ଏଥର ବୁଢ଼ା ଠେକୁଆ ହାତୀର ମନୋଭାବରୁ ଜାଣିପାରିଲା ଯେ ଏଇ କଥାରେ ହାତୀର ମନ ମଧ୍ୟରେ ଭୟ ଆସିଯାଇଛି । ହାତୀର କହିବା ମାତ୍ରେ ଠେକୁଆ କହିଲା ଚନ୍ଦ୍ରମା ରାଜାଙ୍କର ଆପଣଙ୍କୁ ଆଦେଶ ହୋଇଅଛି ଯେ ଆପଣ କ’ଣ ଜାଣିପାରୁନାହାଁନ୍ତି ଯେ ସେହି ପୁଷ୍କରିଣୀ କୂଳରେ ମୋର ବହୁ ପରିବାର କୂଳ କୁଟୁମ୍ବ ବାସ କରୁଛନ୍ତି । ଆପଣଙ୍କ ବଂଶ ପରିବାର ସାଙ୍ଗସାଥି ସେହି ପୁଷ୍କରିଣୀକୁ ଯିବା ପଥରେ ସେମାନଙ୍କର ବହୁତ କ୍ଷୟକ୍ଷତି କରି ପକାଉଛନ୍ତି । ଏକଥା ଜାଣିବା ପରେ ଚନ୍ଦ୍ରମା ଦେବତା ବହୁ କ୍ରୋଧ ହୋଇ ମୋତେ ଏଠାକୁ ପଠାଇଲେ । ଆଜି ଠାରୁ ଆପଣ କିମ୍ବା ଆପଣଙ୍କ ବନ୍ଧୁ ବାନ୍ଧବ ଆତ୍ମୀୟ ସ୍ୱଜନମାନେ ଯେପରି ସେଠାକୁ ନ ଯାଆନ୍ତି ସେଥିଲାଗି ସାବଧାନ ହେବେ ।
ଠେକୁଆ ଠାରୁ ଏକଥା ଶୁଣିବା ପରେ ହାତୀ ରାଜା ବେଶ ଆତୁର ହୋଇପଡ଼ିଲା । ସେ ଭୟଭୀତ ସ୍ୱରରେ କହିଲା -ଦୟାକରି ଆପଣ ମୋତେ ଥରେ ଚନ୍ଦ୍ରମା ଦେବତାଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କରାଇଦେଲେ ମୁଁ ଶାନ୍ତି ପାଇଯାଆନ୍ତି ଆଉ ମଧ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ରମା ରାଜା କରିଥିବା ଆଦେଶକୁ କଡ଼ାକଡ଼ି ଭାବରେ ପାଳନ କରିବି ।
ବୁଢ଼ା ଠେକୁଆ କହିଲା – ଠିକ୍ ଅଛି । ତାହାହେଲେ ଆପଣ ଏବେ ମୋ ସାଥିରେ ଆସନ୍ତୁ । ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଚନ୍ଦ୍ରମା ରାଜାଙ୍କର ଦର୍ଶନ କରାଇଦେଇ ପାରିବି । ତା’ପରେ ଆପଣ ଚନ୍ଦ୍ରମା ଦେବତାଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରି ଚାଲିଆସିବେ ।
ସେତେବେଳକୁ ସନ୍ଧ୍ୟା ହୋଇ ଆସୁଥାଏ । ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ଜହ୍ନ ପୁଷ୍କରିଣୀ ଉପରେ ପଡ଼ୁଥାଏ । ଠେକୁଆ ସହ ହାତୀ ରାଜା ଯାଇ ସେହି ପୁଷ୍କରିଣୀ ନିକଟରେ ପହଞ୍ଚିଗଲା । ଠେକୁଆ କହିଲା – ହେ ହାତୀ ରାଜା ଆମର ଚନ୍ଦ୍ରମା ଦେବତା ବର୍ତ୍ତମାନ ଆସି ଏହି ପୁଷ୍କରିଣୀ ମଧ୍ୟରେ ଅବସ୍ଥାନ କରୁଛନ୍ତି । ଆପଣ ଏବେ ଚନ୍ଦ୍ରମା ରାଜାଙ୍କର ଦର୍ଶନ କରନ୍ତୁ ।
ଆକାଶରେ ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ ରାତ୍ରର ଚାନ୍ଦର ପ୍ରତିବିମ୍ବ ପୁଷ୍କରିଣୀ ମଧ୍ୟରେ ପଡ଼ିଥାଏ । ହାତୀରାଜା ପୁଷ୍କରିଣୀ ମଧ୍ୟରେ ଚନ୍ଦ୍ରମାକୁ ଦର୍ଶନ କରି ମହା ଆନନ୍ଦ ଅନୁଭବ କରି କହିଲା – କାଲିଠାରୁ ଆମେ ଆଉ ଏହି ପୁଷ୍କରଣୀକୁ ଆସିବୁ ନାହିଁ । ଏହାକହି ହାତୀ ରାଜା ଚାଲିଯାଆନ୍ତେ ଠେକୁଆମାନେ ଶାନ୍ତିରେ ନିଃଶ୍ୱାସ ମାରିଲେ । ବୁଢ଼ା ଠେକୁଆର ଉପସ୍ଥିତି ବୁଦ୍ଧି ଯୋଗୁ ସମସ୍ତ ଠେକୁଆଙ୍କ କୂଳ ସମସ୍ତ ବିପଦରୁ ରକ୍ଷା ପାଇଗଲା ।
