ମାନବୀୟ ସଦ୍ ଗୁଣ ଓ ତା’ର ଆବଶ୍ୟକତା
ଏ ଭବମୟ ସଂସାରରେ ଚଳିବାକୁ ହେଲେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ନିକଟରେ କେତେକ ଗୁଣ ଥିବା ନିହାତି ଭାବେ ଆବଶ୍ୟକ । ଯାହାକୁ ନେଇ ସେ ତା’ର ଜୀବନଚର୍ଯ୍ୟାକୁ ଉପଯୁକ୍ତ ମାର୍ଗରେ ନେଇ ପାରିବ । ସେହି ସେହି ଗୁଣ ଗୁଡିକ ହିଁ ତା’ର ଜୀବନ ଯାତ୍ରାର ଏକାନ୍ତ ପ୍ରୟୋଜନ ।
ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ବା ମାନବ, ବା ଜଣେ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀ ପାଖରେ କିଛି ନା କିଛି ଗୁଣ ରହିବା ଏକାନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକ । ତା’ପାଖରେ କେଉଁ କେଉଁ ଗୁଣ ରହିଲେ ତାହାଙ୍କୁ ଉଚ୍ଚ ମୂଲ୍ୟବୋଧ ସମ୍ପର୍କୀୟ ମାନବ କୁହାଯାଇପାରିବ ତା’ର କେତେକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ନିମ୍ନରେ ଦିଆଗଲା । ଯଥା–
(୧) ବ୍ୟବହାର
ଆଚାର ବ୍ୟବହାରରୁ ହିଁ ମଣିଷର ଆଭିଜାତ୍ୟ ଜଣାପଡେ । ଘରେ ହେଉ ବା ବାହାରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ମଣିଷର ବ୍ୟବହାର ଉଚ୍ଚ ଧରଣର ହେବା ଉଚିତ୍ । ତା’ର ବ୍ୟବହାର ହିଁ ଶୁଚାଇ ଦିଏ ତା’ର ବଂଶ, ପରଂପରା ଓ ଆଭିଜାତ୍ୟର ମହନୀୟତା ।
ଅପରପକ୍ଷରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଙ୍କର ବ୍ୟବହାର ଉତ୍ତମ ହେବା ଦରକାର । ଏହି ବ୍ୟବହାର ଯେ କେବଳ ବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ପାଠପଢି ସେ ଶିଖାଯାଇଥାଏ ତାହା ନୁହେଁ, ସେ ବାସ୍ତବରେ ବ୍ୟବହାର ଶିକ୍ଷାଲାଭ କରିଥାଏ ତା’ର ବାପା, ମାଆ, ଭାଇ, ବନ୍ଧୁ, କୁଟୁମ୍ବମାନଙ୍କଠାରୁ । ପାରିପାଶ୍ୱିର୍କ ପରିବେଶରୁ ମଧ୍ୟ ଉତ୍ତମ ବ୍ୟବହାର ଶିକ୍ଷା କରାଯାଇଥାଏ ।
ସାଧାରଣ ଅର୍ଥରେ କହିବାକୁ ଗଲେ ବ୍ୟବହାରକୁ ଦୁଇଭାଗରେ ବିଭକ୍ତ କରାଯାଇଛି ଯଥା ‘ସୁ’ ବ୍ୟବହାର ଏବଂ ‘କୁ’ ବ୍ୟବହାର । କୁବ୍ୟବହାର ମଣିଷକୁ ଅଧପତନ କରାଏ । ମାତ୍ର ସୁବ୍ୟବହାର ତାକୁ ଭଲ ମଣିଷ ହେବାରେ ସହାୟକ ହୁଏ । ଏଣୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ମଣିଷ କୁବ୍ୟବହାରକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ସଦା ଉତ୍ତମ ବ୍ୟବହାର କରିବା ଉଚିତ୍ । ଉତ୍ତମ ବ୍ୟବହାରର କେତେକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ପ୍ରଦତ୍ତ କରାଗଲା- ଯଥା:-
୧- ଗୁରୁଜନମାନଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେବା ବେଳେ ଭକ୍ତିର ସହିତ ‘ଆପଣ’ କହିବା ।
୨- ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ସଦା ଭଦ୍ର ଓ ନମ୍ରତା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ।
୩- ଗୁରୁଜନମାନଙ୍କ ସହିତ ବିନମ୍ରତାର ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିବା ।
୪- ଅଯଥାରେ ଅଧିକ କଥା ନ କହିବା ।
୫- ଜଣେ ଅନ୍ୟ ଜଣଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ ବା ଭଦ୍ରାମି ଦେଖାଇଲେ ତାହାକୁ ସମ୍ମାନର ସହିତ ଗ୍ରହଣ କରିବା ।
