ମୁକୁନ୍ଦପୁରର ମକ୍ରୁ ବିଶାଳ ଆଉ ତା ଭାର୍ଯ୍ୟା ବୁଢୀ ସନ୍ନିପାତ ବେମାରିରେ ଆଗ ପଛ ହୋଇ ମାସକ ଭିତରେ ଚାଲିଯିବାବେଳେ ତାଙ୍କର ଗୋଟିଏ ମାତ୍ର ପୁଅ ବିରେଇର ବୟସ ହୋଇଥିଲା ପାଂଚ ବର୍ଷ । ଲଙ୍ଗଳା ପିଲାଟା କିଛି ବି ସେ ବୁଝେ ନାହିଁ । ବାପାମାଆଙ୍କୁ କୋକେଇରେ ଘେନିଯିବାବେଳେ ଦାଣ୍ଡରେ ଭୂଇଁରେ ସେ ଗଡି ‘ବାପା ଲୋ’ ‘ମା ଲୋ’ ବୋଲି ଡକା ପାରୁଥାଏ । ସେ ଘରେ ତ ଆଉ କେହି ନାହିଁ, କିଏବା ସେ ପିଲାଟାକୁ ସମ୍ଭାଳି ନେଉଛି? ଘରେ ବାରମାସିଆ ତିନିଜଣ ଥିଲେ ସତ; ହେଲେ, ସେମାନେ କ’ଣ ଜାଣନ୍ତି, କ’ଣ କରିବେ? ତେବେ କ’ଣ ସେ ବିରେଇ ଅନାଥ ହୋଇଯିବ? ନାହିଁ ନାହିଁ, ତିନି ପୁରୁଷର ଭିନ୍ନେ ହେଲା ଭାଇ, ଲେଖାରେ ବିରେଇର ଖୁଡୁତା ଜେଡୁତା ଆଉ ମଉସା ପିଉସାମାନେ ଏକଥା ଶୁଣି ଧାଇଁଆସିଲେ । ସେମାନଙ୍କର ଦୟାର ଶରୀର, ବିରେଇର ବିକଳ କାନ୍ଦଣା ଶୁଣି ସମସ୍ତେ ଧାଇଁଆସିଲେ, ତା’ପରେ ସମସ୍ତେ ଏକାବେଳକେ ମିଶି ସେ ପିଲାଟିକୁ ଝାଡିଝୁଡି ଦେଇ କାଖେଇ ନେବାଲାଗି ଟଣାଟଣି କଲେ । ଏହିଭଳି ଟଣାଓଟରାରେ ସେ ପିଲାକୁ ବହୁତ ବାଧିଲାଣି, ଫଳରେ ସେ ଆହୁରି ଅଧିକ ବିକଳ ହୋଇ ଡକା ପକାଉଥାଏ । ହେଲେ ସେକଥା ଶୁଣୁଛି ବା କିଏ? ଦାଦି ପିଉସା, ମଉସା ମଧ୍ୟରେ ବୋଲାବୋଲି ହୋଇଗଲା । ସମସ୍ତେ କହୁଛନ୍ତି, “ମୁଁ ଥାଉଁ ଥାଉଁ ଏ ପିଲାଟିକୁ ପାଳିବାର ଆଉ କାହାର ଅଧିକାର?” ଏମାନଙ୍କ ଗୋଳମାଳ ଶୁଣି ସେ ଗାଁ ଲୋକେ ବି ଆସି ସେଠାରେ ରୁଣ୍ଡ ହୋଇଗଲେଣି । ଛୁଆଟା ସମସ୍ତଙ୍କର ମୁହଁକୁ ଚାହୁଁଛି – ସମସ୍ତେ ତ ଅଛନ୍ତି, ହେଲେ ତା ମା’ ବାପା କାହାନ୍ତି? ଠିକ୍ ଏତିକିବେଳେ ସେଠାରେ ପହଁଚିଗଲେ ବିରେଇର ମାମୁ ପୀତେଇ ପାତ୍ରେ । ଖୁବ୍ ଧଇଁସଇଁ ହୋଇ ସେ ଧାଇଁଛନ୍ତି । ଦୂରରୁ ସେ ଡାକିଦେଲେ, ‘ଛାଡ, ଛାଡ, ଅଲଗା ହୋଇଯାଅ, ଛେଉଣ୍ଡକୁ ପାଳେ ବା କିଏ? ପାଳେ ତ ବାପର ମା ଆଉ ପାଳେ ତ ମାଆର ମା । ମାଆର ମା ଆଈ ନାହିଁ ସତ, ହେଲେ ମାଈଁ ତ ଅଛି! ଯେଉଁ ପିଲାର କେହି ନାହିଁ, ତାକୁ ପାଳିବ ମାଈଁ । ତା ମାଈଁ ଆଜକୁ ତିନିଦିନ ହେଲା ଅନ୍ନଜଳ କିଛିବି ଛୁଇଁ ନାହିଁ । ପିଲାଟା ଲାଗି ସେ ଖାଲି ଡକା ପକାଇଛି । ଦୂତୀଅପା ଘଟକିବାବେଳେ ବାର ବାର ସେ କହିଯାଇଛି, ବିରେଇକୁ କେବଳ ତା ମାଈଁ ହିଁ ପାଳିବ । ଗୋଟାଏ କାମରେ ମୁଁ ଆଉ ଗୋଟାଏ ଗାଁକୁ ବାହାରି ଯାଇଥିଲି; ଏଣେ ଏତେ କଥା ହୋଇଗଲାଣି, ମୋତେ ତ ଏସବୁ କିଛି ବି ଜଣା ନାହିଁ । ନୋହିଲେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମୁକାବିଲା କରାଇ ଦେଇଥାନ୍ତି । ପଂଚୁଆତି ବସିଲା, ସମସ୍ତେ ରଫା କରିଦେଲେ! ପିଲାକୁ ପାଳିବା ମାମୁର ଅଧିକାର । ଲୋକଙ୍କ ମୁହଁରୁ ଏହି କଥା ବାହାରିଛି କି ନାହିଁ, ମାମୁ ତ ଚିଲ ପରି ଝାମ୍ପମାରି ସେ ପିଲାଟିକୁ କାଖେଇ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ଧାଇଁଲେ ।’ ବିରେଇ ତ ତା’ମାମୁକୁ ଆଗରୁ କେବେବି ଦେଖି ନାହିଁ । ନୂଆ ମଣିଷଟା କାହିଁକି ତାକୁ ଘେନିଯିବ ବୋଲି ବିରେଇ ‘ମା ଲୋ’ ‘ମା ଲୋ’ କରି ଆହୁରି ଡକା ପାରୁଥାଏ । ମାମୁ ବିରେଇକୁ ଘେନିଯାଇ ମାଈଁ ଗୁରୁବାରୀ ଜିମା କରିଦେଲେ । ତା’ପରେ ମାମୁଁ ତୁନି ତୁନି ଢେର୍ଗୁଡାଏ କି କଥା ମାଈଁକୁ କହିଲେ । ତହୁଁ ମାଈଁ ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସି ହସି କହିଲେ, “ଆରେ ବିରେଇ ଆ, ଚଣ୍ଡୀ ସଙ୍ଗରେ ଖେଳିବୁ ।” ତା’ପରେ ଖଣ୍ଡିଏ ପୋଡପିଠା, ଚିମୁଟାଏ ଭଳି ଚିଟା ଗୁଡ ବିରେଇ ହାତକୁ ମାଈଁ ବଢାଇ ଦେଲେ । ଏଣେ ସେ ବିରେଇ ତ ଢେର୍ ବେଳୁ କିଛି ବି ଖାଇ ନ ଥିଲା, ତେଣୁ ସେ ବଡ ଭୋକିଲା ଥିଲା, ସେତିକି ଖାଇଦେଇ ବିରେଇ ଗୁଡାଏ ପାଣି ପିଇଦେଲା ।
ବିରେଇ ବିଶାଳ
You may also like
ଗପ ସାରଣୀ
ଲୋକପ୍ରିୟ
ତାଲିକାଭୁକ୍ତ ଗପ
- ମୂଷା ଛୁଆର ଜଙ୍ଗଲ ଯାତ୍ରା
- ମାନବ ସେବାହିଁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଧର୍ମ
- ଗୋପାଳ ଗଧ
- ନିର୍ଭିକ ଚ୍ୟାଙ୍ଗ୍
- ଲୋଭ
- ଭାଗ୍ୟର ବିଡମ୍ବନା
- କାହାର ଶିକ୍ଷାଲାଭ?
