ମର୍କତ ନଗର ନାମକ ଏକ ରାଜ୍ୟ ଥିଲା । ସେହି ରାଜ୍ୟରେ ଶମ୍ଭୁକେଶ ନାମକ ଜଣେ ରାଜା ଥାଆନ୍ତି । ସେ ରାଜା ବହୁତ ବିଳାସ ବ୍ୟସନରେ କାଳାତିପାତ କରୁଥାଆନ୍ତି । ସେ ରାଜାଙ୍କର ହାତୀ ଦାନ୍ତର ପଲଙ୍କ ଥିଲା । ସେ ପଲଙ୍କରେ ମଖମଲି ଗଦି । ଗଦିରେ ପୁଣି ରାଜାଙ୍କର ଶୋଇବା ଆଗରୁ ନାନା ପ୍ରକାର ସୁଗନ୍ଧିତ ଅତର ସିଞ୍ଚା ଯାଉଥିଲା । କେତେ ଦାସ ଦାସୀ ଦିନରାତି ଚବିଶ ଘଣ୍ଟା ରାଜାଙ୍କର ସେବାରେ ଥିବେ । ଏଭଳି ପଲଙ୍କରେ ରାଜା ଶୁଅନ୍ତି ।
ରହସ୍ୟର କଥା । ଏଭଳି ରାଜାଙ୍କର ମୁଣ୍ଡରେ କେତେ ଦିନରୁ ଉକୁଣୀ ଗୋଟିଏ ରହି ଆସୁଥାଏ । ସେ କେବଳ ରାଜାଙ୍କର ରକ୍ତପିଇ ଜୀବନ ବଞ୍ଚାଇଛି ।
ଏମିତି ଏକ ଦିନ ଆସିଲା ଯେ ଉକୁଣୀ ଭାଗ୍ୟରେ ଟଙ୍କା ପଶିଲା । ସେ ଟଙ୍କା ପୁଣି କ’ଣ ନା ଓଡ଼ଶଟିଏ । ଏପଟ ସେପଟ ହୋଇ ହୋଇ ବୁଲୁବୁଲୁ ରାଜାଙ୍କର ଘରଦ୍ୱାର ପରିଷ୍କାର ପରିଚ୍ଛନ ଦେଖି ପଶିଗଲା । ସେ ପୁଣି ଧିରେ ଧିରେ ଛପି ଛପିକା ଯାଇ ରାଜାଙ୍କର ପଲଙ୍କ ଗୋଡ଼ ଦେଇ ଯାଇ ପଶିଗଲା । ରାଜାଙ୍କର ଶଙ୍ଖ ମଲ ମଲ ଗଦି ଭିତରେ ।
ସେତେବେଳକୁ ରାଜା ଶେଯରେ ନଥାଆନ୍ତି । ଚାଲାଖିଆ ଉକୁଣୀ ରାଜାଙ୍କର ପ୍ର୍ରାତଃ ଶଯ୍ୟା ପରିତ୍ୟାଗ କରିବା ଆଗରୁ ରାଜାଙ୍କର ମୁଣ୍ଡରୁ ବାହାରି ଆସି ପଲଙ୍କ ବାଡ଼ା ଉପରେ ବୁଲୁଥାଏ । ରାତିସାରା ତ ରାଜାଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରୁ ରକ୍ତ ଶୋଷି ପେଟ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିଦେଇଛି । ଆଉ ଖାଇବା ପିଇବାର ଚିନ୍ତା ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଯେ ଓଡ଼ଶ ତ ଆଜି ଆସି ବଇରୀ ହେଲା ।
