କାଠ କୋଇଲାରେ ଛବି ଆଙ୍କେ ପୁଅ ନିଜର ପ୍ରତିଭା ଦେବ ଦେଖାଇ

    ଝାଟିମାଟି କାନ୍ଥ ହେବାରୁ ମଇଳା ମାଆ ଗାଳିଦେଲେ କେତେଯେ କାହିଁ

    ଗାଳିଶୁଣି ପୁଅ ଲୁଚିଚାଲିଯାଇ ଶାନ୍ତିନିକେତନେ ପହଁଚିଗଲା

    ମନଦେଇ ଚିତ୍ରକଳା ପାଠପଢି ଦେଶ ବିଦେଶରେ ନାଆଁ ରଖିଲା ।

                ଆଜିକାଲି ଭଳି ସେତେବେଳେ ସ୍କୁଲ କଲେଜ ବେଶୀ ନଥିଲା । କାଁ ଭାଁ କେଉଁଠି କେମିତି ହାଇସ୍କୁଲ କି କଲେଜ ଛାତ୍ରାବାସରେ ରହି ପିଲାମାନେ ପାଠପଢୁଥିଲେ । ପିଲାଟି ସେମିତି ପାଠପଢୁଥାଏ । ତା’ର ଭଲ ପାଠ ହୁଏନି ସିନା ମାତ୍ର ଛବି ଆଙ୍କିବାରେ ସେ ବେଶ୍ ଧୂରନ୍ଧର ।