ଏଥର ଠକ ଜାଣିଲା ତୋଷାମଦିଆ କଥାଶୁଣି ବ୍ରାହ୍ମଣ ଖୁସି ହୋଇଗଲା । ଏହିବେଳେ ବ୍ରାହ୍ମଣଙ୍କର ଖୁସି ମିଜାଜର ମୁଖକୁ ଚାହିଁ ଠକ କହିଲା – ହେଲେ ଗୋସେଇଁ, ଏ କୁକୁରଟି ଖୁବ୍ ଡଉଲଡାଉଲ ହୋଇଛି, କ’ଣ କେଉଁ ଯେଜମାନ ଘରୁ ମାଗି ଆଣିଛନ୍ତି । ଭଲ ହୋଇଛି ଗୋସେଇଁ । ବର୍ତ୍ତମାନ ସବୁଆଡ଼େ ଚୋର ଗୋଳ । ଏ କୁକୁର ନିଶ୍ଚୟ ମହାପୁରୁଷଙ୍କର କାମରେ ଲାଗିବ । ହେଲେ ପଣ୍ଡିତ ମୋ ବାପା ଗୋସାପ ତ କୁହନ୍ତି ଗଧ, ଓଟ, କୁକୁର ଗୁଡାକ ତ ଚାରିଜାତିଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଜାତି ବ୍ରାହ୍ମଣ । ସେମାନେ ସେ ସବୁ ଜନ୍ତୁଜୁନ୍ତା ରଖିବା ତ ଦୂରର କଥା, ସେମାନଙ୍କୁ ସ୍ପର୍ଶ କଲେ ସ୍ନାନ କରିବାକୁ ହୋଇଥାଏ । ହେଲେ ଆପଣ ଯେ କୁକୁରଟାକୁ ସାଥିରେ ଧରି ଯାଉଛନ୍ତି । ଏହା ଦେଖିଲେ ଅନ୍ୟଜାତିମାନେ ଆପଣଙ୍କୁ କ’ଣ ଭାବିବେ?
ଠକ ଠାରୁ ଏକଥା ଶୁଣିବାମାତ୍ରେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ରାଗି କୋପ ହୋଇଯାଇ କହିଲେ – କିରେ ତୁ ଅନ୍ଧ କିରେ? ନାଁ ଅନ୍ଧାରକଣା । ତୋତେ ମୋ ଛେଳିଟା କୁକୁର ପରି ଦେଖାଯାଉଛି ।
ପଣ୍ଡିତଙ୍କର ଏପରି କ୍ରୋଧବାଣୀ ଶୁଣି ଠକଟି ହାତଯୋଡ଼ି ପାଦତଳେ ପଡ଼ିଯାଇ କହିଲା ଗୋସେଇଁ ଆଜ୍ଞା, ଆପଣଙ୍କର ସେହି ଜୀବଟା କୁକୁର ନୁହେଁ ଛେଳି । ସତ କଥାରେ ଆପଣ ଯଦି ରାଗି କ୍ରୋଧ ହୋଇଗଲେ ତାହା ହେଲେ ମୋତେ କ୍ଷମା କରିଦିଅନ୍ତୁ । ଠକ ଏହାକହି ଆଗରେ ଥିବା ବଟ ବୃକ୍ଷ ମୂଳକୁ ଯାଇ ବସିପଡ଼ିଲା ।
ଏହାପରେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ନିଜ ମାର୍ଗରେ ଗମନ କଲେ । ଏହିପରି କିଛିବାଟ ଯାଇଛନ୍ତି ଆଗରେ ବସିଥିଲା ଦ୍ୱିତୀୟ ଠକ । ସେ ହସ ହସ ହୋଇ ବ୍ରାହ୍ମଣଙ୍କ ପାଖକୁ ଚାଲିଆସି କହିଲା – ଓଳଗି ଗୋସାଇଁ । ଖରାଟା ଆଜି ଟିକେ ବେଶି ହୋଇଯାଇଛି । ସେଇଥିଲାଗି କୁକୁରଟାକୁ କାନ୍ଧରେ ପକାଇ ଯାଉଛ । ଭଲ କଥା । ନିରୀହ ଜୀବଟା ତ । ତାକୁ ବହୁତ କଷ୍ଟ ହେଉଥିବ । ହଁ କୁକୁରଟା ତ ବେଶି କୋଉ ଓଜନ ହୋଇଥିବ ଯେ ।
