ମୁକୁନ୍ଦପୁରର ମକ୍ରୁ ବିଶାଳ ଆଉ ତା ଭାର୍ଯ୍ୟା ବୁଢୀ ସନ୍ନିପାତ ବେମାରିରେ ଆଗ ପଛ ହୋଇ ମାସକ ଭିତରେ ଚାଲିଯିବାବେଳେ ତାଙ୍କର ଗୋଟିଏ ମାତ୍ର ପୁଅ ବିରେଇର ବୟସ ହୋଇଥିଲା ପାଂଚ ବର୍ଷ । ଲଙ୍ଗଳା ପିଲାଟା କିଛି ବି ସେ ବୁଝେ ନାହିଁ । ବାପାମାଆଙ୍କୁ କୋକେଇରେ ଘେନିଯିବାବେଳେ ଦାଣ୍ଡରେ ଭୂଇଁରେ ସେ ଗଡି ‘ବାପା ଲୋ’ ‘ମା ଲୋ’ ବୋଲି ଡକା ପାରୁଥାଏ । ସେ ଘରେ ତ ଆଉ କେହି ନାହିଁ, କିଏବା ସେ ପିଲାଟାକୁ ସମ୍ଭାଳି ନେଉଛି? ଘରେ ବାରମାସିଆ ତିନିଜଣ ଥିଲେ ସତ; ହେଲେ, ସେମାନେ କ’ଣ ଜାଣନ୍ତି, କ’ଣ କରିବେ? ତେବେ କ’ଣ ସେ ବିରେଇ ଅନାଥ ହୋଇଯିବ? ନାହିଁ ନାହିଁ, ତିନି ପୁରୁଷର ଭିନ୍ନେ ହେଲା ଭାଇ, ଲେଖାରେ ବିରେଇର ଖୁଡୁତା ଜେଡୁତା ଆଉ ମଉସା ପିଉସାମାନେ ଏକଥା ଶୁଣି ଧାଇଁଆସିଲେ । ସେମାନଙ୍କର ଦୟାର ଶରୀର, ବିରେଇର ବିକଳ କାନ୍ଦଣା ଶୁଣି ସମସ୍ତେ ଧାଇଁଆସିଲେ, ତା’ପରେ ସମସ୍ତେ ଏକାବେଳକେ ମିଶି ସେ ପିଲାଟିକୁ ଝାଡିଝୁଡି ଦେଇ କାଖେଇ ନେବାଲାଗି ଟଣାଟଣି କଲେ । ଏହିଭଳି ଟଣାଓଟରାରେ ସେ ପିଲାକୁ ବହୁତ ବାଧିଲାଣି, ଫଳରେ ସେ ଆହୁରି ଅଧିକ ବିକଳ ହୋଇ ଡକା ପକାଉଥାଏ । ହେଲେ ସେକଥା ଶୁଣୁଛି ବା କିଏ? ଦାଦି ପିଉସା, ମଉସା ମଧ୍ୟରେ ବୋଲାବୋଲି ହୋଇଗଲା । ସମସ୍ତେ କହୁଛନ୍ତି, “ମୁଁ ଥାଉଁ ଥାଉଁ ଏ ପିଲାଟିକୁ ପାଳିବାର ଆଉ କାହାର ଅଧିକାର?” ଏମାନଙ୍କ ଗୋଳମାଳ ଶୁଣି ସେ ଗାଁ ଲୋକେ ବି ଆସି ସେଠାରେ ରୁଣ୍ଡ ହୋଇଗଲେଣି । ଛୁଆଟା ସମସ୍ତଙ୍କର ମୁହଁକୁ ଚାହୁଁଛି – ସମସ୍ତେ ତ ଅଛନ୍ତି, ହେଲେ ତା ମା’ ବାପା କାହାନ୍ତି? ଠିକ୍ ଏତିକିବେଳେ ସେଠାରେ ପହଁଚିଗଲେ ବିରେଇର ମାମୁ ପୀତେଇ ପାତ୍ରେ । ଖୁବ୍ ଧଇଁସଇଁ ହୋଇ ସେ ଧାଇଁଛନ୍ତି । ଦୂରରୁ ସେ ଡାକିଦେଲେ, ‘ଛାଡ, ଛାଡ, ଅଲଗା ହୋଇଯାଅ, ଛେଉଣ୍ଡକୁ ପାଳେ ବା କିଏ? ପାଳେ ତ ବାପର ମା ଆଉ ପାଳେ ତ ମାଆର ମା । ମାଆର ମା ଆଈ ନାହିଁ ସତ, ହେଲେ ମାଈଁ ତ ଅଛି! ଯେଉଁ ପିଲାର କେହି ନାହିଁ, ତାକୁ ପାଳିବ ମାଈଁ । ତା ମାଈଁ ଆଜକୁ ତିନିଦିନ ହେଲା ଅନ୍ନଜଳ କିଛିବି ଛୁଇଁ ନାହିଁ । ପିଲାଟା ଲାଗି ସେ ଖାଲି ଡକା ପକାଇଛି । ଦୂତୀଅପା ଘଟକିବାବେଳେ ବାର ବାର ସେ କହିଯାଇଛି, ବିରେଇକୁ କେବଳ ତା ମାଈଁ ହିଁ ପାଳିବ । ଗୋଟାଏ କାମରେ ମୁଁ ଆଉ ଗୋଟାଏ ଗାଁକୁ ବାହାରି ଯାଇଥିଲି; ଏଣେ ଏତେ କଥା ହୋଇଗଲାଣି, ମୋତେ ତ ଏସବୁ କିଛି ବି ଜଣା ନାହିଁ । ନୋହିଲେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମୁକାବିଲା କରାଇ ଦେଇଥାନ୍ତି । ପଂଚୁଆତି ବସିଲା, ସମସ୍ତେ ରଫା କରିଦେଲେ! ପିଲାକୁ ପାଳିବା ମାମୁର ଅଧିକାର । ଲୋକଙ୍କ ମୁହଁରୁ ଏହି କଥା ବାହାରିଛି କି ନାହିଁ, ମାମୁ ତ ଚିଲ ପରି ଝାମ୍ପମାରି ସେ ପିଲାଟିକୁ କାଖେଇ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ଧାଇଁଲେ ।’ ବିରେଇ ତ ତା’ମାମୁକୁ ଆଗରୁ କେବେବି ଦେଖି ନାହିଁ । ନୂଆ ମଣିଷଟା କାହିଁକି ତାକୁ ଘେନିଯିବ ବୋଲି ବିରେଇ ‘ମା ଲୋ’ ‘ମା ଲୋ’ କରି ଆହୁରି ଡକା ପାରୁଥାଏ । ମାମୁ ବିରେଇକୁ ଘେନିଯାଇ ମାଈଁ ଗୁରୁବାରୀ ଜିମା କରିଦେଲେ । ତା’ପରେ ମାମୁଁ ତୁନି ତୁନି ଢେର୍ଗୁଡାଏ କି କଥା ମାଈଁକୁ କହିଲେ । ତହୁଁ ମାଈଁ ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସି ହସି କହିଲେ, “ଆରେ ବିରେଇ ଆ, ଚଣ୍ଡୀ ସଙ୍ଗରେ ଖେଳିବୁ ।” ତା’ପରେ ଖଣ୍ଡିଏ ପୋଡପିଠା, ଚିମୁଟାଏ ଭଳି ଚିଟା ଗୁଡ ବିରେଇ ହାତକୁ ମାଈଁ ବଢାଇ ଦେଲେ । ଏଣେ ସେ ବିରେଇ ତ ଢେର୍ ବେଳୁ କିଛି ବି ଖାଇ ନ ଥିଲା, ତେଣୁ ସେ ବଡ ଭୋକିଲା ଥିଲା, ସେତିକି ଖାଇଦେଇ ବିରେଇ ଗୁଡାଏ ପାଣି ପିଇଦେଲା ।
ବିରେଇ ବିଶାଳ
You may also like
ଗପ ସାରଣୀ
ଲୋକପ୍ରିୟ
ତାଲିକାଭୁକ୍ତ ଗପ
- ମିତ୍ର ପ୍ରାପ୍ତି
- କପଟୀକୁ ବିଶ୍ୱାସ କର ନାହିଁ
- ମୂଷା ମାନଙ୍କର ଉତ୍ପାତ
- ନିରକ୍ଷର
- କପଟୀର ଅନ୍ତ ଖରାପରେ ଶେଷ ହୁଏ
- ଦିବାସ୍ୱପ୍ନ
- ସହରର ଅଶାନ୍ତି
- ସାହସୀ
- ଆନ୍ତର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ
- ଭାଗ ବଣ୍ଟା
- ବଣ ଆମର ବନ୍ଧୁ
- ଭୂତତାନ୍ତ୍ରିକ
- ବେଦବର ଜାତକ
- ମଣିଷ ସ୍ୱଭାବ
- ତିଳୋତମା ବିବାହ
- ବୀଣାର ବିବାହ
- ଦୁଷ୍ଟଙ୍କଠାରୁ ଦୂରରେ
- ପବିତ୍ର ଜୀବନ
- ଚୋରୀଧରା
- ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଭୃତ୍ୟ
- ମାଲ୍ୟାଣୀ କଥା
- ବୀର ହନୁମାନ
- ସଫଳତା ପାଇଁ ଉଦ୍ୟମ ଲୋଡା
- ପ୍ରତାପଙ୍କ ଉପବାସ
- କ୍ରୋଧରୁ ଲାଭ!