- ନିଜେ ଭଲ ହେଲେ ଦୁନିଆ ଭଲ ହେବ
- ଦିବାସ୍ୱପ୍ନ
- ଜିଦ୍ଖୋର ଶାସକ
- କୃଷ୍ଣାବତାର
- ରଙ୍ଗୀନ୍ ମୟୂର
- ଦୁଇ ପ୍ରତିବେଶୀ
- ହାତୀର ଚିକିତ୍ସା
- ତାମ୍ର ଯନ୍ତ୍ର
- କୁଆ ଏବଂ କଳାନାଗ
- ପୁଷ୍ପାକୁମାରୀ କାହାଣୀ
- ସନ୍ଦେହ
- ଦସ୍ତଖତ୍
- ଅବ୍ଦୁଲ୍ଲାର ଚାଲାକି
- ଚତୁର ମହାପାତ୍ରେ
- ରୂପାନ୍ତର
- ଆତ୍ମବଳି
- କନକ ଉପତ୍ୟକାର କାହାଣୀ
- ଶାଗୁଣା ଏବଂ ବିରାଡି
- ବାରୁଦର ଜନ୍ମ କଥା
- ଶିବ ପୁରାଣ
- ମହା ଗଧ
- ସିଂହ ଏବଂ ବିଲୁଆ
- ଚତୁର ପ୍ରଶ୍ନ
- ସାଧୁ ଦେବ ଶର୍ମାଙ୍କ କାହାଣୀ
- ହୀରା ଫେରସ୍ତ
- ତେନାଲୀରାମାଙ୍କ ଚତୁରତା
- ମିଠା କଥାର ମହତ୍ୱ
- ସଙ୍କେତର ଅର୍ଥ
- ଅଂଶୁଘାତ ବୁଢା ଭିକାରି
- ଯେ ପାଂଚେ ପରର ମନ୍ଦ
- ଅନୁସନ୍ଧାନ
- ଅଜ୍ଞାତ ଚୋର
- ମାଟି ଓ ଆଖୁ
- ଭାଇ ହେବତ ଏମିତି
- ବୋକା ନା ବିବେକୀ?
- ସନ୍ଥ ଜିଲାନୀଙ୍କ ବଡପଣିଆ
- ଦିଗ୍ଭ୍ରାନ୍ତ ପଥିକ
- ଜନତାଙ୍କର ରାୟସାହେବ ପ୍ରେମଚାନ୍ଦ
- ସିଦ୍ଧିଲାଲୟମ୍ – ୧୯
- ବିଚିତ୍ର ପୁଷ୍ପ
- ଭଗବାନଙ୍କର ଧ୍ୟାନ
- ଗୁରୁଙ୍କ ପ୍ରତି ନିଷ୍ଠା ଓ ଭକ୍ତି
- ରାଜମୁକୁଟ
- ବାପ, ପୁଅ ଓ ଗଧ
- ସାଧୁ
- ଆଜ୍ଞାବହ ଆରୁଣୀ
- ସୁନା ସମ୍ପଦ
- ମୃତ୍ୟୁକୁ ଡର କାହିଁକି?
