ଶେଷରେ କୃଷ୍ଣ ସୁନ୍ଦରଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରେ ଭୂତ ଶବାର ହେଲା । ସେ ଚିନ୍ତା କଲା ଯେ ମୂଳୁ ମାଇଲେ ଯିବ ସରି ଦେବଙ୍କ ସଙ୍ଗେ କିମ୍ପା କଳି । ଏହା ଭାବି କୃଷ୍ଣ ସୁନ୍ଦର ରାଜା ଝିଅକୁ ସେହି ରାସ୍ତାରେ ମାରି ଫିଙ୍ଗିଦେଇ ପଳାଇ ଗଲା ।
ଶାରୀ ଏଥର ଶୁଆକୁ କହିଲା … ଏହି କଥାଟିକୁ ତୁ ଶୁଣିଲୁ ତ ଶୁଆ, ଏଥର କାହିଁକି ଲାଜରେ ମୁହଁ ବୁଲାଉଛୁ । ଏଥର ମୋ କଥାର ଜବାବ ଦେଇ କହୁନା – ତୁମର ଏହି ପୁରୁଷ ଜାତି ଗୁଡାକ କେତେ ଅବିଶ୍ୱାସୀ ଆଉ ନିଷ୍ଠୁର । ସୁବିଧା ପାଇଲେ ନିଜର ସ୍ୱାର୍ଥ ଲାଗି କିପରି ନାରୀ ହତ୍ୟା କରିବାକୁ ଟିକିଏ ହେଲେ ଭାବନ୍ତି ନାହିଁ । କେଡେ ବେଇମାନ ଏହି ପୁରୁଷ ଜାତି ।
ଶାରୀ ଠାରୁ ଏ କଥା ଶୁଣି ଶୁଆ କହିଲା – ତୁ ଯାହା କହିଲୁ ତାହା କ’ଣ ଜଣେ ପୁରୁଷ ଲାଗି ଏତେ ବଡ ଦୋଷ ହେଲା ଯେ ତୁ ମୋତେ ଗୋଟାଏ ଉଦାହରଣ ଦେଇ କହିଦେଲୁ । ଏବେ ଶୁଣୁନୁ ତମ ନାରୀମାନେ ପୁରୁଷମାନଙ୍କ ଠାରେ କେଡେ କେଡେ ଅନ୍ୟାୟ କାର୍ଯ୍ୟ ମାନ କରିଥାଆନ୍ତି – ଶୁଣ ମୁଁ ଏଥର ତୋତେ ତୁମ ନାରୀ ମାନଙ୍କର କରିଥିବା ଅନ୍ୟାୟ କର୍ମର କଥା କହୁଛି ।
