ମୁକୁନ୍ଦପୁରର ମକ୍ରୁ ବିଶାଳ ଆଉ ତା ଭାର୍ଯ୍ୟା ବୁଢୀ ସନ୍ନିପାତ ବେମାରିରେ ଆଗ ପଛ ହୋଇ ମାସକ ଭିତରେ ଚାଲିଯିବାବେଳେ ତାଙ୍କର ଗୋଟିଏ ମାତ୍ର ପୁଅ ବିରେଇର ବୟସ ହୋଇଥିଲା ପାଂଚ ବର୍ଷ । ଲଙ୍ଗଳା ପିଲାଟା କିଛି ବି ସେ ବୁଝେ ନାହିଁ । ବାପାମାଆଙ୍କୁ କୋକେଇରେ ଘେନିଯିବାବେଳେ ଦାଣ୍ଡରେ ଭୂଇଁରେ ସେ ଗଡି ‘ବାପା ଲୋ’ ‘ମା ଲୋ’ ବୋଲି ଡକା ପାରୁଥାଏ । ସେ ଘରେ ତ ଆଉ କେହି ନାହିଁ, କିଏବା ସେ ପିଲାଟାକୁ ସମ୍ଭାଳି ନେଉଛି? ଘରେ ବାରମାସିଆ ତିନିଜଣ ଥିଲେ ସତ; ହେଲେ, ସେମାନେ କ’ଣ ଜାଣନ୍ତି, କ’ଣ କରିବେ? ତେବେ କ’ଣ ସେ ବିରେଇ ଅନାଥ ହୋଇଯିବ? ନାହିଁ ନାହିଁ, ତିନି ପୁରୁଷର ଭିନ୍ନେ ହେଲା ଭାଇ, ଲେଖାରେ ବିରେଇର ଖୁଡୁତା ଜେଡୁତା ଆଉ ମଉସା ପିଉସାମାନେ ଏକଥା ଶୁଣି ଧାଇଁଆସିଲେ । ସେମାନଙ୍କର ଦୟାର ଶରୀର, ବିରେଇର ବିକଳ କାନ୍ଦଣା ଶୁଣି ସମସ୍ତେ ଧାଇଁଆସିଲେ, ତା’ପରେ ସମସ୍ତେ ଏକାବେଳକେ ମିଶି ସେ ପିଲାଟିକୁ ଝାଡିଝୁଡି ଦେଇ କାଖେଇ ନେବାଲାଗି ଟଣାଟଣି କଲେ । ଏହିଭଳି ଟଣାଓଟରାରେ ସେ ପିଲାକୁ ବହୁତ ବାଧିଲାଣି, ଫଳରେ ସେ ଆହୁରି ଅଧିକ ବିକଳ ହୋଇ ଡକା ପକାଉଥାଏ । ହେଲେ ସେକଥା ଶୁଣୁଛି ବା କିଏ? ଦାଦି ପିଉସା, ମଉସା ମଧ୍ୟରେ ବୋଲାବୋଲି ହୋଇଗଲା । ସମସ୍ତେ କହୁଛନ୍ତି, “ମୁଁ ଥାଉଁ ଥାଉଁ ଏ ପିଲାଟିକୁ ପାଳିବାର ଆଉ କାହାର ଅଧିକାର?” ଏମାନଙ୍କ ଗୋଳମାଳ ଶୁଣି ସେ ଗାଁ ଲୋକେ ବି ଆସି ସେଠାରେ ରୁଣ୍ଡ ହୋଇଗଲେଣି । ଛୁଆଟା ସମସ୍ତଙ୍କର ମୁହଁକୁ ଚାହୁଁଛି – ସମସ୍ତେ ତ ଅଛନ୍ତି, ହେଲେ ତା ମା’ ବାପା କାହାନ୍ତି? ଠିକ୍ ଏତିକିବେଳେ ସେଠାରେ ପହଁଚିଗଲେ ବିରେଇର ମାମୁ ପୀତେଇ ପାତ୍ରେ । ଖୁବ୍ ଧଇଁସଇଁ ହୋଇ ସେ ଧାଇଁଛନ୍ତି । ଦୂରରୁ ସେ ଡାକିଦେଲେ, ‘ଛାଡ, ଛାଡ, ଅଲଗା ହୋଇଯାଅ, ଛେଉଣ୍ଡକୁ ପାଳେ ବା କିଏ? ପାଳେ ତ ବାପର ମା ଆଉ ପାଳେ ତ ମାଆର ମା । ମାଆର ମା ଆଈ ନାହିଁ ସତ, ହେଲେ ମାଈଁ ତ ଅଛି! ଯେଉଁ ପିଲାର କେହି ନାହିଁ, ତାକୁ ପାଳିବ ମାଈଁ । ତା ମାଈଁ ଆଜକୁ ତିନିଦିନ ହେଲା ଅନ୍ନଜଳ କିଛିବି ଛୁଇଁ ନାହିଁ । ପିଲାଟା ଲାଗି ସେ ଖାଲି ଡକା ପକାଇଛି । ଦୂତୀଅପା ଘଟକିବାବେଳେ ବାର ବାର ସେ କହିଯାଇଛି, ବିରେଇକୁ କେବଳ ତା ମାଈଁ ହିଁ ପାଳିବ । ଗୋଟାଏ କାମରେ ମୁଁ ଆଉ ଗୋଟାଏ ଗାଁକୁ ବାହାରି ଯାଇଥିଲି; ଏଣେ ଏତେ କଥା ହୋଇଗଲାଣି, ମୋତେ ତ ଏସବୁ କିଛି ବି ଜଣା ନାହିଁ । ନୋହିଲେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମୁକାବିଲା କରାଇ ଦେଇଥାନ୍ତି । ପଂଚୁଆତି ବସିଲା, ସମସ୍ତେ ରଫା କରିଦେଲେ! ପିଲାକୁ ପାଳିବା ମାମୁର ଅଧିକାର । ଲୋକଙ୍କ ମୁହଁରୁ ଏହି କଥା ବାହାରିଛି କି ନାହିଁ, ମାମୁ ତ ଚିଲ ପରି ଝାମ୍ପମାରି ସେ ପିଲାଟିକୁ କାଖେଇ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ଧାଇଁଲେ ।’ ବିରେଇ ତ ତା’ମାମୁକୁ ଆଗରୁ କେବେବି ଦେଖି ନାହିଁ । ନୂଆ ମଣିଷଟା କାହିଁକି ତାକୁ ଘେନିଯିବ ବୋଲି ବିରେଇ ‘ମା ଲୋ’ ‘ମା ଲୋ’ କରି ଆହୁରି ଡକା ପାରୁଥାଏ । ମାମୁ ବିରେଇକୁ ଘେନିଯାଇ ମାଈଁ ଗୁରୁବାରୀ ଜିମା କରିଦେଲେ । ତା’ପରେ ମାମୁଁ ତୁନି ତୁନି ଢେର୍ଗୁଡାଏ କି କଥା ମାଈଁକୁ କହିଲେ । ତହୁଁ ମାଈଁ ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସି ହସି କହିଲେ, “ଆରେ ବିରେଇ ଆ, ଚଣ୍ଡୀ ସଙ୍ଗରେ ଖେଳିବୁ ।” ତା’ପରେ ଖଣ୍ଡିଏ ପୋଡପିଠା, ଚିମୁଟାଏ ଭଳି ଚିଟା ଗୁଡ ବିରେଇ ହାତକୁ ମାଈଁ ବଢାଇ ଦେଲେ । ଏଣେ ସେ ବିରେଇ ତ ଢେର୍ ବେଳୁ କିଛି ବି ଖାଇ ନ ଥିଲା, ତେଣୁ ସେ ବଡ ଭୋକିଲା ଥିଲା, ସେତିକି ଖାଇଦେଇ ବିରେଇ ଗୁଡାଏ ପାଣି ପିଇଦେଲା ।
ବିରେଇ ବିଶାଳ
You may also like
ଗପ ସାରଣୀ
ଲୋକପ୍ରିୟ
ତାଲିକାଭୁକ୍ତ ଗପ
- କୁହୁକ ଢୋଲ
- ବନ୍ଧୁତା
- ସୂର୍ଯ୍ୟ ପୂର୍ବ ଦିଗରେ ଉଦୟ ହୁଅନ୍ତି
- ହସରେ ହସରେ ଚାପୁଡା
- ମନ୍ତ୍ରୀ ନିର୍ବାଚନ
- ସାଙ୍ଗ ସାଙ୍ଗକୁ ସବୁ ବେଳେ ରକ୍ଷା କରେ
- ମାୟାଚିତ୍ର
- ଉଦାରତା
- କାହାର ଶିକ୍ଷାଲାଭ?
