ଚିତ୍ରସେନ ରାଜା ହେବା ପରେ ସେ ତାଙ୍କର ରାଜ୍ୟରେ ଅଶାନ୍ତି ସୃଷ୍ଟି କରୁଥିବା ଡାକୁମାନଙ୍କୁ କୌଶଳକ୍ରମେ ସାଧାରଣ ନାଗରିକ ଭାବରେ ବନାଇ ରଖିଲେ । ରାଣୀ କାନ୍ତିମତି ଗୋଟିଏ ପୁତ୍ର ସନ୍ତାନ ଜନ୍ମ ଦେଲେ । ଯେଉଁଦିନ ତାକୁ ପାଞ୍ଚବର୍ଷ ପୁରିଲା, ସେହିଦିନ ସର୍ତ୍ତ ଅନୁସାରେ ରାକ୍ଷସ ଉଗ୍ରାକ୍ଷ ଆସି ତାକୁ ନେଇ ଯିବାପାଇଁ ପହଁଚିଗଲା । ତାକୁ ଗୋଟାଏ ଶିଶୁ ହସ୍ତାନ୍ତର କରାଗଲା, କିନ୍ତୁ ସେ ଶିଶୁ ଯେ ରାଜପୁତ୍ର ନୁହେଁ, ଏହା ସେ ଅଚିରେ ବୁଝିପାରି ଫେରି ଆସିଲା । ତା’ପରେ…
ଉଗ୍ରାକ୍ଷ ରାଜପୁତ୍ର ବୋଲି କୁହାଯାଇ ତାକୁ ଦିଆଯାଇଥିବା ଶିଶୁଟିକୁ ଧରି ସେ କପିଳପୁର ଦୁର୍ଗ ଆଡେ କ୍ଷୀପ୍ର ଗତିରେ ଫେରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେ କ୍ରୋଧରେ ଅନ୍ଧପ୍ରାୟ ହୋଇଥାଏ, କିନ୍ତୁ ରାଜା ଚିତ୍ରସେନଙ୍କୁ ସେ ଯେତେହେଲେ ରାଜା ଓ ମିତ୍ର ବୋଲି ମାନିଥାଏ । ତେଣୁ ସେ ନିଜ କ୍ରୋଧ ଚାପି ରଖିଥାଏ । ଅନ୍ତତଃ ସେ କୌଣସି ଭଙ୍ଗାରୁଜା କାମ ଆରମ୍ଭ କରି ନଥାଏ ।
ଉଗ୍ରାକ୍ଷ ଦୁର୍ଗ ଭିତରକୁ ପଶି ଆସୁଥିବାର ଦେଖି ସେନାପତି ଅମରପାଳ ଦୌଡି ଦୌଡି ଯାଇ ରାଜା ଚିତ୍ରସେନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମହାରାଜ, ଉଗ୍ରାକ୍ଷ ଚପା କଣ୍ଠରେ ହୁଙ୍କାର ଛାଡି ମାଡି ଆସୁଛି । ତା’ର କାନ୍ଧରେ ବସିଛି ସେ ପିଲା ।”
ଏହା ଶୁଣି ଚିତ୍ରସେନ ଗମ୍ଭୀର ହୋଇ କିଛି ସମୟ ଚୁପ୍ ରହି କହିଲେ, “ଏହାର ଅର୍ଥ, ସେ ପିଲା ଯେ ରାଜକୁମାର ନୁହେଁ, ଏକଥା ସେ ଧରିପକାଇଛି! ”