- ଅତି ଭକ୍ତି
- ଶିକ୍ଷା ଲାଭ
- ବୀର ହନୁମାନ
- ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ କାହାଣୀ
- ଭାଗ୍ୟକୁ ବିଶ୍ୱାସ
- ନ ହେବା କଥାକୁ ଚେଷ୍ଟା
- ତୃତୀୟ ପ୍ରଶ୍ନ
- ସ୍ନେହ କରୁଣାର ପ୍ରଭାବ
- କୁଆ ଏବଂ ପେଚା ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଶତ୍ରୁତା
- ଗୁରୁଜୀଙ୍କ ଦୋଷ ଧରିଥିବା ନିର୍ଭୀକ ଛାତ୍ର
- ଆମ ସଂସ୍କୃତି
- ଗର୍ବ ଚୁନା ହେଲା
- ଶତ୍ରୁକୁ ସତ୍କାର
- ପୃଥିବୀର ସବୁଠୁ ଗରିବ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି
- ସବୁ କଥାରେ ଦୁଇଟି ପଟ
- ଭାଗ୍ୟର ଖେଳ
- ଶକ୍ତିର ବଳଠାରୁ ବୁଦ୍ଧିର ବଳ ବେଶି
- ଦୁଇ ଦ୍ୱୀପ
- ଶିଆଳ ଓ ଠେକୁଆ
- ମହାଭାରତ
- ବୋକା ତୁମେ ନୁହେଁ ମୁଁ
- ବୀର ହନୁମାନ
- ମୌସୁମୀ ବର୍ଷା
- ସ୍ୱାଧୀନତା ଆନ୍ଦୋଳନରେ ନିର୍ଭୀକ ସନ୍ନ୍ୟାସୀ
- ଈଶ୍ୱର ପ୍ରାଥନାର ଚମତ୍କରିତା
- ବିଚିତ୍ର ବେଣୁ
- ତିନି ମୁଦ୍ରିକା
- ଶୁଭ ମୁହୂର୍ତ୍ତ
- ଗନ୍ଧର୍ବର ବିସ୍ମୟ
- ଅନ୍ଧ ସରକାର
- ମଇଁଷି ପାଇଲା ଆଶୀର୍ବାଦ
- ଆଗନ୍ତୁକା
- ହାତୀର ଚିକିତ୍ସା
- ଅଭିନବ ପରୀକ୍ଷା
- ସାବାସ୍ ମହାରାଜ!
- କାର୍ଯ୍ୟକୁଶଳତା
- ଜନତାଙ୍କର ରାୟସାହେବ ପ୍ରେମଚାନ୍ଦ
- ବିବେକ
- ମହାଭାରତ
- ତିନି ବିଲେଇ
- ପ୍ରକୃତ ଧନୀ
- ହଜାରେ ବାଲ୍ଟି ପାଣି
- ରାଜାଙ୍କର କ୍ରୋଧ
- ବ୍ୟର୍ଥ ଉପଦେଶ
- କିଏ ଠକ?
