ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ବୁଦ୍ଧ ସଭ୍ୟତା

ବଗୁଲିଆ ବନେଇ ଅଜା

         ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କର ଏପରି କଥା ଶୁଣି କ’ଣ ବା ସେ ପୁରୁଷ କହିବେ । ସତ କହିଲେ ଆଜି କାଲିର ସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କର ଛାତି ଫାଟିବ । ନାହିଁ ନଥିବା କଥା ବାହାର କରି ମହାଭାରତ ଆରମ୍ଭ କରିଦେବେ । ତା’ ପରେ ସମ୍ବାଦପତ୍ରରେ ବାହାରିବ । ଦ୍ରୌପଦୀ ଉଲଗ୍ନ, ଅତ୍ୟାଚାର, ହତ୍ୟା, ଧର୍ଷଣ ଇତ୍ୟାଦି ଇତ୍ୟାଦି । ତେଣୁ ପୁରୁଷ ଭାବେ ସବୁ ତ ଚେଷ୍ଟା ସରିବା ପରେ ତ ସଂସାରରେ ସୁଖ କ’ଣ ମିଳିଲା ନାହିଁ । ଏମିତି ତ କେତେଦିନ ଗଲା ଏଇପରି ସରିଯାଉ ବାକି ଦିନତକ । ଆଜିକାଲିର ୟେ ନାରୀ ୟାଙ୍କୁ ସତ କହିଲେ ତମେ ଛଟପଟ ହୋଇ ମଲ, ସବୁବେଳେ ଅଶାନ୍ତି, ଅଶାନ୍ତି, ଅଶାନ୍ତି ।

         ଶୁଆ ଏତେ କଥା ନାରୀ ମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କହିଲା । ସେ କଥା କ’ଣ ଶାରୀ ଆଉ ସହ୍ୟ କରିପାରେ । ଯେତେ ହେଲେ ସେ ନାରୀ ସବୁ ଶୁଣିସାରି ଶାରୀ କହିଲା –

ତମ ଭଣ୍ଡ କଥା ଛାଡ ଛାଡ

ନାରୀର ହୋଇଲା ଯୁଗ

ନାରୀ ଯେ ଯାଗିଲେ ପୁରୁଷ ଦବିଲେ

ସର୍କାର କରିଲେ ବାଗ

ଆଉ ଲୁଚା ଛପା କଥା କିଛି ନାହିଁ ଏଠି

ମାଡି ଯେ ବସିବେ ନାରୀ

ସବୁ ପୁରୁଷଙ୍କ ଯେତେ ତେ ଗାରୀ

ସବୁ ହେବ ହତଶିରୀ

ମାଗୁର ନିଶୁଆ, ସେ କଅଁଳ କୁହା

ପୁରୁଷକୁ କିଏ ନ ଜାଣେ

ଗୋପନେ ଗୋପନେ ଶାସନ କରେ ସେ

ମାରୀ ନିଏ ନାରୀ ପ୍ରାଣେ

ଏବେ ତ ପଡିଛି ଧରା

ତୁମ ପୁରୁଷ ଜାତି

ହୋଇଲା ତ ବେଳ

ଜଣା ଯିବ ତୁମ କୀର୍ତି ।

ତୁମ ପୁରୁଷ ମାନଙ୍କର ଯେତେ ଗୋହି ଅଛି ଯଦି ଖୋଲି ବସିବିନା ତମର ମୁହଁ ଆଉ ରହିବ । ମାଇଚିଆଙ୍କ ଭଳି ଏ ସ୍ଥାନ ଛାଡି ଚାଲିଯିବାକୁ ଆଉ ସମୟ ପାଇବ ନାହିଁ ମ, ତମ କଥା କହି ବସିଲେ ରାତି ପାହିଯିବ ସିନା ହେଲେ କଥା ସରିବ ନାହିଁ । ତମେ ସଂସାରରେ ଯେତେ ସବୁ ପୁରୁଷ ଅଛନା ସବୁ ବିଶ୍ୱାସଘାତକ ।


ଗପ ସାରଣୀ

ତାଲିକାଭୁକ୍ତ ଗପ