ବିଦ୍ୟାଧରପୁରରେ ଜଣେ ଖୁବ୍ ଥିଲାବାଲା ଲୋକଥିଲେ, ତାଙ୍କ ନାମ ସୁରେନ୍ଦ୍ର ମହାରାଣା । ତାଙ୍କର ଦୁଇ ପୁଅ, ସୁରେଶ ଓ ସୂର୍ଯ୍ୟକାନ୍ତ । ମହାରଣାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ଦୁଇଭାଇ ଭିନେ ହୋଇଗଲେ । କିନ୍ତୁ ସେହି ପୈତୃକ ଘରକୁ ଦୁଇଭାଗ କରି ଦୁଇଭାଇ ସେଠାରେ ରହିଥାନ୍ତି । ସେଯାଏଁ କାହାରି ମଧ୍ୟ ବାହାଘର ହୋଇ ନଥାଏ । ଯିଏ ଯାହାର ନିଜ ପାଇଁ ରୋଷେଇ କରି ଖାଉଥାନ୍ତି ।                 ସୁରେଶର ଭାରି ଇଚ୍ଛା, ସେ ପଇସାପତ୍ର ସଂଚୟ କରି...

ଦୁଇଶହ ବର୍ଷ ପୂର୍ବର କାହାଣୀ – କେରଳରେ ତାଲଙ୍ଗୋଡୁ ଗ୍ରାମରେ ପାର୍ବତୀ ଆମ୍ମା ନାମକ ଏକ ମହିଳା ଥା’ନ୍ତି । ତାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ନାମ ଥିଲା ରାମକୁଟ୍ଟି । ରାମକୁଟ୍ଟି ରାଜାଙ୍କ ଦରବାରରେ କାମ କରୁଥିଲେ । ତେଣୁ ସେ ଏତେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥା’ନ୍ତି ଯେ ତାଙ୍କର ଘରକୁ ଫେରିବା ସମୟର କୌଣସି ସଠିକତା ନଥାଏ ।                 ପାର୍ବତୀ ଆମ୍ମାଙ୍କର ଅଧିକାଂଶ ସମୟ ଭଗବାନ୍ ସୁବ୍ରହ୍ମଣ୍ୟମ୍ଙ୍କ ପୂଜା ପ୍ରାର୍ଥନାରେ କଟେ । ସେ ଅତି ଭକ୍ତିରେ...

ରାମପୁର ଗୋଟିଏ ଛୋଟିଆ ରାଜ୍ୟ । ସେ ରାଜ୍ୟର ଗୋଟିଏ ଗ୍ରାମରେ ପ୍ରସାଦ ନାମକ ବାଳକ ଥାଏ । ପିଲାବେଳରୁ ପ୍ରସାଦର ବାପା ମା ତ ମରି ଯାଇଥାନ୍ତି । ତାକୁ ତା’ ବୁଢୀମା ପାଳି ପୋଷି ମଣିଷ କରିଥାନ୍ତି ।                 ପ୍ରସାଦ ଦେଖିବାକୁ ଡଉଲ୍ ଡାଉଲ୍ ବାଳକ, କିନ୍ତୁ ତା’ ଭଳି ଡରୁଆ ଜୀବଜଗତରେ ଆଉ କେହିବି ନଥିବେ ।                 ଦିନେ ଜଣେ ସନ୍ନ୍ୟାସୀ ସେମାନଙ୍କ ଘରେ ଅତିଥି ହୋଇଥାନ୍ତି । ସେ ଖାଇବାକୁ ବସିଛନ୍ତି...

ଯମୁନା ଦାସ ନାମକ ଏକ ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତି ଥା’ନ୍ତି । ସେ ହଠାତ୍ କୌଣସି ରୋଗରେ ପଡି ଶଯ୍ୟାଶାୟୀ ହେଲେ । ତାଙ୍କର ସ୍ତ୍ରୀ ପିଲା ତ କେହି ନଥା’ନ୍ତି । ଜଣେ ଯୁବକ ମଙ୍ଗଳ ପାଖରେ ଥାଇ ତାଙ୍କର ଦେଖାଶୁଣା କରୁଥାଏ ।                 ବୈଦ୍ୟ ନଟବର ତାଙ୍କର ଚିକିତ୍ସା କରୁଥା’ନ୍ତି । ଦିନେ ସେ ରୋଗୀ ଦେଖିବା ପରେ ମଙ୍ଗଳକୁ ପାଖ କୋଠରୀକୁ ଡାକି ନେଇ କହିଲେ, “ଏବେ ତୁମ ମାମୁଁଙ୍କ ଅବସ୍ଥା ବଡ ସଂକଟାପନ୍ନ । ସେ ଏବେ ବେହୋସ୍ ହୋଇ...

କାଞ୍ଚିପୁର ଗ୍ରାମରେ ଶିବୁ ନାମରେ ମେଣ୍ଢାରଖୁଆଳଟିଏ ଥାଏ । ସେ ତା’ ମାଲିକର ମେଣ୍ଢାଗୁଡିକୁ ନେଇ ସକାଳୁ ଯାଇ ସଂଧ୍ୟାରେ ଫେରେ । ଥରେ ତା’ର କୌଣସି ଏକ କାମ ପାଇଁ ଟଙ୍କା ନିହାତି ଦରକାର ହେଲା । ମାତ୍ର ସମସ୍ତିଙ୍କୁ ମାଗି ମାଗି କେହି ବି ନ ଦେବାରୁ ଶେଷରେ ମେଣ୍ଢାଟିଏ ଲୁଚାଇ କରି ତାକୁ ସେ ବିକ୍ରୟ କରିଦେଲା । ରାତିରେ ମାଲିକ ଶିବୁକୁ ପଚାରିଲେ, “ଆରେ ଶିବୁ, ଆଜି ତ କ’ଣ ମୁଁ ଗଣି ଦେଖିଲି ଯେ, ମେଣ୍ଢାଟିଏ କମ୍ ପଡୁଛି?”...

ମହେନ୍ଦ୍ର ଓ ବସନ୍ତ ଦୁଇ ପ୍ରତିବେଶୀ ଥିଲେ । ମହେନ୍ଦ୍ର ଦୋକାନଟିଏ କରିଥାଏ । ସେ କାହାଠୁଁ ବେଶି ଲାଭ ନିଏ ନାହିଁ କି ଭେଜାଲ୍ ବିକେ ନାହିଁ କି କାହାକୁ ବି ସେ କେବେବି ଠକେ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ତାହା ବୋଲି ସେ ବିନା ଲାଭରେ କାହାରି ପାଇଁ କିଛି କରିବ, ସେଭଳି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ବି ନଥାଏ । ବସ୍ତୁତଃ ସର୍ବଦା ସେ ଖୋଲା ଖୋଲି ଭାବେ କହୁଥାଏ, “ମୁଁ ବିନା ଲାଭରେ କେବେ ବି କିଛି କରେ ନାହିଁ!”                 ସେଥିରେ ବସନ୍ତ କହୁଥାଏ...

କୁନ୍ତୀ, ବ୍ରାହ୍ମଣ ପରିବାରର ବିପଦ ବିଷୟରେ ଖବର ନେବାକୁ ଗଲେ । ସେତେବେଳେ ଦୁଃଖୀ ବ୍ରାହ୍ମଣ ବିଳାପ କରୁ କରୁ କହୁଥାନ୍ତି, “ଏହି ସଂସାରରେ ପତ୍ନୀ ଓ ସନ୍ତାନଙ୍କୁ ନେଇ ସୁଖରେ ଦିନ ବିତାଇବାର ଆଉ କୌଣସି ଉପାୟ ନାହିଁ । ମୁଁ ତୁମକୁ କେତେ ଆଗରୁ କହୁଥିଲି ଯେ ଏହି ଗ୍ରାମ ଛାଡି ଆମେ ଅନ୍ୟତ୍ର ଚାଲିଯିବା; ହେଲେ ତୁମେ ତ ମୋ କଥା ଆଦୌ ଶୁଣିଲ ନାହିଁ । ସେତେବେଳେ ତୁମେ ଯଦି ମୋ କଥା ମାନିଥାନ୍ତ, ତେବେ ଆଜି ଏଡେ ବଡ ବିପତ୍ତି ଆମ...