- ଆଜି ଆମର ଏକ ସୌଭାଗ୍ୟର ଦିନ
- ଏକ ଭଗବାନ
- ବୁଦ୍ଧି ଓ ବିବେକ
- କୁଆ ଏବଂ ପେଚା କାହାଣୀ
- ନ୍ୟାୟ
- ହରିଣର ସୁନ୍ଦର ଶିଙ୍ଗ
- ପାପବୁଦ୍ଧି ଓ ଧର୍ମବୁଦ୍ଧି
- ମାତୃଭକ୍ତ ପରଶୁରାମ
- ତମାଖୁ ଶରୀର ପାଇଁ କ୍ଷତିକାରକ
- ଚୋର ଭୂତ
- ପ୍ରାର୍ଥୀ ମନୋନୟନ
- ଦସ୍ୟୁ ରାଜକୁମାର
- ଅନ୍ଧ ରାଇଜ
- ମତ ପରିବର୍ତ୍ତନ
- ଟମଥମ୍ବ
- ବିବେକ ଧର୍ମ
- ଜିତୁମିତୁ
- ପ୍ରସନ୍ନତା
- ବୁଢୀ ଓ ଯୁବତୀ ସ୍ତ୍ରୀ
- ବାପ, ପୁଅ ଓ ଗଧ
- ପୋଖରୀର ଛୋଟ ମାଛ
- ଆତ୍ମସମ୍ମାନ
- ମାଳତୀକୁ ଈଶ୍ୱର ଦେଖାଦେଲେ
- ଶୂନ୍ୟ ଉପଦେଶ
- ଅଦୃଶ୍ୟ ପରୀ
- ରାକ୍ଷସୀର ମୁକ୍ତି
- ଆଶୀର୍ବାଦ ହିଁ ବିଜୟ
- ବହ୍ନି ଦ୍ୱୀପ
- ଚାରୁ କୁମାରୀ କାହାଣୀ ।
- ସାପ ଓ ନେଉଳ
- ତାଳଗଛ ମୂଳେ!
- ମହାଭାରତ
- ଅସମ୍ଭବ କାର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ ସମ୍ଭବ
- କର୍ମକ୍ଷେତ୍ରରେ ଦୃଢତାହିଁ ସଫଳତା ଆଣିଦିଏ
- ଭୂତଙ୍କ ସହାୟତା
- ତ୍ୟାଗ ଓ ନିଷ୍ଠାର ଫଳ
- ଯୁଧିଷ୍ଠିରଙ୍କ ଅତିଥି ସେବା
- ଚନ୍ଦ୍ର ଓ ଚକୋର
- ଭୂତୁଣୀର ସର୍ତ୍ତ
- ବୀର ହନୁମାନ
- ଶିବ, ବିଷ୍ଣୁ, ବୁଦ୍ଧ, ଜଗନ୍ନାଥ ଏବଂ ଓଡିଶା
- ତାନ୍ତ୍ରିକ ଉଲ୍ଲୁକ
- ଦରିଦ୍ର ରାଜା
- ବିଦୁଷକ ବୃହଲୁଲ୍
- ଚାଷୀର ପ୍ରାର୍ଥନା
- କନକ ଉପତ୍ୟକାର କାହାଣୀ
- କଥା କହୁଥିବା ଗୁମ୍ଫା
- ସୁବର୍ଣ୍ଣ ମୟୁରୀ
- ସ୍ୱାର୍ଥ ଓ ପରାର୍ଥ
- ବିଷ୍ଣୁ ପୁରାଣ
- ବିକ୍ରମାଦିତ୍ୟଙ୍କ ବିବାହ
- ନିଜେ ଭଲ ହେଲେ ଦୁନିଆ ଭଲ ହେବ
- ରାସ୍ତାର ବାଙ୍କ
- ଅଭିନବ ରାଜମୁକୁଟ
- ସୂର୍ଯ୍ୟ ପୂର୍ବ ଦିଗରେ ଉଦୟ ହୁଅନ୍ତି
- ସୂର୍ଯ୍ୟଦେବଙ୍କ ବାହାଘର
- କୁକୁରର ପ୍ରଭୁ ଭକ୍ତି
- ଆତ୍ମଜ୍ଞାନ
- ଜୀବନ ବିଦ୍ୟାଳୟର ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ଶିକ୍ଷା
- ନିରକ୍ଷର ସେନାପତି
- ଶିକାରୀ ଏବଂ କପୋତ ପକ୍ଷୀ
- ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ
- ଗନ୍ଧର୍ବ ମାଳା
- ବେକା ନା ଭଦ୍ର?