୬- କର୍କଷ ଭାଷାରେ କଥା ନହେବା ।
୭- ଗୁରୁଜନ ଓ ପିତାମାତାଙ୍କ କଥା ବା ଉପଦେଶକୁ ଅବମାନନା ନକରିବା ।
୮- ସବୁବେଳେ ନ ରାଗିବା ବା କ୍ରୋଧାନ୍ୱିତ ହୋଇ କାହାରି ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା ନକରିବା ।
୯- ନିଜ ବିଷୟରେ ଅଧିକ ନିଜର ପ୍ରଶଂସା ନ ବଖାଣିବା ।
୧୦- ଆବଶ୍ୟକତାଠାରୁ ଅଧିକ ନ କହିବା ।
୧୧- ସର୍ବଦା ସତ୍ୟ କହିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ।
୧୨- କାହାରିକୁ ଆକ୍ଷେପକରି କଥା ନକହିବା ।
୧୩- କୌଣସି କାରଣବଶତଃ ରାଗିଗଲେ କୁଭାଷା ପ୍ରୟୋଗ ନ କରିବା ।
୧୪- ସମୟାନୁବର୍ତ୍ତିତାକୁ ସର୍ବଦା ପ୍ରାଧାନ୍ୟ ଦେବା ।
୧୫- ନିଜ ପରିବାରରେ ଯଥୋଚିତ ସମ୍ମାନ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ।
୧୬- ପରିବାରରେ ପିତାମାତାଙ୍କୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଈଶ୍ୱର ମନେକରିବା ।
୧୭- ପିତାମାତାଙ୍କ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଉପଦେଶକୁ ନତମସ୍ତକ ପୂର୍ବକ ଗ୍ରହଣ କରିବା ।
୧୮- ବଡ ଭାଇ ଓ ବଡ ଭଉଣୀଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ।
୧୯- ସାନ ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କୁ ସ୍ନେହ ଓ ଶ୍ରଦ୍ଧା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ।
୨୦- ଗୁରୁଜନମାନଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେବା ବେଳେ ହାତ ଗୋଡ ନ ହଲାଇବା ।
୨୧- କାହାରି ସ୍ୱାଧୀନତାରେ ବାଧା ନଦେବା ବା କେହି କଥା ହେଉଥିବା ସମୟରେ ମଝିରେ ପଶି ବିନା ଅନୁମତିରେ କିଛି ବି ନ କହିବା ।
୨୨- କଥାବାର୍ତ୍ତା ସମୟରେ ଆତ୍ମିୟତା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ।
୨୩- ନିଜର ବ୍ୟବହାରରେ କାହାରିକୁ ଆଘାତ ନ ଦେବା ବା କାହାରି ମନକୁ କଷ୍ଟ ନ ଦେବା ।
୨୪- ବ୍ୟବହାରରେ ମନ୍ଦ ଆଚରଣ ନ ଦେଖାଇବା (ଇତ୍ୟାଦି)
(୨) ଆଚରଣ
ଯାହା କହିବା ଓ ତାହାକୁ କାର୍ଯ୍ୟରେ କରି ଦେଖାଇବା ହିଁ ‘ଆଚରଣ’ । ଅପରପକ୍ଷରେ ଯାହାଦ୍ୱାରା ଅନ୍ୟମାନେ ପ୍ରୀତ ହେବେ ବା ଯାହାର ପ୍ରଦର୍ଶନରେ ଅନ୍ୟର ମନକୁ ଆକର୍ଷିତ କରିହେବ ତାହାକୁ ମଧ୍ୟ ଆଚରଣ କୁହାଯାଏ । ଜୀବନକୁ ସରସ ସୁନ୍ଦର ଓ ମଧୁମୟ କରିବାକୁ ହେଲେ ପ୍ରଥମେ ଆଚରଣରେ ଶୁଦ୍ଧତା ଆଣିବା ଏକାନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକ, ଏହି ଆଚରଣ ହିଁ ମନୁଷ୍ୟ, ବ୍ୟକ୍ତି ବା ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ଉନ୍ନତି ପଥରେ ଅଗ୍ରସର କରାଏ, ଏଣୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀ ବା ବ୍ୟକ୍ତି ଆଚରଣ ପ୍ରତି ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେବା ଉଚିତ୍ ।