ଦିନେ ପ୍ରଖର ରୌଦ୍ରତେଜ ମଧ୍ୟରେ ଦୁଇ ସନ୍ନ୍ୟାସୀ ବନ୍ଧୁ ନନ୍ଦ ଓ ସୁନନ୍ଦ ଜଙ୍ଗଲ ଭିତର ଦେଇ ଯାଉଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କ ଗୁରୁ ଜ୍ଞାନନେତ୍ରଙ୍କ ଆଶ୍ରମ ସେଠାରୁ କିଛି ଦୂରରେ ଥାଏ । ଯେମିତି ହେଉ ପଛେ ସୂର୍ଯ୍ୟାସ୍ତ ପୂର୍ବରୁ ଆଶ୍ରମରେ ଯାଇ ପହଁଚିବେ ଏଇ ଲକ୍ଷ୍ୟ ରଖି ସେ ଦୁହେଁ ଜୋର୍ରେ ଚାଲୁଥା’ନ୍ତି । ରାସ୍ତାରେ ଏକ ନଦୀ ପଡିଲା । ସେଥିରେ ପାଣି ବେଶି ନଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସ୍ରୋତ ପ୍ରଖର ଥିଲା । ଦୁହେଁ ସେ ନଦୀ ପାର ହେବାକୁ ଯାଉଛନ୍ତି...

ମନ୍ଦାକିନୀ ନଦୀ ତୀରରେ ମରକତପୁର ଗୋଟିଏ ସମୃଦ୍ଧ ଗ୍ରାମ ଥିଲା । ଏ ଗ୍ରାମର ଲୋକେ ସାହିତ୍ୟ, ସଂଗୀତ, ନୃତ୍ୟ ଇତ୍ୟାଦି କଳାର ବିଶେଷ ଆଦର କରୁଥିଲେ । ସେଥିପାଇଁ ସାରା ରାଜ୍ୟରେ ଏ ଗ୍ରାମର ବିଶେଷ ଖ୍ୟାତି ଥିଲା ।                 ଗ୍ରାମବାସୀମାନେ ବାରମାସରେ ତେର ପର୍ବ ପାଳନ କରୁଥିଲେ । ତେବେ ସବୁଠାରୁ ବଡ ଉତ୍ସବ ଦେବୀ ମଙ୍ଗଳାଙ୍କ ବାର୍ଷିକ ପୂଜା ଥିଲା । ମଙ୍ଗଳା ସେ ଗ୍ରାମର ଆରାଧ୍ୟା ଦେବୀ ବୋଲି ସମସ୍ତ ଗ୍ରାମବାସୀ ଏ...

ରମେଶ ଭାରି ଚଗଲା । ତା’ ବାପା ତାକୁ ଯେତେ ପ୍ରକାରେ ପାଠ ପଢାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ, ହେଲା ନାହିଁ । ଗାଁଠାରୁ କେଇ କୋଶ ଦୂରରେ ଜଣେ ବିଶିଷ୍ଟ ପଣ୍ଡିତ ରହୁଥିଲେ । ପାଠ ଶିଖାଇବାରେ ତାଙ୍କ ଭଳି ଦକ୍ଷ ଶିକ୍ଷକ ରାଜ୍ୟ ଯାକରେ ଆଉ କେହିବି ନଥିଲେ ବୋଲି ଲୋକେ କହୁଥାନ୍ତି । ତାଙ୍କ ନାମ କଲ୍ୟାଣ ମିଶ୍ର । ରମେଶକୁ ନେଇ ତା’ ବାପା କଲ୍ୟାଣ ମିଶ୍ରଙ୍କ ପାଖରେ ପହଁଚିଲେ ଓ ସବୁ ହାଲ୍ ଶୁଣାଇଲେ ।                 ପଣ୍ଡିତେ କହିଲେ...

ରତ୍ନପୁରର ଜମିଦାର ରଘୁବୀର ଅତ୍ୟନ୍ତ ବନ୍ଧୁବତ୍ସଳ ଥିଲେ । ତାଙ୍କର ସେହି ଦୁର୍ବଳତାର ସୁଯୋଗ ନେଇ ଦଳେ ବନ୍ଧୁ ସଦା ସର୍ବଦା ତାଙ୍କ ଘରେ ଆଡ୍ଡା ଜମାଉଥିଲେ, ରଘୁବୀରଙ୍କର ସମୟ, ଧନ, ମନ ସବୁ ନଷ୍ଟ ହୁଏ । ହେଲେ ସେକଥାକୁ କେହିବି ଦୃଷ୍ଟି ଦେଉ ନଥିଲେ । ତାଙ୍କର ସହିବା ଶକ୍ତିର ତ ପୁଣି ଗୋଟାଏ ସୀମା ଅଛି? ଅତି ଅସହ୍ୟ ହେବାରୁ ସେ ଦିନେ ତାଙ୍କ ଦେବାନକୁ ଡାକି ନିଜର ମନକଥା କହିଲେ ।                 ସେ ଦେବାନ୍ ଜଣକ ବଡ...

