ଦେଗାଁର ହନୁମାନଜୀ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଦେବତା । ସେ ତ ଆଉ ଆଜିକାଲିକା କଳିଯୁଗର ଦେବତା ନୁହଁନ୍ତି, ସତ୍ୟଯୁଗରୁ ସେଠାରେ ସେ ବିରାଜୁଛନ୍ତି । ସେଠାକାର ମହନ୍ତ ମହାରାଜାଙ୍କ ନାମ ହନୁମାନ ଦାସ । ତାଙ୍କର ବି ଠିକ୍ ସେହିପରି ମହିମା । ବଡ ବଚନସିଦ୍ଧ ପୁରୁଷ ଥିଲେ ସେ । ଯାହାକୁ ଯାହା ସେ ଆଜ୍ଞା କରୁଥିଲେ, ତୁରନ୍ତ ତାହା ଫଳିଯାଉଥିଲା । ତେଣୁ ତାଙ୍କ ମହିମା କଥା ପୃଥିବୀଯାକ ଜାରୀ । ନାଗପୁର ମରହଟ୍ଟା ଫୌଜଦାର ସବୁ କଥା ଶୁଣିପାରି ତାଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କରିବାକୁ ଅଇଲା । ସକାଳଓଳିଆ ମହନ୍ତ ମହାରାଜ ଗୋଟାଏ କାନ୍ଥଡା ଉପରେ ବସି ଗଞ୍ଜେଇ ଟିପୁଥିଲେ । ଦୂରକୁ ଅନାଇ ଦେଲେ ଯେ ଗୋଟାଏ ଖୁବ୍ ବଡ ଦନ୍ତାହାତୀ ଉପରେ ଅମାରି କସା, ତା ଉପରେ ପାଟଛତା ଉଡୁଛି, ଫୌଜଦାର ତା ଉପରେ ବସି ଆସୁଛି । ମହନ୍ତ ମହାରାଜ ଖାଲି ଏତିକି କହିଲେ, ହଁ – ଚେଲ୍ ବାବା କାନ୍ଥଡା ଚେଲ୍! ଆଉ କଣ କାନ୍ଥଡା ସେଠି ରହିପାରେ, ଚାଲିଲା । ତେଣୁ ଆସୁଛି ହାତୀ, ଏଣୁ ଯାଉଛି କାନ୍ଥଡା, ଅଧବାଟରେ ସେମାନେ ହେଲେ ଭେଟାଭେଟି! ଫୌଜଦାର ଯିମିତି ଅନାଇ ଦେଇଛି ଆଉ କଣ ହାତୀରେ ସେ ବସିପାରେ । ଖପ୍କରି ହାତୀରୁ ଡେଇଁପଡି ଲମ୍ ଲମ୍ ଗୋଡତଳେ ପଡିଗଲା । ମହନ୍ତ ମହାରାଜ ତାଙ୍କୁ କଲ୍ୟାଣ କଲେ, ଜୀତେରହୋ – ଜୀତେରହୋ ବଚ୍ଚା, ଉଠ – ଉଠ । ଫୌଜଦାର ଯିମିତି ଉଠିଛି, ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ତମ୍ବା ପାଟିଆରେ ବାରବାଟୀ ଜମି ଅକରା ସନନ୍ଦ କରିଦେଲା । ଏହି ମହନ୍ତ ଗାଦିରେ ବସିଥିଲେ – ବାରଶ ବାର ବରଷ ବାର ମାସ ବାର ଦିନ । ସେ ତ ଥିଲେ ଇଚ୍ଛାମୟ ପୁରୁଷ, ଆଉ ପୃଥିବୀରେ ରହିବାକୁ ତାଙ୍କର ମନ ବଳିଲା ନାହିଁ । ଅଯୋଧ୍ୟାକୁ ଖବର ଗଲା । ହନୁମାନ ଗାଦିରୁ ଜଣେ ଚେଲା ଆସିଲେ । ୟାଙ୍କ ହାତରେ ଗାଦି ଦେଇ ସେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଚାଲିଗଲେ । ଏ ଚେଲାଙ୍କ ନାମ ମର୍କଟ ଦାସ ମହନ୍ତ ମହାରାଜ । ଗାଦିର ମହିମା – ଏ ମହନ୍ତ ବି ଠିକ୍ ସେହିପରି । ୟାଙ୍କ ସମୟରେ ପଡିଲା ଫିରିଙ୍ଗୀ ଅମଳ ଜାରୀ । ସବୁ ଶୁଣି କଟକ ସାହେବ କହିଲା, କ୍ୟା – ହିନ୍ଦୁ ଫକିରଟା ଖଜଣା ନ ଦେଇ କେଉଁ ଏତେଗୁଡାଏ ଜମି ମାହାଳିଆ ଖାଏଗା? ବୋଲାଓ ଉସ୍କୁ ହାମ୍ ଦେଖେଙ୍ଗା । ପରବାନା ପାଇ ମହନ୍ତ ଘୋଡାରେ ଚଢି ବାହାରିଲେ । ଆଗରେ ତାଙ୍କର ବାନା ବୈରଖ ଉଡୁଛି, ହରିବୋଲ ବି ପଡୁଛି, କୀର୍ତନ ଲାଗିଛି, ଯାଇ ବିଜେ ହୋଇଗଲେ ମହାନଦୀ କୂଳରେ । ଭୋଦୁଅ ମାସିଆ ଦିନ – ମହାନଦୀ ଏକୂଳ ସେକୂଳ ଖାଉଛି । ବର୍ଷା ତୋଫାନ ବୋଲେ ମୁହିଁ – ନାଉରି କହିଲା, ନାଆ ଫିଟାଇବି ନାହିଁ । ପାରି ହେଉଛନ୍ତି କିମିତି? ମହନ୍ତ ମହାରାଜ ଆଜ୍ଞା କଲେ, ପରବା ନାହିଁ । ତାଙ୍କ କାଖରେ ଯେଉଁ ବାଘଛାଲ ଥିଲା, ତାକୁ ସେ ପାଣିରେ ପାରି ଦେଲେ – ଆପେ ବିଜେ ହୋଇଗଲେ, ଅଧିକାରୀ ଟହଲିଆ ସୁଆର ଚଳିବା ଭଳି ଲୋକଙ୍କୁ ପାଖରେ ବସାଇ ନେଲେ । ଜଣେ ଛତିଆ ମହନ୍ତଙ୍କ ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ପାଟଛତି ଟେକିଥାଏ । ଦୁଇ ଜଣ ବାହିଆ ଛାଲ ବାହି ଯାଉଥାନ୍ତି । ଏଣେ ମହାନଦୀ ଆରକୂଳରେ ସାହେବ ରାଉଟି ପକାଇ ବସିଥିଲା । ଦୂରବୀନରେ ଚାହିଁଦେଲା, ପାଖ ଲୋକଙ୍କୁ ପଚାରିଲା, ଏ କ୍ୟା? ତହୁଁ ଲୋକେ କହିଲେ, ହିନ୍ଦୁ ଫକିର ବିଜେ ହୋଇ ଆସୁଛନ୍ତି । ଏସବୁ ଦେଖି ସେ ସାହେବ ଆଉ କଣ ଚୌକିରେ ବସିବ – ସିଧା ନଈକୂଳକୁ ଧାଇଁ ଆଇଲା । ମୁଣ୍ଡରୁ ଟୋପି ତଳେ ରଖି ସେ ତିନି ସଲାମ କଲା । କହିଲା – ଯାଓ ଫକିର! ତୁମାରା ଜମିନ ବାହାଲ । ଏ ମହନ୍ତ ଦେଢହଜାର ବର୍ଷ ଗାଦିରେ ବସିଥିଲେ । ତାଙ୍କର ଉତାରେ ସେ ଗାଦିରେ ବସିଲେ ଜମ୍ବୁବାନ ମହନ୍ତ ମହାରାଜ । ସେ ମନ୍ଦିର ପଛପଟରେ ଯେଉଁ ଦି ଫାଙ୍କୁଡିଆ ବୁଢା ସାହାଡା ଗଛ ଦେଖୁଛ, ଏଟା କଣ ଜାଣ? ମହନ୍ତ ଦିନେ ସାହାଡା ଦାନ୍ତକାଠିରେ ଦାନ୍ତ ଘଷୁଥିଲେ । କାଠିଖଣ୍ଡ ଦାନ୍ତରେ ଚିରି ଜିଭ ଛେଲିପକାଇ ଦୁଇ ଖଣ୍ଡ କାଠି ଯୋଡି ମାଟିରେ ପୋତିଦେଲେ । ତା ଉପରେ ଯେମିତି ସେ ଟୋପାଏ ପାଣି ପକାଇଛନ୍ତି, ସିମିତି ତାହା ଗଜେଇ ଗଲା । ଏଇଟା ହେଉଛି ସେଇ ଗଛ । ବର୍ତ୍ତମାନ ମହନ୍ତଙ୍କ ନାମ ବାନ୍ଦର