ଜଣେ ଲୋକର ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ଜଣାପଡିଥାଏ ତା’ର ଆଚରଣରୁ । ଏଣୁ ଆଚରଣକୁ ସର୍ବଦା ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେବା ଉଚିତ୍ । ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଙ୍କ ଅବଗତି ନିମନ୍ତେ କେତେକ ଆଚରଣର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ନିମ୍ନରେ ଦିଆଗଲା ।
ଯଥା–
୧- ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେବା ସମୟରେ ମୁଖରେ ହସହସ ଭାବ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ।
୨- କଥା କହିବା ସମୟରେ ଧୀର ଓ ନମ୍ରତା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ।
୩- ପିତାମାତା ଓ ଗୁରୁଜନଙ୍କ ପ୍ରତ୍ୟେକ କଥାକୁ ସମ୍ମାନର ସହିତ ଗ୍ରହଣ କରିବା ।
୪- ଚାଲିଚଳଣ ଓ କଥାବାର୍ତ୍ତାରେ ଭଦ୍ରବ୍ୟବହାର ଦେଖାଇବା ।
୫- ସମସ୍ତଙ୍କ ସହିତ ସୁସମ୍ପର୍କ ରକ୍ଷା କରିବା ।
୬- ଦୀନ ଦରିଦ୍ରଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ।
୭- ବୃଦ୍ଧ ଓ ପଙ୍ଗୁମାନଙ୍କୁ ସମବେଦନା ଜଣାଇବା ।
୮- ଅନ୍ୟର ଦୁଃଖରେ ଦୁଃଖି ଓ ସୁଖରେ ସୁଖୀ ହେବା ।
୯- ଗୁରୁଜନ ଓ ଶିକ୍ଷକଙ୍କୁ ଉପଯୁକ୍ତ ସମ୍ମାନ ଦେବା ।
୧୦- କାହାରିକୁ ଖରାପ ବ୍ୟବହାର ନ ଦେଖାଇବା ।
୧୧- ଗୁରୁଜନ, ଶିକ୍ଷକ ଓ ପିତାମାତାଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦକୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ ବୋଲି ମନେ କରିବା ।
୧୨- ନିଜର ଗୁଣକୁ ନେଇ ଗର୍ବ ନକରିବା ।
୧୩- ଭୋଜନ ପୂର୍ବରୁ ଗୋଡ, ହାତ ଓ ମୁହଁ ଭଲଭାବରେ ଧୋଇବା ।
୧୪- ଗୃହକୁ ଅତିଥି ଆସିଲେ ତାଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ।
୧୫- କୌଣସି ଛୋଟିଆ କଥାକୁ ନେଇ ଜିଦ୍ ନ ଧରିବା ବା କ୍ରୋଧାନ୍ୱିତ ନହେବା ।
୧୬- ଅନ୍ୟ ପ୍ରତି ସଦା ବିନୟଭାବ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ।
୧୭- ସ୍ୱ ବିବେକାନୁବର୍ତ୍ତିତା ହୋଇ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ।
୧୮- ହଠାତ୍ ରାଗିଯାଇ କୌଣସି ବିଷୟରେ ନବୁଝି ନଶୁଝି କାହାରିକୁ ଗାଳିଦେବା ଅନୁଚିତ୍ ।
୧୯- ଶୃଙ୍ଖଳିତ ଜୀବନ ଅତିବାହିତ କରିବା ।
୨୦- କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ପୂର୍ବରୁ ସେ କାର୍ଯ୍ୟ ବିଷୟରେ ଭଲଭାବରେ ବୁଝିବା ।
୨୧- ପ୍ରତିଦିନ ପୋଷାକ ପରିଚ୍ଛେଦକୁ ସଫା ସୁତୁରା ରଖିବା ।
୨୨- ନିଜ ଶରୀର ପ୍ରତି ଯତ୍ନ ନେବା ଏବଂ ପ୍ରତିଦିନ ଯୋଗ କରିବା ।
୨୩- ଖାଇବା, ଶୋଇବା, ଖେଳିବା, ଯୋଗ କରିବା ଓ ପାଠ ପଢିବା ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକୁ ପ୍ରତିଦିନ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସମୟ ମଧ୍ୟରେ କରିବା ।
୨୪- ଶୋଇବାଠାରୁ ଅଧିକ ନ ଶୋଇବା, ଖାଇବାଠାରୁ ଅଧିକ ନଖାଇବା ଏପରିକି ଅଯଥାରେ ସମୟ ଅପଚୟ ନ କରିବା ଆଦି ଦିଗପ୍ରତି ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେବା ଇତ୍ୟାଦି ।