- ସାପ ପୁଅର ବାହାଘର କଥା
- ତୁଷାରଶୁଭ୍ରା ଓ ଲାଲଗୋଲାପୀ
- ସିଂହ ଜାତକ
- ଇଲ୍ଲିସସେଠ୍ ଜାତକ
- ବୁଦ୍ଧିହୀନ କୁଆ
- ଶୁଆର ମୃତ୍ୟୁ
- ସିଂହର ଅସୁସ୍ଥତା
- ପୁନର୍ମୂଷିକୋଭବ
- ରାଜା ହାତୀ ନେଲେ, କଖାରୁ ଦେଲେ
- ସ୍ୱର୍ଗ ଓ ନର୍କର କାହାଣୀ
- ଆଜି ଆମର ଏକ ସୌଭାଗ୍ୟର ଦିନ
- ମଣିଷଟା ସିନା ବାଙ୍ଗରା, ହେଲେ ତା’ ଖ୍ୟାତି ବହୁତ ଲମ୍ବା
- ବାନର କୃତି
- ଚିକିତ୍ସା
- ଏହା ମୋର ଦାଢି
- ପୁରସ୍କାର
- ପ୍ରକୃତ ବନ୍ଧୁ
- ମାନବ ସେବାହିଁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଧର୍ମ
- ପୁଣ୍ୟଦାନର ମହିମା
- କରୁଣାର ପ୍ରମାଣ
- ଏକ ବୃଦ୍ଧ ବଣିକର କାହାଣୀ
- ମଣିଷପଣିଆ
- ମିଜାଜ୍
- ଅତିଲୋଭ
- ଲୀଳାବତୀ କଥା
- ମତ ପରିବର୍ତ୍ତନ
- ତୁମ ଗାଳି ତୁମର
- ଦୁର୍ମଦ
- ଲୋଭୀର ଧନ
- ଦୁଇ ଉତ୍ତର
- ପୁଣ୍ୟବାନ୍
- ନେତ୍ରଦର୍ଶୀ
- ଜାହାଁପନା, ଆପଣ ତ ପ୍ରଥମ ଚାନ୍ଦ!
- ପରିବର୍ତ୍ତନ
- ପ୍ରକୃତ ସାହାଯ୍ୟ
- ସଚ୍ଚା ବିଦୂଷକ
- ସିଦ୍ଧିଲାଲୟମ୍ – ୧୯
- କନ୍ୟା ନର୍ମଦା
- ବୀର ହନୁମାନ
- ଶୃଗାଳ ଏବଂ ବାଦ୍ୟ କଥା
- ଉତ୍ତମ ଶିକ୍ଷକଙ୍କର ସୁଲଭ ଗୁଣ
- ଯେସାକୁ ତେସା
- ଅଗ୍ରପୂଜ୍ୟ ଗଣେଶ
- ଅତି ଲୋଭ ବିପଦ
- ହାତ ଖର୍ଚ୍ଚ
- ଅରିଷ୍ଟନେମି
- ଗନ୍ଧର୍ବ ମାଳା
- ବୁଦ୍ଧିମାନ୍ ବୈଦ୍ୟ
- କୁଜିର ଭେଳିକି କରାମତି
- ପତ୍ନୀର ଯୋଗ୍ୟ ପତି
- ଚାରୁ କୁମାରୀ କାହାଣୀ ।
- ସ୍ୱାର୍ଥତ୍ୟାଗୀ ସେଇ ଝିଅଟି
- ଯେ ପାଂଚେ ପରର ମନ୍ଦ
- ତ୍ୟାଗର ଫଳ
- ତ୍ୟାଗ ଓ ନିଷ୍ଠାର ଫଳ
- ନ୍ୟାୟ ବିଚାର
- ସାହୁକାରର ଶିକ୍ଷା
- ମହାଭାରତ
- ଦୂରଦ୍ରଷ୍ଟା ବଣିକ
- ତାଜା ମିଠାଇ
- ଧନସମ୍ପତ୍ତି କାହାରି ନୁହେଁ
- ଅଭିଳାଷ
- ଦିଗ୍ଭ୍ରାନ୍ତ ପଥିକ
- ବୁଦ୍ଧି ପରୀକ୍ଷା
- ଉକୁଣୀ ଓ ଛାରପୋକ କଥା
- ନ୍ୟାୟପୀଠ
- ତୃତୀୟ ପ୍ରଶ୍ନ
- ଅହଂକାରର ପରିଣତି
- ଈର୍ଷ୍ୟା
- ବିଚାର କରି କାମ କଲେ ତାହା ହିତକର ହୁଏ
- ସଭାମଂଚରେ ବସି ଅତିଥି ପିଲାଙ୍କୁ ଅପେକ୍ଷା କଲେ
- ଭୂମି କ’ଣ ସାଙ୍ଗରେ ଯିବ?