ଦାସ ମହନ୍ତ ମହାରାଜ । ଏପରି ପୁରୁଷ କାହିଁ ଦେଖା ନାହିଁ, ନ ଥିବ ବୋଧେ । ପଂଚହତା ମର୍ଦ, ଗାଲ ଓଠ ଛାତିରେ ଲାଗିଯାଇଛି, ବେକ ଦିଶେ ନାହିଁ । ବାହୁ ଆଉ ଲୋକଙ୍କ ଜଙ୍ଘ ପରି, ମୋଟା ପେଟଟି ଗୋଟିଏ ଦଶନୌତିଆ ଘୁମ । ଅଜଣା ଲୋକ ତାଙ୍କୁ ହଠାତ୍ ଦେଖି କହିବେ, ମହନ୍ତ ଲଙ୍ଗଳା । ନାହିଁ ନାହିଁ – ଚାଖଣ୍ଡେ ଚୌଡା ଦେଢ ହାତ ଲମ୍ବ ଖଣ୍ଡେ କନା କୌପୀନ ସେ ମାରିଥାଆନ୍ତି । ଜଙ୍ଘକୁ ଜଙ୍ଘ ଲାଗିଯାଇଛି – ପେଟଟି ତାଙ୍କର ଝୁଲିପଡିଛି, ତେଣୁ କୌପୀନ ଦିଶେ ନାହିଁ । ଏ ମହନ୍ତଙ୍କର ବି ମହିମା ଅପାର । ସେ ମନ୍ଦିରରେ ଏତେ ଖଟ ପଲଙ୍କ, ହେଲେ ସେ କୋଉଥିରେ ବି ଶୋଇବେ ନାହିଁ, ସବୁବେଳେ ଖାଲି ସେ ଧୂଳିରେ ଗଡୁଥାନ୍ତି । ଏଣୁ ତାଙ୍କ ଦେହଯାକ ଧୂଳିଧୂସର । ତାଛଡା ସେ କେବେ ବି ସ୍ନାନ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ପାଣି ମଧ୍ୟ ଛୁଅନ୍ତି ନାହିଁ । ଏଥିପାଇଁ ଲୋକମାନେ ସେ ମହନ୍ତ ମହାରାଜଙ୍କୁ ଧୂଳିଆବାବା ବୋଲି ଡାକନ୍ତି । ମନ୍ଦିରରେ ଏତେ ଧନଦୌଲତ, ଏତେ ପିଠା ଖଜା, ହେଲେ ସେ ମହନ୍ତ ସେସବୁ କିଛି ବି ଛୁଇଁବେ ନାହିଁ । ଦଶ ସେର ନିରୁତା ଦୁଧ ଆଉଟି ଆଉଟି ପାଂଚ ସେର ରହିବ – ଅଳତା ଫଡା ପରି ତା’ଉପରେ ସର ପଡିବ – ଦି’ପହର ଧୂପରେ ଠାକୁରଙ୍କ କତିରେ ତାହାହିଁ ଭୋଗ ଲାଗେ – ସେ ମହନ୍ତ ମହାରାଜ କେବଳ ସେତିକି ସେବା କରନ୍ତି । ଆଉ ତୋଳାଏ ଆପୁ, ପାଏ ଗଞ୍ଜେଇ ଖଞ୍ଜା । ଦିନରାତି ତାଙ୍କ ହାତରୁ ଗଞ୍ଜେଇ ଚିଲମ ମୋଟେ ଛୁଟଣ ନ ଥାଏ । ତେଣୁ ତାଙ୍କ ଆଖି ଯୋଡିକ ସାନ ସାନ ସିନ୍ଦୂରବିନ୍ଦୁ ପରି ଲାଲ । ସବୁବେଳେ ସେ ଖାଲି ମିଞ୍ଜିମିଞ୍ଜି କରି ଚାହାଁନ୍ତି । ତାଙ୍କ ଗଞ୍ଜେଇ ଚିଲମଟା ହାତେ ଲମ୍ବ । ଦଶ ପନ୍ଦର ଜଣ ଭଗତ-ଚେଲା ସବୁବେଳେ ତାଙ୍କୁ ବେଢି ବସିଥାନ୍ତି । ଗଞ୍ଜେଇଟିପା କାମ ପାଂଚ ଛ’ଜଣଙ୍କ ହାତରେ ଲାଗିଥାଏ । ମନ୍ଦିରରୁ ପ୍ରସାଦ ସେବାକରି ସବୁବେଳେ ଏମାନେ ପାଖରେ ହାଜର ।
ଧୂଳିଆବାବା
You may also like
ଗପ ସାରଣୀ
ଲୋକପ୍ରିୟ
ତାଲିକାଭୁକ୍ତ ଗପ
- ବନ୍ଧୁତ୍ୱ
- ବ୍ରାହ୍ମଣ ପତ୍ନୀ ଏବଂ ନେଉଳ କଥା
- ଲୋଭୀ କିଏ?