ସୁଖପାଳ ଗାଁର ପ୍ରଭାକରର ନିଜର ବୋଲି କେହିବି ନଥାନ୍ତି । ଘର ଛଣ୍ଡିକ ଛଡା ତା’ର ଆଉ କୌଣସି ସମ୍ପତ୍ତି ମଧ୍ୟ ନଥିଲା । ତେବେ ଲୋକେ ତାକୁ ଖୁବ୍ ଭଲ ପାଊଥାନ୍ତି । କାରଣ, ସେ ସାଧୁ ଓ ପରୋପକାରୀ ।                 ପ୍ରଭାକର ପ୍ରାୟ ମୂଲ ଲାଗି ଚଳେ ବୋଲି କହିବାକୁ ହେବ । ସେ ଚାହାଳିରେ ଦୁଇ ଅକ୍ଷର ପାଠ ପଢିଥିଲା । ତା’ପରେ ନିଜେ ଅଭ୍ୟାସ କରି ଲେଖିପଢି ସେ ଶିଖିଥିଲା । ତେଣୁ ମଧ୍ୟେ ମଧ୍ୟେ ସେ ଗାଁର କେହି କେହି ଲୋକଙ୍କର...

ଦ୍ରୌପଦୀ, ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ପତ୍ନୀମାନେ ଓ ଅନ୍ୟ ସବୁ ନାରୀମାନେ ମଧୁର ବାର୍ତ୍ତାଳାପରେ ମଗ୍ନ । ପୁରୁଷମାନେ ମଧ୍ୟ ଏକତ୍ରିତ ହୋଇ ଆନନ୍ଦ ମନରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଥା’ନ୍ତି । ସମସ୍ତେ ନିଜ ନିଜର ଅଭିଜ୍ଞତା କହି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ବିସ୍ମୟ ମୁଗ୍ଧ କରୁଥା’ନ୍ତି । ଠିକ୍ ସେହି ସମୟରେ ଅନେକ ସ୍ଥାନରୁ ମୁନିଗଣ, ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଓ ବଳରାମଙ୍କୁ ଦେଖିବାକୁ ଆସିଥାନ୍ତି । ପାଣ୍ଡବ ଓ ଅନ୍ୟ ରାଜାମାନେ ଉଠିପଡି ସେ ମୁନିମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କଲେ ।...

ନାମଦେବ ଜଣେ ବଡ କୃଷ୍ଣଭକ୍ତ ଥିଲେ । ସେ ଭଗବାନଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଥିଲେ ଆଉ ସେ ଭଗବାନଙ୍କର ଅତି ପ୍ରିୟ ବୋଲି ତାଙ୍କର ଖୁବ୍ ଅଭିମାନ ଓ ଅହଂକାର ଥିଲା । ଏହା ମଧ୍ୟ ନାମଦେବଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ପ୍ରଚାର କରୁଥିଲେ । ଗୋଟିଏ ସନ୍ଥସଭା ହେଉଥିଲା, ସେହି ସନ୍ଥସଭାରେ ନାମଦେବ ବି ଥିଲେ । ସନ୍ଥମାନଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବାକୁ ସନ୍ଥ ଗୋରା କୁମ୍ଭାର ବାହାରିଲେ । ସେ ତ ଜାତିରେ କୁମ୍ଭାର । ମାଟି ହାଣ୍ଡି ଗଢିବା, ନିଆଁରେ ପୋଡିବା ଓ...

ଏକଦା ବ୍ରହ୍ମଦତ କାଶୀ ରାଜ୍ୟରେ ରାଜତ୍ୱ କରୁଥା’ନ୍ତି । ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ରାଜ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ବୋଇତ ଅନେକ ଲୋକ ଓ ଜିନିଷ ଧରି ଦେଶାନ୍ତରକୁ ବାଣିଜ୍ୟ ଉଦ୍ଧେଶ୍ୟରେ ଗଲା । କିନ୍ତୁ ଅଧ ବାଟରେ ଝଡ ହେବାରୁ ସେହି ବୋଇତଟି ଅଚାନକ ବୁଡିଗଲା ଓ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଛଡା ବାକି ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତେ ବୁଡି ମରିଗଲେ । ଗୋଟିଏ କାଠକୁ ଧରି ଭାସି ଭାସି ଯାଇ ସେ କରମ୍ବି ନଗରର ଉପକୂଳରେ ପହଁଚିଲା । ସେଇଠି ସେ ଏଠୁ ସେଠୁ ମାଗିଯାଚି ଖାଇ ବଂଚିବାକୁ ମନସ୍ଥ...

