ଯେପରି କରାଳମୁଖ କୁମ୍ଭୀରର କଥାଶୁଣି ରକ୍ତମୁଖ ବାନର ଭାଉଜଙ୍କ ପାଇଁ ଆନନ୍ଦରେ ଆତ୍ମହରା ହୋଇ ପଡ଼ିଥିଲା, ସେହିପରି କରାଳମୁଖ ରକ୍ତମୁଖର ଭାଉଜଙ୍କ ପ୍ରତି ସ୍ନେହ ଆଦର ଦେଖି ଆତ୍ମହରା ପ୍ରାୟ ହୋଇ ବାନରକୁ ତା’ର ନିଜ ସ୍ଥାନ ଆଡ଼େ ଫେରାଇ ନେଲା । କୁମ୍ଭୀର ଯେତେବେଳେ ଜାମୁ ବୃକ୍ଷ ମୂଳରେ ବାନରକୁ ପହଞ୍ଚାଇ ଦେଲା ବାନର ତତ୍ କ୍ଷଣାତ୍ ବୃକ୍ଷ ଉପରୁ ଡ଼େଇଁ ପଡ଼ି ଚାଲି ଯାଇ କହିଲା, ଓହୋ ଏ ଯମର ମୁଖରୁ ବଞ୍ଚିଗଲି । ଚାଲିଯାଉଥିବା ପ୍ରାଣଟା ମୋର ଅକ୍ଲେଶରେ ରହିଗଲା । କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ବାସ୍ତବ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅବିଶ୍ୱସ୍ତ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଦୌ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ ତେଣୁ ମୋର ଆଜିର ଦିନଟିମୋର ମୃତ୍ୟୁପରେ ଆଉ ଏକ ଜନ୍ମଭାବରେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାକୁ ପଡିବ। ଏଥର ରକ୍ତମୁଖ ବାନର ହସ ହସ ହୋଇ ମିତ୍ର କରାଳମୁଖ ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁବା ବେଳକୁ କୁମ୍ଭୀରଠାରୁ ଶୁଣିଲା ଯେ, ହେ ମିତ୍ର ଏତେଗୁଡାଏ ପରିଶ୍ରମ ମୋର ବୃଥା ହୋଇଯାଇଛି । ଶିଘ୍ର ତୁମେ ତୁମର କଲିଜାଟାକୁ ମୋତେ ଦେଇଦିଅ । ଯାହା ତୁମ ଭାଉଜଙ୍କର ଆହାର ହେବ ଆଉ ଆହାର କରିବା ପରେ ସେ ଯେପରି ଆମ ଦୁଇଜଣଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା ଗାଇବ ।
ବାନର ବୃକ୍ଷ ଉପରେ ହସି ହସି କହିଲା – ରେ ମୂର୍ଖ, ବିଶ୍ୱାସଘାତକ ତୋର କ’ଣ ଦୁଇଗୋଟି କଲିଜା ଅଛି । ଗୋଟାଏ ତୋର ଶରୀର ମଧ୍ୟରେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ତୋର ବାକ୍ସରେ, ଯେତେ ଶିଘ୍ର ପାରୁଛ ଏଠାରୁ ଚାଲିଯାଅ କାରଣ ତୁମପରି ଯମ ସଦୃଶ ମିତ୍ରକୁ ମରିଯାଉଥିବା ସମୟରେ ଜଳବୁନ୍ଦେ ଯେ ଦେଉଥିବ ତାହା ଛଡ଼ାଇ ଆଣି ତାକୁ ମାରିଦେବା ଉଚିତ୍ ।
କୁମ୍ଭୀର ତାହା ଶୁଣିବା ପରେ ଖୁବ୍ ଲଜ୍ୟାର ସହିତ ଚିନ୍ତା କଲା ସତରେ ମୁଁ କେଡ଼େ ମୁର୍ଖ, ବାନରକୁ କାହିଁକିବା ମୋ ମନ ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ଗୋପନ କଥାକୁ ଜଣାଇ ଦେଲି ।
ଯାହାଙ୍କୁ ଆଦୌ ବିଶ୍ୱାସ ନକରିବା ଲାଗି ସଂସାର ଜାଣିଛି ସେପରି ବ୍ୟକ୍ତି ଯେତେ ବିଶ୍ୱାସୀ କଥା କହିଲେ ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ କରିବ ନାହିଁ ବରଂ ସେପରି ଅବିଶ୍ୱାସୀକୁ ମୂଳରୁ ହିଁ ଧ୍ୱଂସ କରିଦେବା ଦରକାର ।
ସମସ୍ତ ବିପଦ ତଥା ସଙ୍କଟ କାଳରେ ଯାହାଙ୍କର ବୁଦ୍ଧି ଭ୍ରଷ୍ଟ ହୁଏନାହିଁ ସେମାନେ ମହା ମହା ବିପଦରୁ ରକ୍ଷାପାଇ ଯାଆନ୍ତି ।
