ମାତା ପାର୍ବତୀଙ୍କ କଥା ଶୁଣିବା ପରେ ଗଣେଶ ମାମୁଁ ଶ୍ରୀବିଷ୍ଣୁଙ୍କ ପାଖକୁ ଗଲେ । ତା’ପରେ ସେ ତାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, “ଭଗବାନ, କୁମାରଙ୍କର ମୟୁର ବାହନ ଓ ମୋର ମୂଷା । ମୁଁ କିପରି ତାଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରତିଯୋଗିତା କରିପାରିବି? ଏଇଟା କ’ଣ ଅନ୍ୟାୟ ନୁହେଁ?”
ତହୁଁ ବିଷ୍ଣୁ କହିଲେ, “ବତ୍ସ, ତୁମେ ଚିନ୍ତା କରନାହିଁ । ତମେ ଲକ୍ଷେଥର ଶିବ ପଂଚାକ୍ଷରୀ ଜପ କରିବା ପରେ ପାର୍ବତୀ ଓ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ତିନିଥର ପରିକ୍ରମା କରିବ ତେବେ ପୃଥିବୀ ପରିକ୍ରମାର ଫଳ ତମେ ପାଇପାରିବ ।
ଗଣେଶ ସ୍ନାନ କରି ଏକ କୁଶାସନ ଉପରେ ବସି ଶିବ ପଂଚାକ୍ଷରୀ ଜପ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ଇତିମଧ୍ୟରେ କାର୍ତ୍ତିକେୟ ପ୍ରଥମ ତୀର୍ଥକୁ ଯାଇ ଦେଖିଲେ, ସେଇମାତ୍ର ଗଣେଶ ସ୍ନାନ କରି ସେଠାରୁ ଯାଉଛନ୍ତି । ମୂଷାର ପାଦଚିହ୍ନ ବି ପଡିଛି । କାର୍ତ୍ତିକେୟ ସେଠାକାର ତୀର୍ଥଯାତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, “ଭଦ୍ରଜନେ, ଏଠାକୁ ଜଣେ ସ୍ଥୁଳକାୟ ବ୍ୟକ୍ତି ମୂଷା ଉପରେ ଚଢି ଆସିଥିଲେ କି?”
ତହୁଁ ସେ ତୀର୍ଥଯାତ୍ରୀମାନେ କହିଲେ, “ଆଜ୍ଞା, ହଁ, ସିଏ ତ ଏବେ ସ୍ନାନ କରି ଏଠାରୁ ଆପଣ ଆସିବା ଆଗରୁ ଚାଲିଗଲେ । ସେ ସ୍ନାନ କରି ଆମକୁ ଅନେକ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣମୁଦ୍ରା ବି ଦାନ ଦେଇଗଲେ ।”