- ଗୋପାଳର ଚଣ୍ଡୀ ପାଠ
- ଧର୍ମ ସହିବ ନାହଁ
- ସବୁଠାରୁ ବଡ ମୂର୍ଖ
- ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ଇଚ୍ଛା
- ପକ୍ଷୀ ଗଣତି
- ତେନାଲୀରାମାଙ୍କ ଚତୁରତା
- ଚୋରୀଧରା
- ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କର ମହାନ୍ ତ୍ୟାଗ
- ରୋଗ ଠାରୁ ଔଷଧ ଦୁଃଖ ଦାୟକ
- ଗୁଣ
- ଶ୍ରମଚୋର
- ପୁତ୍ରର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ
- ଛିଟିକିଣି
- ବିଚିତ୍ର ପୁଷ୍ପ
- ଶୂନ୍ୟ ଉପଦେଶ
- ମଣିଷ ପଣିଆ
- ରାଜଦୂତର ଧର୍ମ
- ଗୋପନୀୟ କାରଣ
- ବ୍ୟକ୍ତିର ଶ୍ରେଷ୍ଠତ୍ୱ
- ଧର୍ମ ଅଧର୍ମ
- କଠିନ ସମସ୍ୟାର ମୁକାବିଲା କର
- ପୋତାଧନ
- ନିଷ୍ଠାପର ସାଧନା ମଣିଷକୁ ମହାନ୍ କରିଦିଏ
- ବିଶ୍ୱାସ
- ପୁଅଙ୍କ ପାଇଁ ବୁଢାର ଧନ
- ଆଶା – ନିରାଶା
- ଲୀଳାବତୀ ସୂତ୍ର ରଚନା କଥା
- ଦୁଇ ଦ୍ୱୀପ
- ପ୍ରକୃତ ବନ୍ଧୁ
- ପେଟେଂଟ ମେଡିସିନ୍
- ପ୍ରବୀଣଙ୍କ ପାଇଁ ଚାରିମାର୍ଗ
- ଦାତା ଓ ମିତ୍ର
- ମଣିଷର ବୁଦ୍ଧି ରାକ୍ଷାସର ବଳ
- ସହାନୁଭୂତି
- ଚମତ୍କାର ହିସାବ!
- ପୁରସ୍କାର
- ତିନୋଟି ରେଖା
- ଚିରନ୍ତନ ସୁଖ ଯାହାର ଯେଉଁଠି
- ସମ୍ରାଟ ଅଶୋକ
- ସ୍ୱାର୍ଥ
- ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ କାହାଣୀ
- ଭାଗ୍ୟ
- ଶିବ ପୁରାଣ
- ଗୋପନୀୟ କଥା ଗୋପନୀୟ ରହିବା ଉଚିତ୍
- ମଲାମୂଷାର ମୂଳଧନ
- ମାନସିକ ରୋଗୀ
- ଅଣାଏ ପଇସା
- ପର ଭରଷାରେ କାମ ହୁଏ ନାହିଁ
- ପ୍ରକୃତ ଜ୍ଞାନ
- କରଜ ଅସୁଲ
- ସିଂହର କୃତଜ୍ଞତା
- ସିଂହ ଏବଂ ମୂଷା
- ଗୁରୁ ସନ୍ଦିପନୀ
- ଭାଗ୍ୟ ଦେବତା
- କଥାକୁହା ଫଳ
- ଅସୁସ୍ଥ ବଳଦ ସଂଜୀବକ କାହାଣୀ
- ଭିନ୍ନ କାର୍ଯ୍ୟ
- ପିଣ୍ଡଦାନ
- ଭାଗ୍ୟ – ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟ
- କନକ ଉପତ୍ୟକାର କାହାଣୀ
- ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଯୁକ୍ତି
- ବହ୍ନି ଦ୍ୱୀପ
- ଏହାପରେ କ’ଣ ହେଲା?