- ପୁତ୍ରର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ
- ପର୍ସିଅସ୍ ଓ ଆଣ୍ଡ୍ରେମିଡା
- ପିଲାମାନେ ଓ ବେଙ୍ଗ
- ଧୈର୍ଯ୍ୟ ମଣିଷର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଗୁଣ
- କୁଶଳ ବୁଦ୍ଧି
- ତିନି ତାନ୍ତ୍ରିକ
- ସ୍ୱାଧୀନ ଜୀବନ ସବୁଠୁ ଭଲ
- ମହାଭାରତ
- ଲାଭ କ୍ଷତି
- ରାଜଦୂତର ଧର୍ମ
- କୂଟନୀତି
- ଆକବର ଏବଂ ତାଙ୍କର ସ୍ୱପ୍ନ
- ପଦବୀର ବଳ
- ମନ କିଣିନେଲା ଜନମ ମାଟି
- ଇଏ ମଣିଷ ନା ଦେବତା
- କୃଷ୍ଣାବତାର
- ବଙ୍କୁଲୀ ବାଡି ପ୍ରତି ଭୟ
- କାବ୍ୟ ରସିକ
- ସେବା ଧର୍ମ
- ରାଜ-ଚରିତ୍ର
- କାଶୀ ପଣ୍ଡିତ
- ଶିଶିର ପୁଅ ଗଧ
- ସେବା କରିବା ମହତ କାର୍ଯ୍ୟ
- ବଡଲୋକମାନେ ଅତୀତକଥାକୁ ଭୁଲିଯାଆନ୍ତି ନାହିଁ
- ସିଦ୍ଧିଲାଲୟମ୍ – ୧୯
- ଚତୁର ମାଙ୍କଡ
- ସନ୍ଦେହ ନିବାରଣ
- ଦୂରଦ୍ରଷ୍ଟା ବଣିକ
- ରାଜା ଏବଂ ଝାଡୁଦାର କଥା
- ମୁଁ ଘାତକିନୀ ରାଜ ଜେମା
- ସବୁଠାରୁ ଖରାପ ପିଲା ବି ପୁରସ୍କାର ପାଇଲା
- ଅପରାଧୀ କିଏ?
- ଆକବରଙ୍କ ଚାକର
- ପୁଣ୍ଡରିକଙ୍କ ପିତୃମାତୃ ସେବା
- ପ୍ରକୃତ ଚୋର
- ରଙ୍ଗୀନ୍ ମୟୂର
- ମାଆ ତୁ ସାହା
- ମୟୂରର ଦୁଃଖ
- ଗୁରୁଭକ୍ତି
- ଭାଗ୍ୟ
- ବର ନିର୍ବାଚନ
- ଯୁବରାଜଙ୍କ ବୁଦ୍ଧି
- ରାଜହଂସ
- କ୍ରୋଧ ମଣିଷର ଶତ୍ରୁ
- ଶ୍ରୀ ଲୋକନାଥ
- ଧୂଳିଆବାବା
- ହସରେ ହସରେ ଚାପୁଡା
- ଦସ୍ୟୁ ରାଜକୁମାର
- ସୁଖରାମ ଆଉ ଦୁଃଖରାମ
- ସାହାଯ୍ୟ କଲେ ସାହାଯ୍ୟ ମିଳେ
- ଅହଂକାର ସବୁ ଅନିଷ୍ଟର ମୂଳ
- ଦଧିବାହନ ଜାତକ
- ଛଂଚାଣ ଓ ଘରଚଟିଆ
- ଦୁଇ ବନ୍ଧୁ
- ସୁନ୍ଦରୀ ଓ ଅଦ୍ଭୁତ କଣ୍ଢେଇ
- କନକ ଉପତ୍ୟକାର କାହାଣୀ
- ଶିକାରୀ ଏବଂ ପକ୍ଷୀ
- ଦେଢଶହ ବର୍ଷର ଅପେକ୍ଷା
- ପୁନର୍ମୂଷିକ ଭବ
- ରାଣୀଙ୍କର ଯାତ୍ରା ଦେଖା
- ଯାହାଙ୍କର ଦରବ ତାଙ୍କୁ ଦେଲେ ସେ ଖୁସି ହେବେ କେମିତି
- କଳାକାର
- ଛଦ୍ମବେଶ
- ବୁଦ୍ଧିମତୀ ରାଜକୁମାରୀ
- ଜଗଦୀଶ୍ଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କର ସ୍ୱଦେଶପ୍ରୀତି
- କେହି କାହାର ପ୍ରଭୁ ନୁହଁନ୍ତି