- ଡେଙ୍ଗା ଗଛର ଗର୍ବ
- ରାଜବୈଦ୍ୟଙ୍କ ଚିକିତ୍ସା
- ସାପ ଓ ନେଉଳ
- ସବୁଠାରୁ ମଣିଷର ବିଷ ଅଧିକ ଉତ୍କଟ
- ପରାଧୀନ ଜୀବନ
- କଇଁଚର ଦୌଡ
- ବୁଦ୍ଧି ଓ ବିବେକ
- ପରୀକ୍ଷା
- ଲୋଭରୁ ମୃତ୍ୟୁ
- ବୀର ହନୁମାନ
- ସଦାଶୟୀ କୈପାଙ୍ଗ
- ମହାଭାରତ
- ରାଜ-ଚରିତ୍ର
- ସାଧୁ ଭକ୍ତ
- ପରର ମନ୍ଦ ଚିନ୍ତ ନାହିଁ
- ହାତ ଖର୍ଚ୍ଚ
- ଚମ୍ପା ଓ ଚୁନ୍ନି
- ଗଜମୂର୍ଖ
- ବୈରାଗ୍ୟ
- ମୟୂରର ଦୁଃଖ
- କଞ୍ଜୁସ୍ ଓ କରିତ୍କର୍ମା
- ଚୁଲ୍ଲଧନୁଗ୍ଗହ ଜାତକ
- ବିଷ୍ଣୁ ପୁରାଣ
- ମହାଭାରତ
- ଚପଲ୍ ହଳକୁ ପଚିଶ ପଇସା
- ଯୋଗୀ ଓ ନାସ୍ତିକ
- ରାଜା ନନ୍ଦ ଏବଂ ମନ୍ତ୍ରୀ ବରରୁଚି
- ଯେସାକୁ ତେସା
- ଖରପୁତ ଜାତକ
- ଭିନ୍ନ କାର୍ଯ୍ୟ
- ରଜାପୁଅ ଓ ମାଙ୍କଡ ରାଣୀ
- ଅତିଲୋଭର ପରିଣାମ
- ଧୂସର ଦୁର୍ଗ
- ନ୍ୟାୟ ବିଚାର
- ବୋକାମାନଙ୍କର ତାଲିକା
- ମହାପୁରୁଷଙ୍କ ଜୀବନରୁ ପ୍ରେରଣା
- ବନ୍ଧୁତା
- ବୁଦ୍ଧିହୀନ କୁଆ
- କୃଷ୍ଣାବତାର
- ରାଷ୍ଟ୍ରପତିଙ୍କ ମହାନତା
- ରୂପଧରଙ୍କ ଯାତ୍ରା
- ଅତି ଲୋଭ ବିପଦ
- ନୂତନ ଦଣ୍ଡ
- ବୀର ହନୁମାନ
- ଅତି ଲୋଭ କରନାହିଁ
- ନମ୍ରତା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭୂଷଣ
- ସାହସୀ ସତ୍ୟପାଳ
- ଗୋପାଳର ସ୍ତ୍ରୀ
- ଅଯୋଗ୍ୟ ସନ୍ତାନ
- କୁକୁରର ପ୍ରଭୁ ଭକ୍ତି
- ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆଇନଷ୍ଟାଇନଙ୍କ ମାନବିକତା
- ହାର୍-ଜିତ୍
- ଦସ୍ୟୁ ରାଜକୁମାର
- ମନ୍ତ୍ରୀ ନିର୍ବାଚନ
- ନ୍ୟାୟ ବିଚାର
- କାର୍ଯ୍ୟରେ ସଫଳତା ପାଇଁ ଲକ୍ଷ୍ୟ ସାଧନ ଲୋଡା
- ଧୂସର ଦୁର୍ଗ
- ମୋଟା ବୁଦ୍ଧିଆରୁ ବୈଜ୍ଞାନିକ
- ଉଦ୍ଧତ ଛାଗ
- ସେମାନେ ବି ଥିଲେ ସହଯାତ୍ରୀ
- ଅହଂକାର
- ଭୁଲାମନ
- କୁହୁକ ଢୋଲ
- ମୁଁ ରାଜା କି ମନ୍ତ୍ରୀ ହେବିନି, ହେବି ବାବାଜୀ
- ଅଙ୍ଗୁର ଖଟା
- ସିଦ୍ଧିଲାଭର ସଦୁପଯୋଗ
- ରାଜନୀତି
- ସୁରେଖାର ଠାକୁର
- ସତ ଲୁଚେନା
- କବର ଭିତର ସୁନା ଛାଆଣି
- ପ୍ରକୃତ ସ୍ୱାମୀ କିଏ?
