ଗୋଟିଏ ଭଣ୍ଡାରୀର କାହାଣୀ

ଭାରତ ବର୍ଷର ଦକ୍ଷିଣରେ ‘ପାଟଳୀପୁତ୍ର’ ନାମକ ଏକ ନଗରୀ ଅବସ୍ଥିତ । ସେହି ନଗରୀରେ ମଣିଭଦ୍ର ନାମକ ଏକ ବଣିକ ବାସ କରୁଥିଲେ । ମାତ୍ର ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟ କ୍ରମେ ସେ କ୍ରମେ ଗରୀବ ହୋଇଗଲେ । ସ୍ୱାଭାବିକ ଭାବରେ ଦରିଦ୍ର ବ୍ୟକ୍ତିତ ସମସ୍ତଙ୍କର ଘୃଣାର ଶିକାର ହୋଇଥାଏ । ମଣିଭଦ୍ର ବା’ ଏଥିରୁ ବାଦ୍ ଯିବେ କିପରି? ବ୍ୟକ୍ତି ଯେତେ ଉଚ୍ଚକୁଳ ସମ୍ଭୁତ, ଅଶେଷ ଗୁଣ ବନ୍ତ ହୁଅନ୍ତୁ ନା କାହିଁକି, ଧନ ନଥିଲେ ସବୁ ଅସାର । ବ୍ୟକ୍ତିଯେତେ ପଣ୍ଡିତ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଧନର ଅଭାବରୁ ନିଜ ପରିବାର ପୋଷଣ ପାଇଁ ସବୁ ସମୟରେ ଚିନ୍ତା କରିବାରୁ ଶେଷରେ ପଣ୍ଡିତର ବୁଦ୍ଧି ମଧ୍ୟ କମିଯାଏ । ଆକାଶରେ ତାରା ପୁଂଜର ଅନୁପସ୍ଥିତି ଆକାଶକୁ ଶ୍ରୀହୀନ କରିଦିଏ । ସେହିପରି ପୋଖରୀର ଶୁଷ୍କତା, ଭୟଙ୍କର ଶ୍ମଶାନ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଭଲ ଲାଗେ ନାହିଁ । ସେହିପରି ଘରଟି ଯେତେ ଭଲ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ, ତାହାଯଦି ଏକ ଗରୀବ ବ୍ୟକ୍ତିର ହୋଇଥାଏ, ତାହା ଶୋଭା ପାଏ ନାହିଁ । ନିର୍ଦ୍ଧନ ବ୍ୟକ୍ତି ଯେତେ ସାଧୁ, ସଚ୍ଚୋଟ୍ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ସମାଜ ତାକୁ ହୀନ ଚକ୍ଷୁରେ ଦେଖେ । ମାତ୍ର ଏକ ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତି ମୂର୍ଖ ହେଲେ ସମାଜ ସର୍ବଦା ତାକୁ ଉଚ୍ଚ ସ୍ଥାନ ଦେଇଥାଏ ।


ଗପ ସାରଣୀ

ତାଲିକାଭୁକ୍ତ ଗପ