ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ବୁଦ୍ଧ ସଭ୍ୟତା

ସତ୍ୟ ବିଚାର

ସାଙ୍ଗଟି କହିଲା – ଶହେ ଟଙ୍କା । ତୁ ତାକୁ ତୋର ଟଙ୍କା ଫେରି ପାଇବାକୁ କେତେଦିନ ହେଲା ମାଗୁଛୁ । ଯେଉଁଦିନ ସ୍ୱପ୍ନରେ ଦେଖିଲି ସେ ମୋତେ ଶହେ ଟଙ୍କା ଫେରାଇବାକୁ ଯାଇଛି ।

ଏହିପରି ବିରବଲ ଅନେକ ପ୍ରଶ୍ନ କଲେ ଓ ତା’ଠାରୁ ଉତ୍ତର ସଂଗ୍ରହ କରି ନେଲେ । ତା’ପରେ ଟଙ୍କା ଦେଇଥିବା ସାଙ୍ଗକୁ ଡାକି କହିଲେ, ଆଚ୍ଛା ଦେଖିଲୁ ବାପା, ଏହି ଦର୍ପଣରେ ଏତେ ଗୁଡାଏ ଟଙ୍କା ଅଛି ସେଥିରେ ତୋ’ର ଟଙ୍କାଟା ଅଛି ନା ନାହିଁ ଭଲ କରି ଚିହ୍ନି କହିବୁ ।

ସାଙ୍ଗଟି ବିରବଲଙ୍କ କଥାଶୁଣି ଦର୍ପଣକୁ ଭଲଭାବେ ଚାହିଁଲା । ଦର୍ପଣ ମଧ୍ୟରେ ଅନେକଗୁଡିଏ ନୋଟ୍ ଥିବାର ଦେଖିଲା । ସେହି ନୋଟ୍ ମଧ୍ୟରେ ଦଶ, କୋଡିଏ, ପଚାଶ ଓ ଶହେ ଟଙ୍କିଆ ନୋଟ୍ ଥିଲା । ସେଥି ମଧ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ ମାତ୍ର ଶହେ ଟଙ୍କିଆ ନୋଟ୍ ଥିବାର ସେ ଦେଖିଲା ।

ବିରବଲ ପୁନଶ୍ଚ ପଚାରିଲେ ସେଥିରେ ଶହେ ଟଙ୍କିଆ ନୋଟ୍ ତୋର ଅଛି ।

ଲୋକଟି କହିଲା – ହଁ.. ହଁ.., ସେହିପରି ମୋର ଶହେ ଟଙ୍କିଆ ନୋଟ୍ଟି ଥିଲା । ସେହିପରି ଶହେ ଟଙ୍କାର ନୋଟ୍ଟି ସାଙ୍ଗକୁ ଧାର ଦେଇଥିଲି ।

ବିରବଲ ଏଥର କହିଲେ – ତୁମର ସ୍ୱପ୍ନରେ ଦେଇଥିବା ଟଙ୍କା ସତ୍ୟରେ ପ୍ରମାଣିତ ହେଲା । ତୁମେ ଅନ୍ୟ ସମୟରେ ତାଙ୍କୁ ଟଙ୍କା ଦେଇ ନଥିଲ ।

ଲୋକଟି କହିଲା – ହଁ ।

ତା’ପରେ ବିରବଲ କହିଲେ, ତାହା ହେଲେ ତୋ’ର ଶହେ ଟଙ୍କାଟା ସେହି ଦର୍ପଣ ମଧ୍ୟରେ ଅଛି, ତାହା ତୋର ନେଇଯା, ଏହାପରେ ତୋର ସାଙ୍ଗକୁ ଟଙ୍କାଧାର ଦେଇଛୁ ବୋଲି କହିବୁ ନାହିଁ ।

ଏହାପରେ ସାଙ୍ଗ ଜଣକ ଦେଖିଲା ଯେ, ତା’ର ଟଙ୍କା ଦର୍ପଣରେ ଅଛି । ସେଠାରୁ ନେଇଯାଆ ବୋଲି ଯେତେବେଳେ ଶୁଣିଲା, ସେତେବେଳେ ସେ କହିଲା, ଏ କି ଅସମ୍ଭବ କଥା । ଦର୍ପଣରେ ଦେଖାଯାଉଥିବା ଟଙ୍କା ନେବା କ’ଣ ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରେ?


ଗପ ସାରଣୀ

ତାଲିକାଭୁକ୍ତ ଗପ