ବରପାଟରା ଗାଁରେ ପିଲା କୁଟୁମ୍ବ ଧରି ରହି ଆସୁଥିଲା ବାସୁଆ । ତେଜରାତି ଦୋକାନରେ ଗୁମାସ୍ତାଗିରି କରି ସେ ତା ପାଂଚ ପ୍ରାଣୀ କୁଟୁମ୍ବ ପୋଷୁଥିଲା । ଗାଁର ମନମତାଣିଆ ପରିବେଶ ସାଙ୍ଗକୁ ନିଜର କର୍ମରେ ସେ ଖୁବ୍ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ରହୁଥିଲା । ସେ ତାର ତିନୋଟି ଝିଅକୁ ଗାଁ ସ୍କୁଲରେ ପଢାଉଥିଲା । ହେଲେ ତା; ମନରେ ପୁଅଟିଏ ପାଇବାର ପ୍ରବଳ ଇଚ୍ଛା ସଦାବେଳେ ଘାରୁଥିଲା । ନିଇତି ସକାଳୁ ସେ ବାସୁଆ ତା ସାଇ ମୁଣ୍ଡରୁ ବାହାରିଲା ବେଳକୁ ଗାଁ...

ମହିଷ୍ମତୀ ନଗରୀର ରାଜା ଯଶୋବର୍ଦ୍ଧନ ନିଜର ଦୁଇ ପୁଅଙ୍କ ଭିତରୁ ସାନ ପୁଅ ଗୁଣବର୍ଦ୍ଧନକୁ ରାଜ୍ୟଭାର ଦେବାକୁ ମନସ୍ଥ କରିବାରୁ ବୀରପୁରର ସାମନ୍ତରଜା ସୂର୍ଯ୍ୟବର୍ମା ଏହାର ବିରୋଧ କଲେ । ସର୍ପକେତୁ ନାମକ ଦୁଷ୍ଟ ସାମନ୍ତ ଗୁଣବର୍ଦ୍ଧନ ସହ ଷଡଯନ୍ତ୍ର କରି ସୂର୍ଯ୍ୟବର୍ମାକୁ ମାରିଦେବା ସକାଶେ ସେ ଗିରିପଥ ଦେଇ ଯାଉଥିବା ବେଳେ ତାଙ୍କୁ ଆକ୍ରମଣ କଲେ । ତାପରେ… “ସୂର୍ଯ୍ୟବର୍ମାଙ୍କୁ ଯେପରି ହେଲେ ମାରିଦିଅ! ସେ ଯଦି ଖସିଯିବେ...

ନିଶା ଗରଜୁଥାଏ; ତୁହାକୁ ତୁହା ଶୀତଳ ପବନ ସାଙ୍ଗକୁ ଝିପି ଝିପି ବର୍ଷା ମଧ୍ୟ ହେଉଥାଏ । ଆଖପାଖର ବଣବୁଦା ମଧ୍ୟରୁ ସାଇଁ ସାଇଁ ପବନ ଭାସି ଆସୁଥାଏ । ଘଡଘଡି ଓ ଶ୍ୱାନଶ୍ୱାପଦଙ୍କ ରଡି ସହିତ ମଝିରେ ମଝିରେ ଅଶରୀରୀମାନଙ୍କର ଅଟ୍ଟହାସ୍ୟ ବି ଶୁଭୁଥାଏ । ତେଣେ ଘନଘନ ବିଜୁଳି ଆଲୁଅରେ ଭୟାବହ ମୁହଁଟିମାନ ଦିଶିଯାଉଥାଏ । କିନ୍ତୁ ରାଜା ବିକ୍ରମାର୍କ ତିଳେ ମଧ୍ୟ ବିଚଳିତ ବୋଧ ନକରି ପୁନର୍ବାର ସେହି ପ୍ରାଚୀନ ବୃକ୍ଷଟି ପାଖକୁ ଲେଉଟି...