- ସବୁଠାରୁ ଖରାପ ପିଲା ବି ପୁରସ୍କାର ପାଇଲା
- ପ୍ରକୃତ ଶୁଭେଚ୍ଛୁ
- ଅପୂର୍ବଙ୍କ ପରାକ୍ରମ
- ଅପରାଧୀ କିଏ?
- ମନ୍ତ୍ର ରାକ୍ଷସ କଥା
- ମହୁମାଛିର ପ୍ରାର୍ଥନା
- ଏକତାର କରାମତି
- ଅତି ଲୋଭରେ ବଂଶ ବୁଡେ
- କନକ ଉପତ୍ୟକାର କାହାଣୀ
- ନ୍ୟାୟ ବିଚାର
- ସମାଧାନ
- ଉପସ୍ଥିତ ବୁଦ୍ଧିର ବଳ
- ପିଲାଟିଦିନରୁ ବିପ୍ଳବୀ ନେତା
- ଏକାଗ୍ର ଚିତ୍ତରେ କାର୍ଯ୍ୟ କଲେ, ସୁଫଳ ନିଶ୍ଚୟ ମିଳିଥାଏ
- ଦୁଷ୍ଟଙ୍କଠାରୁ ଦୂରରେ
- ବଗଲା-ବଗୁଲୀଞ୍ଚ
- ବିଦ୍ୟା ଅଟଇ ମହାଧନ
- ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ
- ସେନାପତି ଓ ରାଜକୁମାରୀ
- ଶେଷ ଇଚ୍ଛା
- ଅଦୃଶ୍ୟ ପରିଚାରିକା
- ବୀର ହନୁମାନ
- ଧୂସର ଦୁର୍ଗ
- ଗୋଟିଏ ଭଣ୍ଡାରୀର କାହାଣୀ
- ଭାବନାଭୂତ
- ସ୍ୱାମୀ ବିବେକାନନ୍ଦ କାନ୍ଦି ପକାଇଲେ
- ସୁନ୍ଦରବତୀ କଥା
- ସେବା କରିବା ମହତ କାର୍ଯ୍ୟ
- ଏମିତି ଭି ହୁଏ
- ସଭ୍ୟ ଜମିଦାର
- ଜାମାତା ନିର୍ବାଚନ
- କାହାର ପତ୍ନୀ
- ସ୍ତ୍ରୀ କାହାର
- ମୂଷା ଛୁଆର ଜଙ୍ଗଲ ଯାତ୍ରା
- ଏକାଗ୍ରତା, ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଓ ଅଧ୍ୟବସାୟ ଅସାଧାରଣ ସଫଳତା ଆଣିଦିଏ
- ବୀର ହନୁମାନ
- ମଦ୍ୟପାନର ପରିଣାମ
- ମୁକ୍ତି
- ଦି ମୁଣ୍ଡିଆ ଚଢେଇ
- ବୋକା ନା ବିବେକୀ?
