ଗୋଟିଏ ବଗିଚାରେ ଜଣେ ବୁଢୀ ରହୁଥିଲା । ଆଉ ସେ ବଗିଚାରେ କାମ କରିବା ପାଇଁ ବହୁତ ଚାକର ବାକର ବି ଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କୁ ସକାଳୁ, ଉଠାଇ ସେ ବୁଢୀ କାମ କରାଏ । ସେ ବୁଢୀର ଗୋଟିଏ କୁକୁଡା ବି ଥାଏ, କୁକୁଡା ଭୋରରୁ ଡାକିଲେ ବୁଢୀର ନିଦ ହଠାତ୍ ଭାଙ୍ଗିଯାଏ ଏବଂ ତାପରେ ସେ ତା’ ଚାକରମାନଙ୍କୁ ଉଠାଏ ।
ଦିନେ ସେ ଚାକରମାନେ ଭାବିଲେ ଏ କୁକୁଡା ଭୋରୁ ବୁଢୀକୁ ଉଠାଉଛି ବୋଲି ବୁଢୀ ସିନା ତାଙ୍କୁ ସବୁ ଉଠାଇ କାମରେ ଲଗାଉଛି । କୁକୁଡାକୁ ମାରିଦେଲେ, ବୁଢୀ ତ ତାଙ୍କୁ ସକାଳୁ ଆଉ ଉଠାଇ ପାରିବ ନାହିଁ । ଏହା ଭାବି ସେହି ଚାକରମାନେ ଦିନେ ସେ କୁକୁଡାକୁ ମାରିଦେଲେ ।
କୁକୁଡାର ଡାକ ନ ଶୁଣିବାରୁ ସେ ବୁଢୀ ବି ଆଉ ସକାଳୁ ଉଠି ପାରିଲା ନାହିଁ । ତେଣୁ ସେ ଦିନଯାକ ଶୋଇଲା ଓ ରାତିରେ ଚାହିଁକରି ରହିଲା । ରାତିରେ ଯେତେବେଳେ ଦରକାର ହେଲା ବୁଢୀ ସେ ଚାକରମାନଙ୍କୁ ଉଠାଇଲା । ରାତି ଅଧରେ ବାରମ୍ବାର ଉଠି ସେ ଚାକରମାନଙ୍କ ଅବସ୍ଥା ବି ବହୁତ ଖରାପ ହୋଇଗଲା ।
ନ ବୁଝି ନସୁଝି କାମ କଲେ, ସର୍ବଦା କେବଳ ନିଜର ହିଁ ଅନିଷ୍ଟ ହୋଇଥାଏ ।
