ପ୍ରଥମେ ବିଲୁଆ ପଚାରିଲା – ହେ ପ୍ରଭୁ ! ପ୍ରଥମେ ମୋତେ ଆପଣଙ୍କର ପୂରା ନାଁ କୁହନ୍ତୁ ।
ଗଞ୍ଜା ଏହାର ଉତ୍ତରରେ ହସି ଦେଇ କହିଲା – ମୋର ନାମ କୁକୁଡା ରାଜ ।
– ଆପଣ କେଉଁଠାରେ ରୁହନ୍ତି?
– ମୁଁ ଏଇ ପାଖ ଗାଁରେ ରୁହେ ।
ବିଲୁଆ କହିଲା – ମୋତେ ଆପଣଙ୍କର ଘର ଦେଖାଇଦେବେ କି?
ଗଞ୍ଜା କହିଲା – ନା, ତାହା ହୋଇ ନପାରେ । କାରଣ ତୁମେ ମାଂସାସୀ । ଆମ ଘରକୁ ଗଲେ ପରିବାର ବର୍ଗଙ୍କୁ ମାରି ଖାଇଦେବ ।
ବିଲୁଆ କହିଲା – ନା ନା ପ୍ରଭୁ । ଆପଣ ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତୁ । ମୁଁ ଆପଣଙ୍କର ଦେହ ଛୁଇଁ କହୁଛି । ମୋତେ ଅବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତୁ ନାହିଁ ।
ଦେହ ଛୁଇଁବାକୁ ଯାଇ ବିଲୁଆ ଯେତେବେଳେ ଗଞ୍ଜାକୁ ଧରିବାକୁ ଯାଏ, ସେତେବେଳେ ଗଞ୍ଜା ଫରକରି ଆଉଟିକେ ଉପରକୁ ଉଡିଗଲା । ବିଲୁଆ ଗଛ ତଳେ ଖସିପଡିଲା । ଗଛର ଖୁବ୍ ଉଚ୍ଚରୁ ପଡିଥିବାରୁ ତା’ର ସମସ୍ତ ଗୋଡ ଭାଙ୍ଗିଗଲା ଓ ମୁଣ୍ଡ ଫାଟିଗଲା । କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ଖୁବ୍ ବିକଳ ନୟନରେ ଯେତେବେଳେ ଗଞ୍ଜାକୁ ଚାହିଁଲା, ଗଞ୍ଜା ହସି ହସି କହିଲା –
କକ୍… କକ୍… କଅ…କଅ…
ତୁମେ ମୋ ପ୍ରତି ବିଶ୍ୱାସଘାତକ କରି ମାରି ଦେବା ପାଇଁ ଚାହିଁଥିଲ । କିନ୍ତୁ ତାହା ହୋଇପାରିଲା ନାହିଁ । ବର୍ତ୍ତମାନ ବିଶ୍ୱାସଘାତକତାର ପରିଣତି ଭୋଗ କର । ନମସ୍କାର ।
ବିଲୁଆ ନିରୁପାୟ ହୋଇ ତଳକୁ ମୁହଁ ପୋତି ଛୋଟେଇ ଛୋଟେଇ ଚାଲିଗଲା ।
