବୁ ଶୁଣି ସେ ସୋମୁ ହସି ହସି କହିଥିଲା – ମାଆ, ରାତି ପାହିଲାଣି, ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଗାଧୋଇ ନୂଆ ଜାମାପ୍ୟାଂଟ ପିନ୍ଧିବି ପରା । ତାପରେ ମାଆ ଉଠିପଡିଲେ ଶେଯରୁ । ତାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ସୋମୁ ବି ଚାଲିଥିଲା ମୁହଁ ଧୋଇବା ପାଇଁ ।