- ସାବାସ୍ ବିଶାନ
- ତାମ୍ସା
- କଦମ୍ବ ଓ କାଦମ୍ବିନୀ
- ମର୍ତ୍ତ୍ୟର ପରୀରାଣୀ
- ଚନ୍ଦରା ଚନ୍ଦିରୀ ଫାର୍ସ
- ମହୁମାଛିର ପ୍ରାର୍ଥନା
- ନ୍ୟାୟ
- ପ୍ରହ୍ଲାଦଙ୍କ ଭକ୍ତି ପରୀକ୍ଷା
- ରାଜଗୁରୁଙ୍କ ଶତ୍ରୁତା
- ପର ପାଇଁ ଗାତ ଖୋଳା
- ବିଷ!
- ଗଙ୍ଗାସ୍ନାନର ଫଳ
- ଲୋଭୀ ବେପାରୀ
- ବୀର ହନୁମାନ
- ମୂଷା ନୁହେଁ ଚୁଚୁନ୍ଦ୍ରା
- ସୁନ୍ଦରୀ ଓ ଅଦ୍ଭୁତ କଣ୍ଢେଇ
- ଚାକରର ବୁଦ୍ଧି
- ପୁଣ୍ୟର ପ୍ରଭାବ
- ଯେ ପାଂଛେ ପର ମନ୍ଦ
- ପ୍ରମାଣ
- ପାପବୁଦ୍ଧି ଓ ଧର୍ମବୁଦ୍ଧି
- ପାଂଚଗୋଟି ପ୍ରଶ୍ନ
- ପକ୍ଷୀ ଏବଂ ମାଙ୍କଡ କଥା
- ମହାଭାରତ
- ଭୃଗୁ
- ପରିବର୍ତ୍ତନ
- ଭୂବନ ସୁନ୍ଦରୀ
- ବାଘ
- ଆୟ ଦେଖି ବ୍ୟୟ କର
- ଦାସତ୍ତ୍ଵର ଶୃଙ୍ଖଳ
- ବାଚାଳ ଶୁକପକ୍ଷୀ
- ଶୁଆ ପକ୍ଷୀର ଚାତୁରୀ
- ନେତ୍ରଦର୍ଶୀ
- ଭୂତ ଅନୁଭୂତି
- ତିନି ପରୀକ୍ଷା
- ବୈଦେହୀ କଥା
- ସୂର୍ଯ୍ୟଦେବଙ୍କ ବାହାଘର
- ମିଛ ହିଁ କାଳ
- ଘୋଡା ଭଡା
- ଅପୂର୍ବଙ୍କ ପରାକ୍ରମ
- ପରିବର୍ତ୍ତନ
- ନୂଆ ଜୁଆଇଁ
- ସଚ୍ଚା ଶିଳ୍ପୀ
- ଗନ୍ଧର୍ବ ମାଳା
- ପରଶ ପଥର
- ଶଶ ଜାତକ
- ମାନବ ସେବାହିଁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଧର୍ମ
- ପଥରର ବୁଦ୍ଧମୂର୍ତ୍ତି ଭିତରେ ସୁନାର ବୁଦ୍ଧମୂର୍ତ୍ତି
- ବୁଦ୍ଧି ଦାତା ଗୋପାଳ
- ଦିବସ ବା ରାତ୍ରି?
- ମହତ ଦାନ
- ଭିକ୍ଷାଦାନ
- ଦୟା ସାଗର
- ବହ୍ନି ଦ୍ୱୀପ
- ବିଧି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ
- ଅଶୁଭ ମୁଖ
- କାହାର ଶିକ୍ଷାଲାଭ?