ରାମପୁରରେ ଶଙ୍କର ଜଣେ ଛୋଟ ବ୍ୟବସାୟୀ । ଘରେ ତା’ର ମା’ । ପିଲା ହେବାକୁ ସ୍ତ୍ରୀ ବାପଘର ଯାଇଥିଲା । ଶଙ୍କର ସେଦିନ ଶଶୁର ଘରୁ ଫେରୁଥାଏ; ଦୂରରୁ ଦେଖିଲା ତାଙ୍କ ଘର ସାମ୍ନାରେ ଏକ ଘୋଡାଗାଡି ଲାଗିଛି । ସେଥିରେ ନାନା ରକମର ନାଲିନେଳି କନା ଓ ଜରି ଲାଗିଥାଏ । ତା’ର ମା’ ଅତିଥିଙ୍କୁ ବନ୍ଦେଇ ଦେବାକୁ ଗାଡିପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆସିଲେ । ସେହି ଗାଡିରେ ଜଣେ ଧନୀ ମହିଳା ବସିଥିଲେ ।                 ଶଙ୍କର ଘରେ ପହଁଚିବା ବେଳକୁ ସେ...

ବିଜୟପୁରୀ ଗ୍ରାମରେ ରାମଦାସ ନାମକ ଜଣେ ଶ୍ରମିକ ଥିଲା । ତା’ର ଉପାର୍ଜନ କମ୍ ଥିଲା ତେଣୁ ବଡ ପରିବାରଟି ଚଳାଇବା ତା’ପକ୍ଷେ ଭୀଷଣ କଷ୍ଟକର ହେଉଥାଏ । ସେ ମଧ୍ୟ ବେଳେବେଳେ ଭୋକ ଉପାସରେ ରହୁଥାଏ । ଶିବଦାସ ହେଉଛି ରାମଦାସର ଏକମାତ୍ର ପୁତ୍ର । ପିଲାଟିଦିନୁ ସେ ତ ତା’ ମାବାପାଙ୍କ ଦୁଃଖକଷ୍ଟ ଦେଖି ଆସିଛି । ତେଣୁ ତା’ମନରେ ଗୋଟିଏ ଇଚ୍ଛା ଥାଏ, ସେ ଭାବେ “ମୁଁ ବଡ ହେଲେ ଏତେ ଧନ ରୋଜଗାର କରିବି ଯେ ତାହା ଯେପରି କେବେହେଲେବି ଶେଷ...

ପିତାଶ୍ରୀ ବିରାଟଙ୍କୁ ଉତ୍ତର କହିଲେ ଯେ ଜଣେ ଦେବପୁରୁଷ ତାଙ୍କୁ ଏହି ବିଜୟରେ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ ଓ ସେହି କାରଣରୁ ସେ କୌରବଙ୍କ କବଳରୁ ଗୋଧନ ଉଦ୍ଧାର କରି ପାରିଲେ । ଏହା ଶୁଣି ବିରାଟ କହିଲେ, କିଏ ସେହି ମହାନୁଭବ ଯାହାଙ୍କ କୃପାରୁ ଆମର ଏହି ମହୋପକାର ସମ୍ଭବ ହେଲା ମୁଁ ତ କାହିଁ କିଛି ହେଲେବି ଜାଣିପାରୁ ନାହିଁ । ମୁଁ ତାଙ୍କର ଦର୍ଶନ ପାଇଁ ବ୍ୟସ୍ତ । ତାଙ୍କର ପୂଜା ଆରାଧନା କରି ମୁଁ ମୋ ନିଜକୁ ଧନ୍ୟ ମନେ କରିବି । ସେହି ଭଗବାନ...

ରାମଚନ୍ଦ୍ର ସ୍ନାନ କରିବା ପାଇଁ ଯାଇ ସ୍ନାନାଗାରରେ ପଶିଲେ । ଏହାପରେ ଭିତରୁ ଛିଟିକିଣି ଲଗାଇ ଦେଇ ବହୁତ ଆରାମରେ ସେ ସ୍ନାନ କଲେ । ତା’ପରେ ସେ ବାହାରକୁ ଆସିବାକୁ ଚାହିଁବାରୁ ଛିଟିକିଣି ତ ଆଉ ଖୋଲୁ ନାହିଁ । ବହୁତ ଚେଷ୍ଟା କରି କିଛି ବି ଫଳ ହେଲା ନାହିଁ । ଭାଗ୍ୟକୁ ସେହି ସ୍ନାନାଗାରର କଣରେ ହାତୁଡିଟିଏ ପଡିଥିଲା । ସେଥିରେ ବାଡେଇ ବାଡେଇ ଛିଟିକିଣି କୌଣସି ମତେ ଖୋଲିଲା ।       ବାହାରକୁ ଆସି ସେ ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀ ଓ...