ତହୁଁ ସେ ଭଗବାନ କହିଲା, ‘ତେବେ ମୋତେ କାମଦିଅ । ମୁଁ କାମ କରି ରୋଜଗାର କଲେ ମୋ ମାଆର ଦୁଃଖଯିବ । ଆମେ ସୁଖରେ ଚଳିବୁ ।” ଏକଥା ଶୁଣି ରାକ୍ଷସ କହିଲା ତୋତେ ଆପେ ଆପେ ଭଲକାମ ମିଳିଯିବ । ଏଇଠି ବସିଥା ।”

ଠିକ୍ ଏଇ ସମୟରେ କେହି ତା ଗୋଡ ଚାଟିଲାପରି ଲାଗିଲା । ତେଣୁ ସେ ଭଗବାନର ନିଦ ହଠାତ୍ ଭାଙ୍ଗିଗଲା । ତା’ପରେ ସେ ଦେଖିଲା ସତକୁ ସତ ଗୋଟିଏ ବଳଦ ତା ଗୋଡକୁ ଚାଟୁଛି । ତେଣୁ ଭଗବାନ ଉଠିପଡିଲା । ବଳଦକୁ ଆଉଁସି ଦେଲା, ତାକୁ ରୁଟି ଖୁଆଇଲା, ପାଣି ପିଆଇଲା । ବଳଦଟି ତା କଥା ମାନିଲା । ସେଇଠି ଶୋଇ ବଳଦ ପାକୁଳି କରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଭଗବାନ କିନ୍ତୁ ତା’ ମନେ ମନେ ଭାବୁଥାଏ ଏ ବଳଦ କାହାର? ଏଠାକୁ କିପରି ଆସିଲା?

ସେ ଏମିତି ଭାବୁଥିବା ସମୟରେ ଜଣେ ଭଦ୍ରଲୋକ ତା ସାମନାକୁ ଆସିଲେ । ଆଉ କହିଲେ ତମକୁ ଧନ୍ୟବାଦ, ତମେ ଏ ବଳଦକୁ ଏକାଥରକେ ପୋଷା ମନେଇଦେଲ । ଇଏ କେତେ ପିଲାଙ୍କୁ ମାରି ଘାଇଲା କରିଛି । ଜମିଦାରବାବୁ ନୂଆକରି ୟାକୁ କିଣି ଥିଲେ । ମହଣ ନହେବାରୁ ରାଗରେ ତାକୁ ଛାଡିଦେଇଥିଲେ । ତମେ ବଳଦକୁ ଧରି ମୋ ସହିତ ଆସ । ଜମିଦାର ଏକଥା ଜାଣିଲେ ଭାରି ଖୁସିହେବେ ।

ତା’ପରେ ଭଗବାନ ବଳଦ ଓ ସେ ଲୋକଟି ସହ ପାଖଗାଁକୁ ଯାଇ ଜମିଦାରଙ୍କୁ ଦେଖାକଲା । ସବୁକଥା ଶୁଣି ଜମିଦାର ଭାରି ଖୁସିହେଲେ । ଭଗବାନକୁ କହିଲେ, “ତମେ ଯଦି ମୋ ଘରେ ରହି ଚାଷକାମ ଦେଖାଶୁଣା କରିବ ତେବେ ମୁଁ ତୁମକୁ ଉପଯୁକ୍ତ ପାରିଶ୍ରମିକ ଦେବି । ତମେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଜଣେ ଭଲ ଚାଷୀ, ନହେଲେ ମାରଣା ବଳଦକୁ ବଶ କରନ୍ତ କିପରି?

ଭଗବାନ ଘରକୁ ଆସି ତା ମାଆ ପାଖରେ ସବୁକଥା କହିଲା । ସବୁଶୁଣି ତା ମାଆ ବହୁତ ଖୁସି ହୋଇଗଲା ପରଦିନଠାରୁ ସେ ଭଗବାନ ଜମିଦାରଙ୍କ ଘରକୁ ଯାଇ ଚାଷକାମ ଦେଖାଶୁଣା କଲା । ତା’ର କାମରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୋଇ ଜମିଦାର ତାକୁ ଅଧିକ ପାରିଶ୍ରମିକ ଦେଲେ । ଯାହା ଫଳରେ କି ଖୁବ୍ ଅଳ୍ପଦିନରେ ସେ ଭଗବାନ ଭଲଘରଟେ କରିପାରିଲା । ତଥା ତା ମାଆକୁ ସୁଖରେ ରଖିପାରିଲା । ତା ମାଆ ତାର ବାହାଘର କଥା କହିବାରୁ ସେ ଭଗବାନ କହିଲା, “ଅପେକ୍ଷା କର ମାଆ, ଭାଗ୍ୟରେ ଥିଲେ କେଉଁ ଦେଶର ରାଜକୁମାରୀ ମୋତେ ନିଶ୍ଚୟ ମିଳିଯିବ । ଦେଖିଲୁନି ମୋ ଭାଗ୍ୟରେ ଥିଲା ବୋଲି କେମିତି ମୋ ମନ ଜାଣି କାମ ମୋତେ ମିଳିଗଲା? ଭାଗ୍ୟରେ ଥିଲେ ମୁଁ ତୋ ମନଲାଖି ବୋହୂଟେ ନିଶ୍ଚୟ ଆଣିବି ।”

ବିଶେଷ ଦ୍ରଷ୍ଟବ୍ୟ:- କେତେକ କାହାଣୀ ମନୋରଂଜନ ଏବଂ ନୀତି ଶିକ୍ଷା ଉବ୍ଦେଶ୍ୟରେ କେବଳ କଳ୍ପନା ଭାବଧାରା ଦ୍ୱାରାହିଁ ପ୍ରତିବେସିତ। ଯଦି କୌଣସି କାହାଣୀରେ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆଧାର ନଥାଏ ତାକୁ ସତ୍ୟ ମାନିବା ଅନୁଚିତ୍। ଅନ୍ୟ କେତେକ କାହାଣୀ ମନୋରଂଜନ ଏବଂ ନୀତି ଶିକ୍ଷା ଉବ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଲେଖା ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେଗୁଡିକ ଜାତି, ଧର୍ମ, ଅନ୍ଧବିଶ୍ୱାସ, ତର୍କ ହୀନତା ଓ ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷ ପ୍ରଚାର ଉଦ୍ଧେଶ୍ୟରେ ଲିଖିତ ଧୁର୍ତ୍ତ ଗପ ତେଣୁ ତାକୁ ସତ୍ୟ  ମାନିବା ଅନୁଚିତ୍ ।