- ଚତୁର ମହାପାତ୍ରେ
- ଗନ୍ଧର୍ବ ଅଂଶଜାତ ରାଜା ବିକ୍ରମାଦିତ୍ୟ
- ମାଛ ଶିକାର
- ଚମ୍ପା ଓ ଚୁନ୍ନି
- ସମସ୍ତେ ସାଙ୍ଗ କିନ୍ତୁ ବେଳ ପଡିଲେ…
- ରାଜା ଓ କଳାକାର
- କୃଷ୍ଣାବତାର
- ଉପସ୍ଥିତ ବୁଦ୍ଧି
- ସ୍ୱର୍ଗରେ ରାଜା ନିଯୁକ୍ତି
- ସ୍ତ୍ରୀ କାହାର
- କଥା କହୁଥିବା ଗୁମ୍ଫା
- ସତ୍ୟର ମୂଲ୍ୟ
- ବଲ୍ଲଭର ବ୍ୟାଧି
- ତ୍ୟାଗର ଫଳ
- ପ୍ରକୃତ ସାହାଯ୍ୟ
- ନିର୍ଭୀକଙ୍କୁ ଭାଗ୍ୟ ସହାୟ
- ଅଦ୍ଭୁତ ବାୟସ
- ଅଗ୍ରପୂଜ୍ୟ ଗଣେଶ
- ମନୋନୟନ
- ଗୀତ ଗାଉଥିବା ଗଧ
- ମନ୍ତ୍ର ରାକ୍ଷସ କଥା
- କାହାକୁ ହୀନ ମଣିବା କାହିଁକି
- ବିରକ୍ତି ଓ ଅନାସକ୍ତି
- ଜାଗୃତିର ପ୍ରତୀକ
- ମୂର୍ଖତାର ଫଳ
- ଅହଂକାରୀ ହଂସ
- ମଇନା କୁମାରୀ ଓ ଛବି କୁମାରୀ କାହାଣୀ
- ପିଶାଚର ସାହାଯ୍ୟ
- ଶାଶ୍ୱତର ଆକର୍ଷଣ
- ଗୋପାଳ ଗଧ
- ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆଇନଷ୍ଟାଇନଙ୍କ ମାନବିକତା
- ତାମ୍ର ଯନ୍ତ୍ର
- ତୁଣ୍ଡ ଖୋଲିଲେ ମୁଣ୍ଡ ରହିବ
- ମେଷପାଳକର ବୁଦ୍ଧି
- ବୀର ହନୁମାନ
- ସମାଧାନ
- ତୃତୀୟ ପ୍ରଶ୍ନ
- କାର୍ଯ୍ୟରେ ସଫଳତା ପାଇଁ ନିରନ୍ତର ପ୍ରୟାସ ଲୋଡା
- ଧର୍ମନନ୍ଦନଙ୍କ କାହାଣୀ
- ଅଧା ମୂଲ୍ୟ
- କୀର୍ତ୍ତିସିଂହ
- ବୁଧିଆ ଶିଆଳ
- ଗଙ୍ଗାରାମଙ୍କ ଭୂଲ୍
- ଯୌତୁକର ଭୂତ
- ଗୁପ୍ତଦଲିଲ୍
- କୀର୍ତିମତୀ କଥା
- ବିଶ୍ୱାସ ଓ ବିଷ
- ଚାରି ସଙ୍ଗାତ କଥା
- ଅବ୍ଦୁଲ୍ଲାର ଚାଲାକି
- ନିମ୍ବ
- ଅନ୍ୟକୁ ଉପଦେଶ
- ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ କଥା
- କର୍ମ ହିଁ ଦେବତା, ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପୂଜା
- ଭାଗ୍ୟଦେବୀ ଓ ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟଦେବୀ
- ଅପୂର୍ବ ଯୁକ୍ତି
- ପାହାଡ ଚଢା
- ଆମେ ଇଣ୍ଡିଆନ ଦେବା ଶିଖିଛୁ, କାହାଠାରୁ ଛଡେଇ ନେବା ଶିଖି ନାହୁଁ
- କାବ୍ୟ ରସିକ
- ବୁଢ଼ା ମାଙ୍କଡ଼ର ପ୍ରତିଶୋଧ
- ପଶୁପକ୍ଷୀଙ୍କ ଶବ୍ଦ
- ବିଚିତ୍ର ଏ ଦୁନିଆ
- ତିନି ତାନ୍ତ୍ରିକ
- ଶକ୍ତିର ବଳଠାରୁ ବୁଦ୍ଧିର ବଳ ବେଶି
- ମା ଛେଉଣ୍ଡ ଝିଅ
- ମିଠା କଥାର ମହତ୍ୱ
- ବୁଦ୍ଧିମାନ ବିଶୁ
- ଭୀରୁର ଭୂମିକା
- ଠେକୁଆ ଏବଂ ଭୂମିକମ୍ପ
- ବଗୁଲିଆ ବନେଇ ଅଜା
- ଗଧର ପାଠ ପଢା
- ଏମିତି ଭି ହୁଏ
- ସମୁଦ୍ର ପାଣି ଲୁଣିଆ କାହିଁକି?
- ଯୋଡିଏ ଡାଳିମ୍ବ କଥା
- ଶତ୍ରୁକୁ ସତ୍କାର
- ରାଜା ଓ ବିଦ୍ୱାନ
- ମହା ପଣ୍ଡିତ
- ନ୍ୟାୟ ବିଚାର