ତା’ପରେ ସୁରଭି ଏହି କଥା ଇନ୍ଦ୍ରଙ୍କୁ ଜଣାଇଲା । କହିଲା, “ଦେବରାଜ! ଆପଣ ବଜ୍ରମାଡ କରି ମଣିଷ ଜାତିଟାକୁ ଧ୍ୱଂସ କରି ଦିଅନ୍ତୁ । ଫଳରେ ବଳଦମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଦୌରାତ୍ମ୍ୟରୁ ରକ୍ଷା ପାଇପାରିବେ ।”
ଏହା ଶୁଣି ଇନ୍ଦ୍ର କହିଲେ, “ସୁରଭୀ! ତୁ ଯାହା କହୁଛୁ ବଡ ଅନ୍ୟାୟ କଥା । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସୃଷ୍ଟ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପ୍ରାଣୀ ମନୁଷ୍ୟକୁ ଧ୍ୱଂସ କରିଦେଲେ, ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଦ୍ରୋହୀ ହୋଇଯିବିନି? ବରଂ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଉପାୟ ଅଛି । ଏବେ ମୁଁ ଭୀଷଣ ବର୍ଷାର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରୁଛି । ଏହାଦ୍ୱାରା ସବୁ ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ହୋଇଯାଇପାରିବ ।”
ଏହା କହି ଦେବରାଜ ଇନ୍ଦ୍ର ପ୍ରବଳ ବର୍ଷାର ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ । ଫଳରେ କଠିନ ମାଟି ନରମ ହୋଇଗଲା । ବଳଦମାନଙ୍କୁ ଆଉ ହଳ କରିବା ପାଇଁ କଷ୍ଟ ହେଲା ନାହିଁ । ମେଘାଚ୍ଛନ୍ନ ଆକାଶରେ ସୂର୍ଯ୍ୟତେଜ ନଥିବାରୁ ବଳଦମାନେ କି କୃଷକ କେହି ହାଲିଆ ହେଲେ ନାହିଁ ।
ସୁରଭୀ ମଧ୍ୟ ଖୁବ୍ ଖୁସିହୋଇ ଇନ୍ଦ୍ରଦେବତାଙ୍କୁ ଗଭୀର କୃତଜ୍ଞତା ଜଣାଇଲେ । ଏବେ ଇନ୍ଦ୍ର କହିଲେ, “ବର୍ଷାର ନିୟମ ନରଖି ମୁଁ ବଡ ଭୁଲ୍ କରିଥିଲି । ଫଳରେ ସମସ୍ତେ କଷ୍ଟ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲେ । ଏଣିକି ପ୍ରତିବର୍ଷ ବଳଦ ଓ ଚାଷୀକୁଳର ମଙ୍ଗଳ ପାଇଁ ଠିକ୍ ସମୟରେ ବର୍ଷା କରିବି, ଆଉ ସେ ବର୍ଷାର ନାଆଁ ହେଲା – “ମୌସୁମୀ ବର୍ଷା ।”
ବିଶେଷ ଦ୍ରଷ୍ଟବ୍ୟ:- କେତେକ କାହାଣୀ ମନୋରଂଜନ ଏବଂ ନୀତି ଶିକ୍ଷା ଉବ୍ଦେଶ୍ୟରେ କେବଳ କଳ୍ପନା ଭାବଧାରା ଦ୍ୱାରାହିଁ ପ୍ରତିବେସିତ। ଯଦି କୌଣସି କାହାଣୀରେ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆଧାର ନଥାଏ ତାକୁ ସତ୍ୟ ମାନିବା ଅନୁଚିତ୍।
