ଦୁନିଆରେ ଜୀବନ ପାଇ ବଂଚିଥିବା ଯେତେ ଜୀବଜନ୍ତୁ ରହିଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମଣିଷ ହେଉଛି ଅନ୍ୟତମ । ତା’ ମଧ୍ୟରେ ଅନେକ ଉପାଦାନ ଭର୍ତ୍ତିକରି ପୃଥିବୀ (ପୃଥିବୀରେ ମିଳୁଥିବା ଉପାଦାନ ମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ହିଁ ଜୀବନ ସୃଷ୍ଟି ସମ୍ଭ ହୋଇଛି) ତାକୁ ଏ ପ୍ରକୃତିରେ ସୃଷ୍ଟି କରିଛି । ପିଲାଟିଏ ଜନ୍ମହେବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ତା ସହିତ ବହୁତ ଗୁଣ ଓ ଦୋଷର ବି ଜନ୍ମ ହୋଇଥାଏ । ସତ୍ୟ, ଶାନ୍ତି, ଦୟା, କ୍ଷମା, ପରୋପକାର ଆଦି ମହାନ୍ ଗୁଣରେ ବିଭୂଷିତ ହୋଇ ଅନେକ ପ୍ରଶଂସିତ ହେଉଥିବା ବେଳେ ଆଉ କେତେକ କାମ, କ୍ରୋଧ, ଲୋଭ, ମୋହ, ମାୟା ଆଦି ମନ୍ଦଗୁଣ ଯୋଗୁଁ ଦଣ୍ଡିତ ହୁଅନ୍ତି । ସେଥିପାଇଁ ମହାପୁରୁଷମାନେ କାମ, କ୍ରୋଧ, ଲୋଭ, ମୋହ, ମଦ, ମାତ୍ସର୍ଯ୍ୟ – ଏହି ଛଅଗୋଟି ମନ୍ଦଗୁଣକୁ ଷଡରିପୁ ଭାବରେ ନାମିତ କରିଛନ୍ତି । କାହିଁକିନା ଏମାନେ ମଣିଷକୁ ସର୍ବଦା ବାଟବଣା କରନ୍ତି ।
ଷଡରିପୁ ମଧ୍ୟରେ ଲୋଭ ଗୋଟିଏ ବଡ ରିପୁ । ଏହା ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର । କିଏ ଟଙ୍କା, ସୁନା ପାଇଁ ଲୋଭ କରେ ତ ଆଉ କିଏ କ୍ଷମତା ଓ ପଦପଦବୀ ପାଇଁ ଲାଳାୟିତ ହୁଅନ୍ତି । ପୃଥିବୀର ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତି ଏଥିରୁ ଯମା ମୁକ୍ତ ନୁହଁନ୍ତି । ପିଲାମାନେ ଭଲ ଖାଦ୍ୟ ପାଇଁ ଲୋଭ କରନ୍ତି । ଭଲ ଚାକିରି ପାଇବା ପାଇଁ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନେ ଖୁବ୍ ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନ୍ତି । ଭକ୍ତ ଭଗବାନଙ୍କୁ ଲାଭ କରିବା ପାଇଁ ଆଶାୟୀ ହୁଏ । ପିଲାମାନେ ବି ଭଲ ପାଠ ପଢିବାକୁ ଲୋଭ କରନ୍ତି, ଧାର୍ମିକମାନେ କେବଳ ମହାପୁରୁଷଙ୍କ ବାଣୀକୁ ଲୋଭ କରିଥା’ନ୍ତି ।