- ନଖ ଚିକିତ୍ସା
- ପକ୍ଷୀ ଏବଂ ମାଙ୍କଡ କଥା
- କମଳାପ୍ରସାଦ ଗୋରାପ
- ବିଲୁଆ ଏବଂ ସିଂହ କଥା
- ବୀର ହନୁମାନ
- କାଳିକାପ୍ରସାଦ ଗୋରାପ
- ମର୍ତ୍ତ୍ୟର ପରୀରାଣୀ
- ଶୁଆ ପକ୍ଷୀର ଚାତୁରୀ
- ସତ୍ୟାଗ୍ରହ ଆନ୍ଦୋଳନର ସର୍ଦ୍ଦାର
- ଅଜ୍ଞାତ ଚୋର
- ବିଚିତ୍ର ଚୋରୀ
- ବିରବଲଙ୍କର ବୁଦ୍ଧି
- ସର୍ବୋତ୍ତମ ଔଷଧ
- ସାହସୀ ସତ୍ୟପାଳ
- କୁହୁକ ହାଣ୍ଡି
- ବର ବଦଳ କଥା
- ଈର୍ଷାପରାୟଣ ସଭ୍ୟ
- ମାଙ୍କଡ ଏବଂ ଘଂଟି
- ରାଜାଙ୍କର କ୍ରୋଧ
- ଗୁରୁଙ୍କ ପ୍ରତି ନିଷ୍ଠା ଓ ଭକ୍ତି
- ଜୟ ପରାଜୟ
- ବାଲେଶ୍ୱରୀ ରାହାଜାନି
- ସାପ ଓ ବେଙ୍ଗ
- ସୁନ୍ଦରୀପରୀ ଗୁଣ୍ଡୁଚି ମୂଷି
- ଆତ୍ମସମ୍ମାନ
- ସୁନ୍ଦରୀ ଓ ଅଦ୍ଭୁତ କଣ୍ଢେଇ
- ରୂପ-ସୁନ୍ଦରୀ କଥା
- ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଦାନ
- ସିଂହ ଏବଂ ଗଧ କଥା
- ଯଶହିଁ ମାନବର ଅତୁଳନୀୟ ସଂପଦ
- ଅଦୃଶ୍ୟ ପରୀ
- ଅହିଂସା
- ଗନ୍ଧର୍ବ ଅଂଶଜାତ ରାଜା ବିକ୍ରମାଦିତ୍ୟ
- ସହନଶୀଳତା
- ଆତ୍ମାଭିମାନ
- ବିଶ୍ୱାସ ଘାତକ
- ପରିଶ୍ରମର ଫଳ
- ଆକବର ଏବଂ ତାଙ୍କର ସ୍ୱପ୍ନ
- ମାଛି ସନ୍ଦେଶ ଖାଉଛି
- ସୁନାଲୋଭୀ ମିଦାସ୍
- ପରିବର୍ତ୍ତନ
- ହଜାରେ ବାଲ୍ଟି ପାଣି
- ରୂପାର ମାଢି
- ଚାଲାଖ୍ ବେପାରୀ
- ମୁଖିଆଙ୍କର କୁକାର୍ଯ୍ୟ
- ଦାୟିତ୍ୱହୀନା
- ଖୋସାମତିଆ
- ହୁସ୍ ହୁସ୍
- ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ବିବାଦରେ, ତୃତୀୟର ଲାଭ
- କର୍ମ ହେଉଛି ଭଗବାନ୍
- ଆମେ ଇଣ୍ଡିଆନ ଦେବା ଶିଖିଛୁ, କାହାଠାରୁ ଛଡେଇ ନେବା ଶିଖି ନାହୁଁ
- ରହସ୍ୟମୟ ଋଷି
- ଜନତାଙ୍କର ନିଷ୍ପତି
- କବର ଭିତର ସୁନା ଛାଆଣି
- ଦାନ
- ବଲ୍ଲଭର ବ୍ୟାଧି
- ଦୁଇ ଦ୍ୱୀପ
- ସୁନ୍ଦରୀ ପରୀରାଣୀ
- ଆୟ ଦେଖି ବ୍ୟୟ କର
- ମିଠା କଥାର ମହତ୍ୱ
- ବନ୍ଧ୍ୟା
- ଶିଳ୍ପୀର ଇଚ୍ଛା
- ଲୋଭ
- ପକ୍ଷ ଅପସରା
- ଅତି ଚାତୁରୀରେ ମୃତ୍ୟୁ
- ବର୍ଷା ରାଣୀ
- ଆରୋଗ୍ୟ – ରହସ୍ୟ
- ଅସଲ ମିତ୍ର
- ମହା ଠକ
- ବଚନର ମୂଲ୍ୟ
- ବନ୍ଦୀ ରାଜଗୁରୁ
- ରାମପୁରର ରାମ
- ବିଷ୍ଣୁ ପୁରାଣ
- ଆସ ଆମେ ସମସ୍ତେ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରିବା
- ଦରବାରୀ ପେଟୁ
- ଉପକାରୀ ଇଗଲ୍
- ପାଂଚଗୋଟି ପ୍ରଶ୍ନ
- ଅନନୁଶୋଚିୟ ଜାତକ
- ସୁଲତାନାଙ୍କ ଚାତୁରୀ