- ରୋଗ
- ପୁରସ୍କାର
- ଶିବ ପୁରାଣ
- ତିନି ତାନ୍ତ୍ରିକ
- ରୋଗ ଠାରୁ ଔଷଧ ଦୁଃଖ ଦାୟକ
- ସୁନାର ଘୋଡା
- ଅଭିନବ ପରୀକ୍ଷା
- ଅଦୃଶ୍ୟକରଣି
- ସଙ୍ଗ ଦୋଷ
- ବାଲେଶ୍ୱରୀ ପଙ୍ଗାଲୁଣ
- ଯାଦୁ ମହଲ
- ଗଙ୍ଗାବତରଣ
- ମହାଭାରତ
- ଶିକାରୀ ଏବଂ ପକ୍ଷୀ
- ଦୁଃସ୍ୱପ୍ନ
- ସାହାସିକ କାର୍ଯ୍ୟ
- ଉପସ୍ଥିତ ବୁଦ୍ଧି ବିପଦରୁ ରକ୍ଷା କରେ
- ଭାଗ୍ୟର ବିଡମ୍ବନା
- ରତ୍ନ ମଞ୍ଜରୀ କଥା
- ବିଷ୍ଣୁଭଟ୍ଟ ବିରଚିତ
- ଉଦାସୀନରାଜପୁତ୍ର
- ମା’ ସାନ୍ଧିଲିଙ୍କ କଥା
- କପଟୀକୁ ବିଶ୍ୱାସ କର ନାହିଁ
- କଞ୍ଜୁସ୍
- ଭଗବାନଙ୍କ ଉପରେ ଆସ୍ଥା
- ବସଣୀ ଚୋରି
- ପୃଥିବୀର ସବୁଠୁ ଗରିବ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି
- ବୀର ହନୁମାନ
- ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଭୃତ୍ୟ
- ପତିବ୍ରତା
- ଦରିଦ୍ର ରାଜା
- ମାତୃ – ଋଣ
- କାହାର ଦୋଷ?
- ବାନର ଓ ଚଟକ ଦମ୍ପତି କଥା
- ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କଠାରୁ କବି ଶିଖିଲେ
- ଅହଙ୍କାର ର ଫଳ
- ଚାରୁ କୁମାରୀ କାହାଣୀ ।
- ଗୋପାଳ ଭାଣ୍ଡ
- ସ୍ୱପ୍ନରୁ ବାସ୍ତବ
- ଗୋଟିଏ ଭଣ୍ଡାରୀର କାହାଣୀ
- ଭାଗ୍ୟ
- ମଧୁମତିଙ୍କ ପସନ୍ଦ
- ପ୍ରତିଶୃତି
- ଦେବୀଙ୍କ ଅଳଙ୍କାର
- ଦି ମୁଣ୍ଡିଆ ଚଢେଇ
- ସ୍ୱାଧୀନ ଜୀବନ ସବୁଠୁ ଭଲ
- ବିଷ୍ଣୁଙ୍କ ମାୟା
- ଗୁପ୍ତଧନ
- ପରିବର୍ତ୍ତନ
- ଶିବ ପୁରାଣ
- ବିଚିତ୍ର ପୁଷ୍ପ
- ପୁତ୍ର – କନ୍ୟା
- ଯାଦୁ ମହଲ
- ସମ୍ରାଟ ଅଶୋକ
- ଅଶୁଭ ମୁଖ
- ଜିତୁମିତୁ
- ବିଶ୍ୱାସଘାତକ ପିଜାରୋ
- ଭଗବାନ ସାକ୍ଷୀ
- ତାମ୍ସା
- ଧନର ସଦୁପଯୋଗ
- ଆକାଶରେ ଶିଳପୁଆ
- ଦୀନଦୁଃଖୀ ସେବା ହିଁ ଈଶ୍ୱର ସେବା
- କୌଶଲ୍ୟା କଥା
- ମହାଭାରତ
- ପରମାର୍ଥ ବିଦ୍ୟା
- ଅତି ଲୋଭରୁ ମୃତ୍ୟୁ
- ଗୁରୁଙ୍କୁ ଘୃଣା କରନାହିଁ
- ପକ୍ଷୀ ଏବଂ ମାଙ୍କଡ କଥା
- କୁକୁଡାର ନାଲିଚୁଳ
- ରାଣୀ ରୂପମତୀ କଥା
- କୁରାଢ଼ୀ ଓ ଜଳ ଦେବତା
- ସୁଖଦୁଃଖର ସାଥୀ
- ଜାହାଁପନା, ଆପଣ ତ ପ୍ରଥମ ଚାନ୍ଦ!
- ମୁର୍ଖ ପଣ୍ଡିତ କଥା