ସୁନାବୋଝେଇ ଜାହାଜଟି ଦଶକ ଦଶକ ଧରି ପଡିରହିଲା ସମୁଦ୍ର ଶଯ୍ୟାରେ । ତା’ର ସନ୍ଧାନ ନେଇ ସେଥିରୁ ସୁନାତକ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅନେକେ ମନ ବଳେଇଲେ । କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ଚେଷ୍ଟା ସଫଳ ହେଲା ନାହିଁ ।
୧୯୮୦ ମସିହାର କଥା । ଟୋମି ଟମ୍ସନ୍ ନାମକ ଜଣେ ଇଞ୍ଜିନିୟର୍ ବଡ ଜିଦ୍ରେ ସେହି ସୁନା ସଂପର୍କରେ ସନ୍ଧାନ ଚଳେଇଲେ । ୧୯୮୯ ମସିହାରେ ସେ ତାଙ୍କ କର୍ମଚାରୀ ମାନଙ୍କ ସହିତ ଅନ୍ତତଃ ଦୁଇ କିଲୋମିଟର୍ ଗଭୀରତାକୁ ଯାଇ ସମୁଦ୍ରଶଯ୍ୟାରେ ପଡିରହିଥିବା ସେ ଜାହାଜଟିର ସନ୍ଧାନ ପାଇଗଲେ । ସେମାନେ ଜାହାଜର ନିକଟରେ ପହଁଚି ନିଜ ଆଖିକୁ ବି ବିଶ୍ୱାସ କରି ପାରିଲେନି । ସମୁଦ୍ର ଶଯ୍ୟାରେ ଗାଲିଚାଭଳି ବିଛାଡି ହୋଇପଡିଥିଲା କେତେ ନା କେତେ ସୁନାମୋହର । ଥାକ ମରାହୋଇ ରହିବା ପ୍ରକାରେ ରହିଥିଲା ସୁନାଖାଡିଗୁଡିକର ଗଦା । ସୁନାତକ ପାଇ ଟୋମି ଟମ୍ସନ୍ ରାତାରାତି ଖୁବ୍ ଧନୀ ହୋଇଗଲେ ।
ଏଇ ୨୦୧୨ ମସିହା ଅକ୍ଟୋବର ମାସର ଘଟଣା । ପାଖାପାଖି ୭ ଲକ୍ଷ କିଲୋଗ୍ରାମ ଓଜନର ସୁନା ବହନ କରି ପ୍ରଶାନ୍ତ ମହାସାଗରରେ ଯାତ୍ରା କରୁଥିଲା ରୁଷିଆର ମାଲବାହୀ ଜାହାଜ ‘ଆମୁର୍ସ୍କାୟା’ । ହଠାତ୍ ଉଠିଲା ଭୀଷଣ ସାମୁଦ୍ରିକ ଝଡ । ଓ ସେହି ଝଡରେ ‘ଆମୁର୍ସ୍କାୟା’ କୁଆଡେ ନିଖୋଜ ହୋଇଗଲା । ଉଡାଜାହାଜ ଓ ହେଲିକପ୍ଟର୍ ଗୁଡିକ ଜାହାଜଟିକୁ ଠାବ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆକାଶସାରା ପଇଁତରା ମାରିଲେ । ପ୍ରାୟ ୩୬୦୦ ବର୍ଗକିଲୋମିଟର ବ୍ୟାପୀ ସମୁଦ୍ର ଉପରେ ପଇଁତରା ମାରିବା ସତ୍ତ୍ୱେ ମଧ୍ୟ ସେ ଜାହାଜଟିର କିମ୍ବା ଜାହାଜରେ ଯାତ୍ରା କରୁଥିବା କୌଣସି ଯାତ୍ରୀଙ୍କର ଆଦୌ କିଛି ବି ଖୋଜଖବର ମିଳିଲା ନାହିଁ ।
ଏ ଭିତରେ ବିତିଗଲା ଅନେକ ସପ୍ତାହ । ଶେଷରେ ରୁଷିଆର ସ୍କୁବା ସମୁଦ୍ର-ବୁଡାଳିମାନଙ୍କୁ ସଫଳତା ମିଳିଗଲା । ଜଳ ଉପରୁ ୨୫ ମିଟର୍ ତଳେ ପଡିରହିଥିଲା ସେ ଜାହାଜଟି । ତେଣୁ ବିଶେଷଜ୍ଞମାନେ ଅନୁମାନ କରୁଛନ୍ତି ଯେ ଝଡପବନରେ ସେ ଜାହାଜଟି ଭୟଙ୍କର ଭାବରେ ଦୋହଲିବା କାରଣରୁ ସୁନାରହିଥିବା ପେଟିଗୁଡିକ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରେ ରହି ନ ପାରି ଏଣେତେଣେ ଖେଳେଇ ହୋଇ ପଡିବା ଥିଲା ଜାହାଜଟି ଜଳରେ ବୁଡିଯିବାର ମୁଖ୍ୟ କାରଣ ।
